KaiSoo: Let Me In [Completed]

i. eye to eye

Baekhyun

"What happened to your face?! Who did this to you? Kim Jongin caught up in a big trouble again at the bar last night?" I asked, examining Chanyeol's bruises, "Spit it out now, giant. What happened this time?"

"I fell down the stairs," Chanyeol groaned and I hit his head. I know, I know it when he's lying. It's when his eyes and hands are unsteady. We've been together for five years so I can easily tell that. "Aray babe, masakit!" Chanyeol whined, clinging his arms around my neck, "But it's nothing serious babe. I tried to scare him last night with this scary video I found on Facebook and he just punched me right after getting shock. We just spent the night drinking coffee and he apologized. It's okay now." he said.

"Fell down?! Mukha kang kinaladkad ng labing-dalawang kabayo! Bakit ba kasi-" Napatigil ako sa sasabihin ko nang biglang lumabas si Jongin sa kuwarto nya. Wala syang pang-itaas at nakaboxer lang sya. Maghunos dili ka, Baekhyun. Pull yourself together! Bumaba ang tingin ko sa tinapay ni Jongin. Ang yummy nya infairness.

Kyungsoo, loka-loka ka ngang kwago ka. Bakit iniwan mo ang grasya? "I don't like coffee hyung," Jongin said.

Iniharap ni Chanyeol ang mukha ko sa kanya. Selos. "At saan ka nakatingin?"

"Sa.. wala. Nga pala, Jongin, bumalik na si Kyung-" Muli, hindi ko naituloy ang sasabihin ko dahil bigla akong hinalikan ni Chanyeol sa labi. I was caught off guard. Hindi naman kasi sya ganito kapag nandyan si Jongin. "Aneee be bhe, beket ke be genyen! Bakit ba bigla-bigla ka nalang nanghahalik dyan?"

Medyo tinulak ko pa sya palayo sa akin para makahinga ako ng maayos. Hindi dahil sa bad breath sya. Excuse me, pwede kang tumira sa ngala-ngala ni Yoda my labs.

"Kung ayaw mong mabugbog, manahimik ka nalang babe ha?" Inilapit nya ang sarili nya sa akin at bumulong. Ramdam na ramdam ko ang mabangong hininga nya sa may bandang panga ko, making me feel these shiver down to my spine. "You can scream all you want but save it for later." bulong nya at kinagat ang tenga ko.

"Sinong bubugbog sa akin? Ikaw?!"

"Oo! Bubugbugin kita ng pagmamahal!"

"Oh please," Jongin snapped his forehead.

"Asus! May inggit na uling! Puntahan mo na kasi si Kyu-- ahhhh, Chan, ano ba!?" Pabirong hinampas ko ang braso nya. Tadtarin ba naman kasi ako ng nakakapanindig balahibong halik sa leeg. "Ikew nemen eh. Beket be eng het het me ngeyeng erew? Nesebrehen ke be se temerd?" Awtomatikong umangat ang kamay ko sa batok nya, pushing him towards me as if sending him an invitation.

Eat me bhe!

Libagan mo aketch!

Nasa rurok na ako ng sensasyon na yun. Ang sensasyong si Chanyeol lang ang nakapagbibigay sa akin. Only him, in him and with him. Amen. I could hear his soft moan, making me all excited even more.

"Push mo yan, babe!"

He sniffed, "Ba't ang baho?"

"Sarreh, hindi ko na napigilan."

Chanyeol snapped his forehead. "Kadiri babe, mag-cr ka na nga! Ano ba yan, panira naman yang utot mo!"

"Tsigee," I pouted and tucked some strands of hair behind my ear. Nakakahiya pero alam ko namang kahit anong masamang hangin ang ilabas ko, aako at ako lang ang mahal at mamahalin nya. "I shall return!"
--------------------------------------------------------------------------------------------
Kyungsoo

Ang daya! Si Luhan at Baekhyun, ang agang lumandi. And now, itong si Taehyung ang kasama ko sa boarding house. Sya ang pumalit sa akin nung umalis ako. Mabuti nalang at umalis yung dating kasama namin kaya nakapasok ako ulit. Kinuha ko yung tirang ice cream kagabi at pinapak nalang.

"Kyungsoo, ano nga ba yung hentai?" Nakakagago naman ang tanong nitong taong 'to oh. Lakas tama! "Yun ba yung parang tattoo?" dugtong nya pa tapos nilabas ang dila nya na parang ewan. Napangiwi ang mukha ko.

"Oo, yun nga." sabi ko.

"Eh magnitude 69?"

"Ha?"

"Di naman kasi lumindol nun pero-"

"Pero?"

"Kumakalabog kasi kela Baekhyun eh? Tapos sabi ni Luhan," Huminga sya ng malalim, "Kaya pala may magnitude 69 kagabi." Napakamot sya sa ulo, "Hindi ko gets. Pwedeng paki-explain po sa akin?"

"Pfffft!" Nagpipigil na natawa ako. Tinapik ko ang braso nya, "Huwag mo ng pansinin yun ha?" Tumango naman sya at nilabas ulit ang dila nya. "Why do you keep sticking your tongue out? Curious lang ako."

"It's my habit."

"Ah? Tiktik ka ba?"

"Sa ganda kong 'to?" Edie wow.

Sasagot pa sana ako pero nalipat ang attensyon ko sa dalawang taong tila nagaaway sa labas ng pinto. "Pwede ba, Sehun! Tigil-tigilan mo muna ako! I'm tired! I need some rest, bukas na natin pag-usapan yan." Kasunod nun ay ang marahas na pagbukas at sara ng pinto.

"Sabi kong 'wag mo syang kausapin!"

"Magkateam lang kami ni Xiumin!"

Nakatanga lang kami ni Taehyung sa kanilang dalawa. Para kaming nanunuod ng drama. Hindi ata nila napapansing may tao sala. Lumakad naman si Luhan papasok sa kuwarto nya pero pinigilan sya ni Sehun.

"Kahit na! Magquit ka!"

"Bakit ba kasi?! Magkaibigan lang kami!" sigaw ni Luhan at saka pumasok sa loob ng kuwarto nya. Sa first lang kasi ang room nya, yung tatlong kuwarto ay sa taas. Isasara na sana nya ang pinto pero agad na napigilan yun ni Sehun at pumasok din. "Lumabas ka! Sehun-ah, please, labas! Lebes sebe, e."

"Nagseselos ako, hyung." Sehun said, "Selos na selos na ako."

Napangiti ako sa sarili. Paniguradong namumula na ang pisngi ni Luhan sa loob. As what I expected too, napalitan ang kaninang malalakas na sigawan ng mumunting ungol. Kumalabog pa nga yung wall. Someone's having fun, so, we're outta here. "Taehyung? Halika, labas muna tayo sandali." aya ko kay Alien na nakakunot ang noo. "Bilis, gora na!" Wala na akong choice.

"Ha? Bakit tayo lalabas?"

"Wala ng maraming tanong, halika na!" Hinila ko na sya at dumiretso kami sa pinakamalapit na mall. Nakakasawa na rin dito pero no choice. Isa pa, parang may nagsasabi sa aking pumunta ako dito. Nakaamoy ako ng pamilyar na scent. It was Jongin's smell. Lalo ko tuloy syang namimiss.

Tingini here and there, Jongin.

Bakit kasi downy ang pabango mo?

"Jongin!" Napatigil ako. Tama ba yung narinig ko? May tumawag sa pangalan ni Jongin. Tumalikod ako at luminga-linga sa paligid. "Amuyin mo," Itinapat nung babae yung wrist nya sa ilong ni Jongin. Looking at her closely, si Krystal. Langya, buhay pa pala 'tong impakta na 'to.

Napalingon si Jongin sa gawi ko. Nagtama ang mata naming dalawa. Gusto kong lumapit sa kanya at yakapin sya at sabihing miss na miss ko na sya but it seems like my feet was glued to the ground. Iba ang nakikita ko sa mga mata ni Jongin ngayon. Hindi na yun katulad ng dati. Samantalang ako, it's still like the way it was before. Sya ang unang bumitaw sa tingin na yun and then, he smirked.

A devilish smirk I have ever seen.

Lalong namilog ang mata ko.

Hinawakan nya ang bewang ni Krystal.

Laslas na ba me?