KADERİMDE SEN VARDIN (Tamamlandı)

17. Bölüm

    Mevsim'in Ağzından

     Uyandığımda saat 20:00 olmuştu. Aklıma ilk gelen Boran'ın evde olup olmadığıydı. Yataktan kalktım ve aşağı indim. Salonda yoktu. Mutfağa baktım. Evet mutfaktaydı ama ne yapıyordu yemek mi yok daha neler? Güleyim de bari boşa gitmesin. Arkasından gidip sarıldım. Gülümsediğini hissettim.

"Selam güzelim uyanmışsın." dedi.

"Evet. Baya uyudum." dedim ve başımı hafif sağa kaydırıp ocağa baktım. " Ne yapıyorsun?"

"Yemek."  deyip kestirip attı.

"Onu görüyorum." dedim.

" Bu Fransa'ya ait bir yemek. Onu yapıyorum. Tadı mükemmeldir." dedi.

"Hımmm... denemek için sabırsızlanıyorum." dedim. "Bizi zehirleme de." dedim.

"Mevsim." dedi uyarıcı bir tonda. "Senin bu aralar dilin fazla mı uzadı ne biraz keselim mi o dilini?" dedi.

    Gözlerimi devirmekle yetindim.

"Gözlerin oyulmak istiyor her halde Mevsim." dedi ve bana yaklaştı. Tezgahla onun arasında kalmıştım. Ona iri iri gözlerle bakıyordum. O ise bana dudağının bir kenarı kıvrılmış şekilde  bakıyordu. Neye gülüyor bu? Bana bu kadar durması akıl sağlığımı kesinlikle olumsuz etkilerdi. Şu anda bana sanki bir narkoz yapılmış da onun etkisinde gibiydim. Beni etkisi altına almıştı Boran. Tam burun burunaydık. Tam öpeceği sırada ocaktan ses geldi ve aradan sıvıştım.

"Sen böyle yavaş olursan biz aç kalırız." dedim. Dediklerimde tabii ki de haklıydım çünkü çok acıkmıştım.
"Neyse ben de tabakları falan koyayım bari yardım edeyim." diye düşündüm.

   Boran'a döndüm. "Tabaklar nerede?" diye sordum. Üst rafı kafası ile gösterdi. Baktığımda ben oraya yetişmeyeceğimi anladım ve tekrar Boran'a baktım. Boran anlamış olacak ki bana doğru yürüdü ve üst raftan iki tabak alıp bana verdi. Tabakları aldım ve masaya yerleştirdim. Çatal ve kaşıkları da masaya koydum. Bardaklar en azından yüksekte değildi. Masayı kurduğumda fırsattan istifade Boran'ı izlemeye başladım. Üzerine giydiği gri tişört kaslarını acayip belli ediyordu resmen üzerine yapışmıştı.Kol kasları da acayip belli oluyordu. Bu manzara karşısında alt dudağımı ısırdım. Bütün kızlara Boran gibi biri lazımdı ama üzgünüm kızlarda hayatta bir tane Boran var o da bana ait.

"Beni bir gün gözlerinle yiyeceksin az kaldı." dedi Boran, kendime geldim.

"Ne alakası var be? Ben sana mı baktım?" dedim ve iç sesim devreye girdi.

Bu yalan yüzünden bir gün öleceksin az kaldı.

Ağzını hayra aç. Hem sen niye geldin ben seni mi çağırdım.

Ya konuyu değiştirmeye çalışma. Resmen gözlerinle yedin adamı.

Aaaaaaaaaaaay sus be artık.

Tamam.😔

    Boran ile oturup yemek yedik. Yemek gerçekten güzeldi. Yemek yedikten sonra Boran konuştu.

"Hadi hazırlan seni bir yere götüreceğim" dedi.

"Nereye?"

"Sürpriz." dedi ve yanıma yaklaştı ama hala uzaktı.

"Saçında birşey mi var senin." dedi ciddice.

"Ne var?" dedim saçımı yoklayarak.

"Gel alayım." dedi yanına gittiğim gibi dudağıma yapıştı ve geri çekildi. Olayın şokundaydım.

"Mutfakta yarım bıraktığım işi tamamladım." dedi ve ben de fazla sert olmayan bir yumruğumu koluna geçirdim. Üst kata çıktım ve dolabı açtım. Ne giysem ne giysem...
Acaba nasıl bir yere gidecektik? Dolabı yoklamaya başladım. Sonunda siyah bir pantolon ve siyah beyaz çizgileri olan bir kazak giydim. Havalar soğumuştu. Ayakkabı olarak da siyah spor ayakkabı giymiştim. Bence güzel olmuştum. Saçlarımı açık bıraktım ve aşağı indim. Boran beni süzdü ve memnun olduğunu belirten bir ifadeyle bana baktı. Dışarı çıktık ve arabaya bindik. Acaba nereye gidecektik? Meraktan çatlıyordum. Arabanın motoru çalıştı ve biz de yol almaya başladık. Radyoyu açtım ve karşıma Ufuk Beydemir'den Ay Tenli Kadın şarkısı çıktı. Allahtan flashtan açtık. Cama kafamı yasladım ve dışarıya bakmaya başladım. Gerçekten de Fransa bambaşka bir şehirdi. Yoldan geçerken Eyfel Kulesi'ni gördüm. Çok büyüleyiciydi. Yarım saat gibi bir zaman geçti aradan. Geldiğimiz yer.....

Hahahaha kötülük. Hiç olmayacak bir yerde kestim.Sınır geçilmemişti ama ben yine de yeni bölümü sizin için attım. Bu arada sınavlar da yaklaşmaya başladı. Telefonu elime çok alamıyorum. İnternet paketim de bitti. Gittiğim yerlerden yayımlıyorum. Wi-fi varsa o da. Bu bölümü şu anda bir kafedeyken yazdım ve galiba wi-fi var. Yayımlayacağım şimdi. Sizi seviyorum. Bunu unutmayın. Arkadaşlar bu arada ben yeni bir kitap kapağı istiyorum. Yapabilecek olanınız varsa lütfen bana gönderin kapağı. Sizi öpüyorum lütfen yorum ve vote verin Allahını seven şu sol taraftaki yıldıza dokunsun artık. Bir bölümde en fazla vote sayısı 4. 4 ne ya. Bazılarında hiç yok.Lütfen hepiniz kendinize iyi bakın. Bu böyle giderse yakında final olacak