My Little Devil

Κεφάλαιο 91

Λίνας P.O.V.

Είμαι στην αίθουσα αναμονής μέσα στην αγκαλιά του Άλεξ και προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά. Το χειρουργείο έχει ξεκινήσει εδώ και πόση ώρα αλλά κανείς δεν έχει βγει να μας ενημερώσει. Τι να μας πούνε δηλαδη μέχρι να τελείωσει η μεταμόσχευση τίποτα δεν είναι σίγουρο.

"Είσαι καλά μικρέ μπελά;",ακούω την φωνή του Άλεξ να μου ψιθυρίζει γλυκά. Κουνάω το κεφάλι μου χωρίς να έχω την δύναμη να μιλήσω. Τι να πω; Ο Ντουλάπας είναι εκεί μέσα με άγνωστα άτομα να τον ανοίγουν και να του αλλάζουν τα όργανα και λες ανταλλάσουν καραμέλες και εγώ είμαι εδώ έξω χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα!

Δεν ξανά λέει κάτι απλά σφίγγει περισσότερο τα χέρια μου γύρω μου ακουμπώντας το κεφάλι του στον ώμο μου. Κλείνω τα μάτια μου και παίρνω μία βαθιά ανάσα προσπαθώντας να ηρεμήσω την ανήσυχη καρδιά μου.

Κοιτάω τριγύρω και όλοι μοιάζουν να μοιράζουν την ίδια έκφραση κούρασης, φόβου και ανησυχίας. Ο Μπουμ είναι καθισμένος στο πάτωμα ακουμπώντας το κεφάλι του στον τοίχο κοιτώντας πάνω. Ο Dragon περπατάει πάνω κάτω στον μικρό χώρο τα βήματα του να αντηχούν στους τοίχους αυξάνοντας την αγωνία μας. Ο Έλβις είναι καθισμένος σε μια καρέκλα με το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια του. Η Κλειώ με τον Πάνο έχουν πάει να πάρουν νερά και καφέδες από το κυλικείο ενώ ο Τόλης είναι ακόμα πάνω με την Δήμητρα, η οποία από την τελευταία φορά που πήρε τηλέφωνο ο Τόλης για να ρωτήσει για εξελίξεις είναι σε άσχημη κατάσταση κατηγορώντας τον εαυτό της. Έτσι δεν μπορούσε να την αφήσει μόνη της και έμεινε μαζί της πάνω.

Βήματα ακούγονται και τέσσερις φιγούρες εμφανίζονται μετά από λίγο με την ίδια έκφραση που μας έχει κυριεύσει τις τελευταίες ώρες.

"Έχουμε κανένα νέο;",ρωτάω ο Αχιλλέας ενώ πλησιάζει αργά πριν σωριαστεί σε μια καρέκλα απέναντι μας. Η κούραση φαίνεται καθαρά στο πρόσωπο ενώ οι μαύροι κύκλοι κάνουν την εμφάνιση τους.

"Τίποτα ακόμα.",λέει ο Dragon χωρίς να τον κοιτάξει συνεχίζοντας το ίδιο μοτίβο πάνω κάτω.

"Θείε; Θεία; Ποτέ ήρθατε;",ρωτάει ο Πάνος μου εμφανίζεται από πίσω τους με μια ντουζίνα καφέδες στα χέρια του ακολουθούμενος από την Κλειώ με τρεις σακούλες φαγητά. Ο Έλβις σηκώνεται και τον βοηθάει να μοιράσουν τους καφέδες σε όλους ενώ κάποιοι περισσεύουν και τους αφήνει σε ένα τραπεζάκι μαζί με τα φαγητά.

"Μόλις φτάσαμε.", εξηγεί η κυρία Κυριακή ενώ κάθεται δίπλα στον Άλεξ χαμογελώντας μου απαλά αλλά δεν βρίσκω την δύναμη να ανταποδώσω. Την ίδια στιγμή μου δίνει και ο Πάνος ένα καφέ που δέχομαι αν και δεν ξέρω αν ο οργανισμός μου μπορεί να δεχτεί το πηχτό υγρό αυτή την στιγμή.