KADERİMDE SEN VARDIN (Tamamlandı)

31.Bölüm

Şaşırdınız mı? Herhalde bölümü hemen atmamı beklemiyordunuz. Ama ne yapayım dün gece uyku tutmadı bende 2 tane bölüm yazdım. Bence iyi yaptım.
Arkadaşlar lütfen, yalvarıyorum size voteler düşmeye başladı. Okumadan önce şu alttaki tuşa basın.

Hadi bekliyorum.... Bastın galiba. Tamam o zaman şimdi bölüm.

Hastaneye kendimi toparlayıp gitmiştim ve Boran uyanmıştı. Kızlar odadaydı ve hepsinin yüzü gülüyordu. Odaya girince üçü de bana baktı.

Boran bana bakıp gülümsüyordu. "Mevsim neredeydin... Neyse bu şimdi önemli değil senin için sevindirici bir haber vereceğim. Gerçek aileni buldum hatta onları buraya getirdim. Biliyorum belki şu anda buna hazır değilsin ama ne yapayım. Akşam için bir yerde yemek yemek konusunda karar kıldık. Hem onlar da seni görmeyi çok istiyor. Seni küçükken zorla almışlar. Ama artık bunun bir önemi yok. Yani ailen geldi sonuçta ve-" Daha fazlasını söyleyip kendini yormasın diye lafını böldüm.

"Ben Mira'yı yaraladım." dedim. Üçü de bana öylece bakakaldı.

"Ne?!" dedi Peri. "Ben yanlış duydum galiba." dedi ve Ceren'e döndü. "O az önce Mira'yı yaraladığını mı söyledi?"

Ceren yanıt veremedi,sadece sustu.

Boran ise bana nasıl bakıyordu çözemiyordum. Yarı şaşkın,yarı sinirli yarı da üzgün bir ifade vardı.
Boran kolundaki serumu çıkarıp yanıma geldi ve konuşmaya başladı.

"Mevsim ne oldu anlat bana. Ne oldu?"

"Ben Mira'nın yanına gittim. Biraz tartıştık daha sonra tartışma kavgaya döndü. Ona son anda tokat atınca dengesini kaybedip cam sehpaya düştü ve cam parçalarından biri kafasına denk geldi. Kafası... kafası ka-kanıyordu." Boran bana sıkıca sarıldı ve derin bir nefes verdi.

"Ben bierek yap-yapmadım Boran. Çok pişmanım. Ya ona bi-birşey olursa..." Lafımı Boran böldü.

"Tamam şişşt. Sakin ol. Tabii ki de bilerek yapmadın sen öyle birisi değilsin. Ben halledeceğim tamam mı?"Daha sonra benden ayrıldı ve banyoya eline aldığı kıyafetlerle girdi. Dakikalar sonra kıyafetlerini giyinmiş bir şekilde çıktı.

"Abi senin dinlenmen lazım. Daha yeni ameliyattan çıktın. Elinde alçı var." dedi Ceren.

"Farkındayım Ceren. Ama ben burada dolma süremi çoktan doldurdum ve daha fazla burada kalmaya ne niyetliyim ne de istekli."

Boran'a bakıp konuştum. "Ceren haklı, Boran. Daha yeni ameliyattan çıktın, yorgunsun. Dinlenmem lazım."

"Sen böyle bir beladayken benim nasıl dinlenmemi beklersin?"

Cevap veremedim çünkü benim cevap vermeme kalmadan o çoktan gitmişti.

Ceren ve Peri ise bana hala şoka uğramış gibi bakıyordu. Ben de Boran'ın peşinden çıktım. Ama Boran'ı göremiyordum. O anda kuzenim Eren'i gördüm.(Eren'in kim olduğunu hatırlıyorsunuzdur umarım. Mevsim'in doktor olan kuzeni.)

"Mevsim, senin burada ne işin var, bu ne hal? Ne oldu sana iyi misin?" Peşpeşe sorular soruyordu ve bu beni boğmaya yetiyordu. Tam cevap verecekken telefonu çaldı.

"Efendim?"

"..." Karşı tarafın söylediklerini duyamıyordum.

"Tamam hemen acile geliyorum." dedi ve beni ardında bırakıp koşmaya başladı. Ben de hava almak için dışarı çıktım. Ambulansın önünde Eren ve sağlık ekipleri bir hastayı indirmeye çalışıyordu.

"Sarsmadan indirin, kafasındaki cam parçası çok derin." Ambulanstan indirilen Mira'ydı ve yüz üstü yatırılmıştı, hemen hastaneden içeri soktular.