KaiSoo: Let Me In [Completed]

xxxii. virus day [spg special chapter]

Note: Happy Virus Day mga kabebe!

Baekhyun

"Anong ireregalo ko kay Yoda? Alin bang magandang gift dito? Itong spongebob na boxer o bagong rilakkuma?" I asked Luhan na kanina pa naiirita sa akin. Hindi kasi ako makapili ng ireregalo ko kay Yeol, e. Today is his birthday. "Puri ko nalang kaya?" For what I said, Luhan hit me in the forehead.

"Pitingini mo, lakas mo makabirhen."

"Aish, tulungan mo nalang kaya ako?!"

"Ano pa yan, magugustuhan nya yan."

"Kahit bulak lang?" I asked.

"Halika nga dito, B." Hinawakan ni Luhan ang balikat ko at ginayad ako sa harap ng salamin, "Dito ka. Kausapin mo sarili mo! Ewan ko sayo! Mauna na ako. Magkikita pa kami ni Sese sa bubble town. Babush na! Pakisabi nalang kay Yeol, happy born day." May balak akong sorpresahin si Chanyeol and gusto ko kaming dalawa lang. Kaya I'll sent HunHan away mamaya. Alam na dis. Ganito ko sya kamahal, e.

"Hoy usa! Wet!" sigaw ko pero iniwan nya talaga ako. Paker na usa yun. May yadong na naman siguro sila ni Sese. Bumili na ako ng egg tray at dinikit sa dingding ng kwarto ko. Pitingini, para safe kami ni Yoda bebe sa oh oh baby session namin. Landi lang.

Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Taehyung para tulungan akong mamili ng regalo. Goodluck kasama ang alien na yun. Under an hour, nakarating din sya. Medyo late kasi naligaw daw sya. "Ah, Taehyung? Kung birthday mo ngayon, anong gift ang gusto mong mareceive?" I asked. Try ko lang baka makakuha ako ng idea sa sagot nya. Nangunot ang noo nya at nagisip ng malalim. "Oy, ano? Nagiisip pa, e. Aish!"

"Ah! Alam ko na!" He snapped his fingers with a big square smile, "Bahay? Kotse? Cellphone? Ah, condo unit nalang! Hahah! Bakit? Reregaluhan mo ba ako eomma? Pinagiipunan mo na?" Tingini nitong 4D na 'to, hindi ako magpapakita sa birthday nya.

Binatukan ko sya, "Urur, arinola ireregalo ko sayo!" Leche, wala akong nakuhang idea sa kanya bukod sa sakit ng ulo. We were just walking here and there trying to find a good gift. Pero wala talaga akong maisip, e. "Taehyung, text mo naman si Chanyeol. Confirm mo lang kung nasa office pa sya." Napatingin ako sa relo ko. Para matansya ko ang oras. Baka hindi pa ako nakakapagprepare, e, dumating na.

Kinuha ni Taehyung ang phone nya sa bulsa at nagtype. Ako naman, namili ng polo. Ano kaya kong scrapbook nalang? Wala na akong time. Polo shirt nalang. "Natext ko na, eomma!" Nakangiting sabi ni Taehyung at saka ipinasok sa bulsa nya ang cellphone nya. May nagawa ring tama ang isang 'to. Juicecoday, salamat naman.

"Anong sabi?"

"Hindi nagreply, hindi nagsent."

"Ha?" Nangunot ang noo ko.

"Wala akong load. Hihih!" Pinigilan ko ang sarili kong hambalusin sya ng bag ko. Pisti. Sakit sa bunbunan nito ah? Ako nalang ang nagtext. Sureball pa. "Bakit may antenna ang phone mo, eomma?" Napaface palm ako sa tanong nya. Mukhang maling tao ata ang kinontak ko para tulungan ako. D:

"Hindi yan antenna! S-pen yan!"

"Kalma lang. Ang ilong nyo lumalaki."

I hit his head one last time. Binili ko nalang yung pulang polo shirt saka cap. Adik kasi si Yoda sa caps. Bumili na rin kami ng cake bago kami naghiwalay ni Taehyung. Hindi ko sya pinakain. Bahala sya sa buhay nya. Wala pang isang oras nakarating na ako sa apartment nila Chanyeol. Wala si Jongin kasi may honeymoon sila ni Kyungsoo. Si Sehun at Luhan naman ay may date. Yung dalawa, pinaalis ko talaga para nga masolo ko si Chanyeol sa birthday nya. Kilig ako.

I prepared and cooked every food. Sana lang magustuhan nya. Hindi naman kasi talaga ako marunong magluto. Taga-init lang ako ng pagkain. Tinawagan ko sya. "Nasan ka na? Pauwi ka na ba? Ingat ha? Ako? Basta. Umuwi ka na ha? Bye!" Hindi ko sana ipapahalata na may sorpresa ako and more like parang hindi ko naalala na birthday nya but seems like -- I'm pretty obvious. I waited for an hour followed by another and another one pero wala pa rin sya. Tinawagan ko ulit sya pero hindi na sya makontak. "Ang tagal nya naman?"

Lumamig na ang pagkain at nauubos na ang kandila ng cake, wala pa rin sya. I was really disappointed. Liligpitin ko na sana ang pagkain nang marinig kong bumukas ang pinto. Si Chanyeol. Nagulat sya nang makita ako. "Baekhyun?" Napatingin sya sa cake sa mesa, "You waited for hours?" Hindi ako sumagot. Tumayo ako at niligpit yung mga pagkain. "I'm sorry. Sinorpresa nila ako sa office. I treated them and," He paused. "Nawala sa isip ko, Bh3 naman."

Ouch. "Itapon nalang natin 'to!"

Pinigilan nya ako at niyakap ako mula sa likuran. "I'm so sorry. Nawala sa isip ko na gusto mo akong makasama sa birthday ko. Sorry uhmm, ples?" I felt his breath on my neck, one thing na nagpapahina sa tuhod ko. Humigpit ang yakap nya, "Birthday ko naman, e. Patawarin mo na ako. Uhmm?"

Tinanggal ko ang kamay nya. "Hindi mo na birthday! Alas-dose na! Boset ka! Nakakainis ka, Chanyeol! Sayang effort ko!" I said, crying. Ang sensitive ko. Huehue. Yung effort ko kasi bilang lumipad lang pero niyakap nya ako. "Wuag mhoe aqoeng y4k@p!n! Pekyu ka!" Naiinis ako pero nawala yun nang halikan nya ako sa noo. His deadly kiss. Something na nagpapakalma agad sa akin. His kiss went down to my lips; kissing me hungrily.

"Yeol," sambit ko.

"Sorry na." ani nya at ipinatong ang noo nya sa noon ko. I gave up. I forgave him. Ganun kabilis. Walang paligoy-ligoy. His lips found mine again with his other hand feeling my entire body. Hindi ko nalang namalayan na pants nalang ang suot ko. Hinubad nya rin ang suot nya. "This is how I'll make it up to you, BB labs. I love you."

Nakakalunod ang halik ni Yeol. Nakarating kami sa couch. I was sitting on his lap with his both hands, pushing me to grind on him. I unbuttoned his pants still with our lips locked, the same thing goes with mine. Next thing I know, we were both moaning out of pleasure. His skin against mine. We were both sweating as he thrusted faster.

"Yeol, ugh!" Napakapit ako sa couch para kumuha ng lakas. Chanyeol continued his pace as I rubbed myself. I wanted to come when he comes. "I'm.. I'm cumming." I said.

"Come with me." He said. My body shook as we moaned louder, reaching our peak. I collapsed on his shoulder with my breath becoming more ragged than usual. "This is the best gift, BB labs. You don't know how much I love." He professed, giving me one peck on my nose, "Ready for another one?" He added, wiggling his eyebrows. I smiled.

This will be a very long night.

Landi ko talaga. Pak na pak.