"N, beter heb je een goede reden waarom je me om vier uur uit bed belt. Zo niet dan zorg ik er voor dat je de komende tijd niet meer instaat zult zijn die vingers van je te gebruiken om onnodige telefoontjes te maken." gromt Ravi wanneer hij het lab in komt lopen, in tegenstelling tot de rest van de stad schijnt hier al het licht wat de witte kamer alleen maar feller doet lijken. Voor enkele seconden knijpt Ravi zijn ogen dicht, niet gewend aan het felle licht.
"Geloof me, hij heeft een goede reden." klinkt de stem van Hongbin en als Ravi opkijkt ziet hij dat N hem niet als enige gebeld heeft. Beide jongens staan over de onderzoekstafel heen gebogen, N gekleed in zijn witte labjas, Hongbin in zijn niet heel interessante overhemd en zijn haren nog verward wat duidelijk maakt dat hij die ochtend in haast naar het werk vertrokken was. Ravi zijn blik valt op de tafel, er ligt een lichaam op, bedekt met een licht blauw dekentje. De jongen loopt er naar toe. "Wie is het?" Ravi trekt een wenkbrauw op. N zucht eens diep en na enkele seconden twijfelen trekt hij het dekentje dan toch naar beneden waardoor het gezicht van het slachtoffer zichtbaar is. Ravi zijn wenkbrauwen schieten omhoog van verbazing. "Dat meen je niet..." mompelt hij, vervolgens kijkt hij weer op naar zijn collega. "Wat is er gebeurd?"
N blijft stil waarop Ravi zich richt op Hongbin, maar die weet ook duidelijk niet wat er is gebeurd.
"N, vertelt op, waarom ligt hij hier." Ravi slaat zijn armen over elkaar.
"Ik kan gewoon niet begrijpen hoe iemand zoiets heeft kunnen doen..." mompelt N. Ravi knipt een keer met zijn vinger waarop N uit zijn trans lijkt te ontwaken.
"Uitleg, nu."
"Wat er is gebeurd geeft me de rillingen, ik wordt er oprecht bang van." begint N met vertellen. "Gisteravond, het was al bijna tien uur en het leek me wel een goed idee om toch maar naar huis te gaan. Woojin was ook nog steeds aan het werk, druk aan het typen op zijn laptop, ik zei hem dat hij ook maar eens naar huis moest gaan, het was al veel te laat. Woojin verzekerde me dat hij nog snel iets af zou maken en dan ook naar huis zou gaan. Ik maakte me geen enkele zorgen, zei hem gedag en ging naar huis. En nu komt het enge..." N stopt even, het lijkt wel alsof hij de spanning probeert op te bouwen.
"Wie het ook is die dit gedaan heeft, hij wist precies hoe lang ik er over zou doen om vanuit het lab naar buiten te gaan, hij wist dat ik onderweg nog even naar een take out ging om eten te halen en dat ik in vi-" "Wacht even, N, heb je take out gehaald om tien uur in de avond?" vraagt Hongbin die het duidelijk een vreemd idee vind. "Ik heb de hele avond niks gegeten, ik stierf van de honger okay. Maar dat is niet het punt, wat ik wil zeggen is dat degene die dit Woojin aan heeft gedaan precies wist hoe laat ik thuis zou komen. Hoe lang ik er over doe om van huis naar het bureau te gaan."
Ravi lijkt de link niet helemaal te leggen in wat dat er nu mee te maken heeft, maar zijn gevoel vertelt hem dat N verder gaat met uitleggen en dus wacht hij geduldig af.
"Toen ik thuis kwam ging ik eten, ik was bijna klaar toen mijn telefoon af ging. Het was Woojin, ik nam op. Hij leek haast te hebben, vertelde me dat hij iets belangrijks had gevonden wat betreft een lopende zaak en dat ik onmiddellijk naar het bureau moest komen. Ik zei hem dat wat het ook zou zijn, hij het me morgen wel kon vertellen. Hij moest naar huis gaan, rust nemen en we zouden morgen weer zien. Ik hing op en ging douchen. Ik stond precies twaalf minuten en dertig seconden onder de douche e-"
"N er zijn een aantal details die we niet hoeven te weten. Kom nou maar ter zake." zucht Ravi wie de uitleg iets te lang duurt. "Alles wat ik jullie vertel heeft toegevoegde waarde aan wat er is gebeurt. Ik kreeg weer een telefoontje, mijn telefoon had ik mee genomen naar de badkamer want ja, je weet maar nooit met dit werk. Weer was het Woojin, ik nam op, want dat is iets wat een goede, verantwoordelijke senior doet. Dit keer klonk hij angstig, ik moest onmiddellijk komen, anders zou het wel eens te laat kunnen zijn. Ik zei hem, dat als het zo dringend was, hij het me ook wel over de telefoon kon zeggen. Maar voor hij wat kon zeggen viel de telefoon uit zijn handen. Ik hoorde iemand op de achtergrond, en voor ik het wist was de verbinding verbroken. Ik wist meteen dat er iets niet klopte, zo snel ik kon droogde ik me af, heb ik de eerste de beste kleding aangedaan en ben terug gegaan naar het bureau waar ik Woojin vond, in het lab achter zijn bureau. Ik heb hem precies 43 minuten na zijn dood gevonden."
Het is een lang verhaal, maar zowel Hongbin als Ravi luisteren er aandachtig naar.
"Maar dan heb je hem toch al veel eerder gevonden. Je belde ons pas om vier uur." merkt Hongbin op. N knikt even. "Klopt, klopt, voor ik jullie gebeld heb, heb ik eerst onderzoek gedaan. Ik ben het hele bureau doorgelopen, maar er was niemand. Ik heb het lichaam onderzocht, opzoek naar de doodsoorzaak, maar het is heel vreemd want ik kon op het eerste zicht helemaal niks vinden. Er is geen uitwendig letsel, geen schotwonden, geen tekenen van vergif of wat dan ook. Dus ik heb een aantal testen gedaan om te kijken of er iets in zijn bloed zit of wat dan ook, maar die resultaten zullen pas later vandaag binnen komen, op zijn snelst." legt N uit.
"Wat laat je denken dat hij toch vermoord is?" vraagt Ravi. "Omdat, ten eerste, ik geen tekenen van zelfmoord heb kunnen vinden, een natuurlijke dood lijkt me ook erg onwaarschijnlijk, Woojin was kern gezond. En ten tweede, ik ben wat verder gaan kijken en heb onder anderen de bewakingsbeelden gezien, daarop was in eerste instantie niet veel te zien, maar toen ik beter keek zag ik dat er in geknipt was. Wacht ik heb het bij de hand." N haalt ergens een tablet vandaan en laat het de twee heren zien.
"Er is duidelijk nog iemand anders, maar die persoon heeft zichzelf uit de camera beelden weten te houden. Het moet iemand zijn die hier bekend is." merkt Ravi op. "Precies wat ik dacht! Je kan niemand zien, maar er is wel degelijk iemand, dat zie je aan Woojin zijn reactie en vervolgens valt hij zomaar neer." N zoekt een ander bestandje op. "Ik heb ingebroken in het inlogsysteem van het lab. Er zijn maar een aantal medewerkers die een pasje hebben moet toegang tot het lab, dat weten jullie du-" "Wacht even." weer is het Hongbin die de oudere jongen onderbreekt. "Ik wist niet dat je ook computers kon hacken en dat soort dingen. Je bent een forensisch wetenschapper." Hongbin lijkt verbaasd. "Hongbin, ik ben op meerdere vlakken inzetbaar. Ik kijk niet alleen maar naar dode lichamen."
"Je had Hyuk ook kunnen bellen." merkt Ravi op. "Dat leek me geen goed idee, hij is nog jong en heeft zijn rust nodig. Maar dat is niet wat er nu toe doet!" roept N uit. De andere twee lijken het hier echter niet mee eens te zijn en zijn van mening dat ze zelf ook wel wat rust kunnen gebruiken, N gaat echter snel verder voordat iemand ook maar wat kan zeggen.
"Ik vond dus iets vreemds in die gegevens. Zoals jullie kunnen zien..." hij draait de tablet naar de twee jongen toe. "logde ik om precies 21.56 uit, alleen Woojin was dat moment nog aanwezig in het lab. Maar om 23.30, het moment waarop Woojin mij belde, werd er opnieuw ingeklokt, met mijn pasje. Dat is dus wat ik bedoel met dat degene die dit gedaan heeft precies wist hoelang ik bezig zou zijn, hij wist dat ik in de tussen tijd genoeg tijd zou hebben van het bureau naar huis te kunnen en weer terug."
"Dit is absurt, denk je dat iemand jou er in wil luizen?"
N haalt zijn schouders op, niet zeker wat hij er van moet denken. "Wat ik wel weet is dat wie dit gedaan heeft, Woojin hem ongetwijfeld op het spoor was, het kan niet anders, er is geen andere verklaring waarom hij dood moest."
"We moeten Ken bellen en hem er over inlichten." Hongbin pakt zijn telefoon, maar de andere twee houden hem meteen tegen. "Nee, niet doen. Hij komt er wel achter als hij deze morgen op werk komt, ik wil dit zo lang mogelijk geheim houden en proberen in tussentijd te vinden wat er is gebeurd. Ik heb alleen diegene gebeld die ik echt vertrouw."
"En Jisu dan?" vraagt Ravi die verwacht had dat ook zij hier zou zijn. "Ik heb haar gebeld, maar ze nam niet op. Ik heb haar een berichtje gestuurd dat ze zo snel mogelijk moest komen."
"Je vertrouwt Ken niet? Je denkt toch niet... Dat hij er iets mee te maken heeft?" vraagt Hongbin vol ongeloof, hij kan het zich maar slecht voorstellen. "Op het moment sluit ik het zeker niet buiten."
De deur van het lab gaat met een pingeltje open. "N, wat is er gebeurd!" klinkt de stem van Jisu die samen met Ken het lab ingelopen komt. "Toen ik je berichtje zag zijn we meteen gekomen."
"Jullie waren afgelopen nacht samen?" vraagt Ravi met opgetrokken wenkbrauw, zijn blik gaat van het meisje naar zijn baas.
