My Little Devil

Κεφάλαιο 69

Λίνας P.O.V.

Παρκάρει την μηχανή έξω από το μπαράκι και κατεβαίνω. Βγάζω το κράνος και το δίνω στον Άλεξ ενώ αρχίζω να περπατάω σιγά προς την είσοδο. Μετά από λίγο νιώθω δύο χέρια στη μέση μου να με αγκαλιάζουν και καταλαβαινω ότι είναι ο Άλεξ. Γυρνάω να τον κοιτάξω και βλεπω ότι μου χαμογελάει. Ανταποδίδω το χαμόγελο και τον κοιτάω καλυτερα.

Τα μαύρα του μαλλιά είναι ανακατεμένα και πετάνε προς όλες τις κατευθύνσεις, ενώ τα μάτια του είναι πιο σκούρα από τα δικά μου. Έχει πυκνά φρύδια και με ζουμερα χειλη. Τα κοιτάω λίγο και σκαλωνω. Σκέφτομαι τα φιλιά που αντάλλαξαμε και όλα όσα γίναν σημερα. Από τον τσακωμό το πρωί μέχρι το γεγονός ότι τώρα είναι το αγόρι μου. Το αγόρι μου. Το λέω και δεν μπορώ να το πιστέψω. Όλα γίναν τόσο γρήγορα. Δεν ξέρω καν γιατί συμφώνησα σε αυτό. Θέλω να πω...εγώ στην αρχή τον μισούσα. Τον μισούσα σωστά; Όσο ελκυστικό και αν τον έβρισκα δεν μου άρεσε η συμπεριφορά του. Αλλά όταν είμαστε μόνοι μας συμπεριφέρεται τόσο διαφορετικά. Έκανα καλά που δέχτηκα να γίνω το κορίτσι του;

Τον βλέπω να σκύβει και να μου αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο και νιώθω να κόκκινιζω.

"Μην ανησυχείς για τίποτα εντάξει; Έχεις εμένα.",μου λέει ενώ με κοιτάει στα μάτια. Χαμογελάω και του δίνω ένα απαλό φιλί στα χείλη.

Καλά έκανα.

Με κάνει να νιώθω χαρούμενη. Να νιώθω ηρεμή. Είχα καιρό να νιώσω έτσι. Με αφήνει από την αγκαλιά του και μπαίνουμε μέσα στο μαγαζί. Κατευθυνομαστε προς το μπαρ όπου βλέπουμε ήδη τα παιδιά να κάθονται.

Ο Τόλης κάθεται πάνω στον πάγκο, ο Έλβις έχει απλωθεί στο πάτωμα, ενω ο Μπουμ στηρίζεται σε ένα τοίχο. Η Κλειώ με τη Λία κάθονται σε δύο καρέκλες και συζητάνε ενώ ο Πάνος ακουμπάει σε ένα τραπέζακι και φαίνεται έξω από τα νερά του. Είναι και ο πρώτος που καταλαβαίνει ότι φτάσαμε.

"Άντε ρε που είστε; Και γιατί μας φωναξατε;", ρωτάει ο Πάνος και πολλοί στρέφουν την προσοχή πάνω μας. Βλέπω τα αγόρια να με κοιτάνε αλλά αποφεύγω το βλέμμα τους και κοιτάω την Λία. Αυτή γιατί είναι εδώ είπαμε;

"Λίνα...",ακούω την φωνή του Μπουμ αλλά του ρίχνω ένα δολοφόνικο βλέμμα και σταματάει.

"Όχι.",του λέω απότομα.

"Ρε Λίνα άσε μας να σου εξηγήσουμε.", πετάγεται και ο Έλβις αλλά δεν του δίνω σημασία.

"Λίνα μην είσαι πεισματάρα. Ξέρεις πολύ καλά πόσο σε αγαπάμε!",λέει και ο Τόλης.

"Ναι γι αυτό με δώσατε χωρίς δεύτερη σκέψη!", απαντάω σαρκαστικά.