KADERİMDE SEN VARDIN (Tamamlandı)

14. Bölüm

  Boran'ın Ağzından

     Mevsim'in odaya dalmasına acayip  derecede sinirlenmiştim.  Odada bir sürü erkek varken hem de bu da yetmezmiş gibi hepsi ona baktı. Neyse şu an bara doğru tekrar yola koyulmuştum. Bara gelince arabadan indim ve tekrardan odaya girdim ve oturdum. Adamın dediği kelime ile beynime kan sıçramış bulundu.

"Boran o kız çok güzeldi. Bir ara bana da yollarsın her halde." dedi ve ben üzerine çıkıp onu yumruklamaya başladım. Diğerleri beni durdurmaya çalışıyordu ama nafile. Daha sonra sinirle oradan çıktım ve eve doğru gitmeye başladım. Bir yandan arabada bağırıp bir yandan da direksiyonu yumrukluyorum. Eve geldiğiminde korumalar bana selam verdi. Ben de eve girip küçüğümün yanına gittim. KÜÇÜĞÜM ne de çabuk alışmıştım ona?
Üst kata baktığımda Mevsim uyumuştu. Çok masum ve tatlı görünüyordu. Üstümü değiştirip ben de Mevsim'in yanına uzandım. Kollarımla belinden sardım onu. Biraz kıpırdandı ama tekrar uyumaya devam etti. O küçük kollarıyla beni sarmaya çalıştı ama başarısız oldu gelip bana sokuldu. Şu anda tam göğsümde uyuyordu. Saçlarını kokladım. Cennet gibi kokuyordu. Kokusunu derin derin içime çektim. Ona bağlanmıştım ve bırakmaya niyetim yoktu. Onu ilk gördüğüm andan beri seviyordum. O gece... O gözleri,dudakları, küçük burnu. Herşeyiyle. Kendi kendime şöyle diyordum. 'MAFYALAR AŞIK OLMAZLAR.' ama daha sonra kendime engel olamadığımı fark ettim. Onu seviyordum ben ya ben Boran Ateş. Bu güne kadar tek bir kişiye aşık olmayan, ruhsuz, gülmeyen adam. Sanki Mevsim'den önce bir hayatım yoktu. Ben bunları düşünürken gözlerim kapanmaya başlamıştı bile.

   Mevsim'in Ağzından

    Sabah uyandığımda belimdeki kolların sıkılığı beni öldürecek derecedeydi. Yan tarafıma baktığımda Boran uyuyordu. Çok tatlı ama yaaa.😋
Kollarından zorla da olsa kurtulduktan sonra bamyoya ilerledim. Rutin işlerimi hallettikten sonra aşağı indim ve mutfağa ilerledim. Güzel bir kahvaltı hazırlamaya başladım yani hayalimdeki kahvaltı öyle. Çayı koydum yanına da menemen yapmaya başladım. Bir taraftan kahvaltılıkları masaya koydum. Arkamda sıcak bir nefes hissettim daha sonra kollar belime dolandı. Gülümsedim.

"Günaydın." dedi Boran.

"Günaydın. Ben mi uyandırdım seni." dedim ona dönerek.

"Hayır. Ben kendim uyandım." Daha sonra ocağa baktı. " Demek bana kahvaltı hazırlıyorsun ha acıkmıştım da. Ben banyoya çıkıp geliyorum." dedi ve yanağımı öpüp üst kata çıktı. Menemen olmuştu. Çayı da demledim ve kaynadığında bardaklara koydum ve masaya oturup Boran'ı beklemeye başladım. Boran da gelince kahvaltı etmeye başladık. İkimiz de susmuş kahvaltımızı ediyorduk. Konuyu açan Boran oldu.

"Mevsim?" dedi.

"Efendim?" dedim Boran'a bakarak.

"Gelelim mi dünkü konuya." dedi. Sakin söylemişti ama gözlerinden bana sinirlendiği belliydi. Bence hiç gelmeye gerek yok o konuya. Zaten önemsizdi.

O mu önemsiz olan konu. Erkeklerin içine daldım kızım.

Kes sesini iç ses.

Ama öyle.🤗

Sus diyorum sana.

Tamam be.

   Boran'a cevap vermem gerekiyordu.

"Hangi konuya?" dedim bilmezlikten gelerek.

"Mevsim ben sinirlenmeye başlıyorum güzelim." dedi yapmacık bir gülümsemeyle.

"Bak özür dilerim tamam mı? Sen o kadar zamandır gelmeyince sana birşey oldu sandım, korktum, yani senin için. Sonra zaten o kadar erkeğin içine girince kızacağını anladım. Tekrar özür dilerim." dedim başımı one eğerek.