Pumasok na kami sa loob. Sobra naman kasi talaga ang init sa labas ano. Alas-dos palang ng hapon. Isa pa, nasa dagat kami. Humahalo yung alat nito sa hangin kaya yun, yun na yun. Sa loob nitong yatch, may aircon. Umupo ako sa upuan dun habang si Jongin naman ay lumapit sa maliit na ref at kumuha ng inumin. Akala ko alak, pipigilan ko sana sya, e. Sumandal sya sa counter at tumitig sa akin. Nalulunod na ako sa tingin nya. Ang itim ni Jongin. Puahaha.
"Jongin, bakit hindi ka pumunta sa shoot ni Krystal? Baka maglaslas yun dahil hindi ka pumunta, alam mo na." sabi ko at saka lumipat sa kama. Feeling ko kasi nahihilo ako dahil para akong inaalon ng tunog ng dagat. Inubos ni Jongin ang iniinom nya't umupo sa gilid ng kama. Napalunok ako.
"Do you want me to be there then, than to be here with you?" He asked with his face crumpled. Hindi nya siguro nagustuhan ang tanong ko. E, obvious naman kasi na kaya wala sya dun kasi pinagplanuhan nya 'to para makasama ako. Umiling ako. He breathe laboriously. "Now, don't asked non-sense, Kyungsoo. Don't ruined this day, I don't want to hear about Krystal. I just want you -- us, for today." Pagkatapos nun ay ginawa nyang unan ang dibdib ko. "Listening to your heartbeat is amazing." He reached for my hand, filling the spaces.
"Okay, no more mentioning about that girl," sambit ko. Hinawakan ko ang buhok nya, burying my finger with every touch. Mabuti pa si Jongin walang dandruff. "That's all I want, Jongin.." I paused then smiled, "...to be with you. Thank you for letting me in back into your life. You're my everything.." I leaned forward to kiss his temple. Yung feeling na natanggalan ka ng tinik. Two years akong nawala. I came back holding nothing in my hand but hopes. Keeping this hopes high, muli ko syang hinarap.
Paano ko ipapaliwanag kay Jongin ang lahat? Maybe, ililibing ko nalang yun sa limot. Keeping my mouth shut. Ayoko na ring malaman nya pa ang pinagdaanan ko sa dalawang taon at mahigit na yun. Ang mahalaga ngayon, he let me in. Yun lang, wala ng iba. "What are you thinking now?" tanong nya habang pinapaikot-ikot ang hintuturo nya sa tyan ko. Nakikiliti ako. "Are you thinking of something else? Tell me now," Itinaas nya ng konti ang shirt ko at dun pinaglaro ang daliri nya. Lalo tuloy akong nakikiliti. "Tell me, Kyungsoo."
Jongin is really a good teaser.
"Jongin, nakikiliti ako." sabi ko. Dahil dun lalo nya akong kinikiliti kaya napabangon ako pero patuloy lang sya sa pagkiliti sa akin. Para akong kiti-kiting, iwas ng iwas. "Tama na Jongin. Nakikiliti ako, anu beh!" Ang likot-likot namin dun hanggang sa hindi ko napansin na nasipa ko sya. Napamura si Jongin sa sakit. Ako naman, namutla. "Ikaw kasi, e. Ang harot mo! Huhu. Sorry na, bae. Paano ba 'to?!"
Nasapol ko si Junjun.
Not again, ples.
Napatuwad si Jongin sa kama sa sakit nito. Nakakadalawa na ako. Baka hindi na yun, gumalang sa flag ceremony. Nako, kennot be ito. Maglalaslas ako. "Kyungsoo pag ito hindi na nakasisid, yari ka!" sigaw nya habang nakabaon ang mukha nya sa matress. Napangiwi ako. Maya-maya lang ay umayos na ang pakiramdam nya. "Be careful with that feet, may lagi ka atang kabayo." Napakagat sya sa labi habang nakatakip ang kamay nya kay junjun.
"Sorry na oh. Ikew kese eh."
"Walang sorry sorry, tuwad!" Nagulat ako tapos natawa sya, "Haha. Huwag kang hot, Kyungsoo. As much as I want to punish you now, masakit pa rin 'to." Kinuha nya ang kamay ko at ipinatong dun. Tingini nito. Akala ko ba masakit pa? Bakit parang nangaakit sya? Magsasalita pa sana ako nang biglang tumunog ang cellphone ko. Kukunin ko na sana ito sa bulsa ko pero naunahan na akong kapain ito ni Jongin.
"Teka, Jongin.. oy!"
"Hello?" Sinagot nya ang tawag.
Niloudspeaker nya kaya naririnig ko. "Ah, Jongin hyung? Si Taehyung 'to; ang 'yong konsensya. May tanong ako. May nagsend kasi sa akin sa text ng logic, e. Nahihirapan akong sagutin. Ah," Nangunot ang noo ni Jongin, he's being impatient now. "Kung ang tandang ba ay nahulog sa bubong, e, mangingitlog?" Nagpipigil ako ng tawa sa tanong nya. Ang gagu talaga nito.
"Taehyung, hindi. Tandang yun! Gagu ka ba?! Pero kung ikaw ang nahulog sa bubong, nalamang basag ang itlog mo! Now, don't call again!" Binaba ni Jongin ang tawag at hinagis sa may likod namin. Tawa ako nang tawa sa gilid kaya lalong nainis sya. "Tumatawa ka pa ah?! Ganun?" Pinahiga nya ako't dumagan sa akin. Tinignan ko sya habang nagpipigil lang ng tawa. Si Bebe ko, ang cute mainis.
"Nangingitim ka lalo kapag naiinis."
"Tigilan mo ako, Kyungsoo." inis na sabi nya. Tatayo na sana sya pero ikinawit ko ang braso ko sa leeg nya pulling him back para magtapat ang mukha naming dalwa. Napaawang ang labi nya para magsalita pero sinunggaban ko ito ng halik. This is the easiet way, I know para alisin ang inis nya. Our kiss went torrid and hot. "You really know me too well, Kyungsoo." He said between our kisses. Itinaas nya ang shirt ko at ipinasok ang kamay nya para paglaruan ang isang nipples ko. I moaned.
"Jongin," He parted my legs with his. Lalo akong naginit dahil nararamdaman ko ang erection nya sa may hita ko. He continued kissing me as I reached down for his butt, pushing it to me so I could feel it more in a better access. "Your stamina is amazing. When will you get enough?" Napakagat ako sa labi when he stopped kissing me.
"I will never get enough of you, Kyungsoo. You know I'll always want more," He kissed my forehead, "...and more," Then my nose down to my cheeks, "...and more," this time sa leeg ko, "..more," Patuloy nyang sabi hanggang sa bumaba ang labi nya sa tyan ko. "...just more of you. Every sexond, every sexinute, every sexour." He smiled, "Everyday." Muli ay tinitigan nya ako. Kinikilig ako, fuchsiang ina. "You are my addiction, my daily dosage. Just you."
Sexond. Sexinute. Sexour. xx
Muli nya akong siniidan ng halik. Malalim na halik. Next thing I know, the yacht was now filled with our moans. Sound of skin against skin. The ocean's current. I held onto the sheets to grab some strength as he goes faster and deeper. We both shouted our names as we reached our climax then I felt this hot fluid in my stomach. Niyakap ko si Jongin at inunan ang dibdib nya; still catching my breath.
"Let's sleep." He said.
Akala ko hindi nya ako patutulugin. Grabe kasi sa stamina itong si Jongin. Hindi na ata nauubusan. Laging ganado. Nagising kami nang nagsisimula ng dumidilim ang paligid. Naisipan na naming bumalik sa pangpang bago pa tuluyang dumilim. Si Jongin ang nagmaneho ng yatch habang pinapanuod ko sya ng may ngiti sa labi.
"Don't look and smiled at me like that, Kyungsoo. It's only making me want to strip you. Baka hindi tayo makabalik." Natatawang nagiwas ako ng tingin at bumalik sa labas para tanawin nalang ang paligid na onti-onti ng kinakain ng dilim, Madilim na ng makabalik kami sa shore. Ibinalik ni Jongin ang susi kung saan nya ito nirentahan. Bumalik kami sa hotel at nagabang ng elevator. "So did you have fun?" Umiling ako at ngumiti, "What?!"
Nangunot ang noo nya.
"Ito naman 'di mabiro oh."
Nagsara ang elevator at kaming dalawa lang ang pumasok. Lalapit pa sana sa akin si Jongin nang bigla muli itong bumukas. Pareho kaming natigilan. Pakiramdam ko tuloy nastuck ang paa ko sa kinatatayuan ko. Tinignan ko si Jongin at nakatingin din sya sa babaeng ito. Nakasummer dress sya na medyo luwa ang cleavage. Tinanggal nya ang sunglasses nya and my lips parted.
.
.
.
SI TAMARA PARK.
"How are you, Jongin?" She asked.
Pinindot ko ang close. #INYOWFEZ
BINABASA MO ANG
KaiSoo: Let Me In [Completed]
FanfictionDo Kyungsoo was suffering from deep agony and frustrations, keeping the reason to himself, he left the man he loves, Kim Jongin. Now he's back, will Jongin let him back into his life again? Find out.