"Okay, als ik een kwaadaardige brigadier zou zijn, waar zou ik me dan schuilhouden." Mompelt Hyuk die eens diep nadenkt, in zijn handen een kopje koffie die inmiddels zo goed als koud is geworden. De jongen heeft zijn voeten op zijn bureau liggen en voor de situatie waar ze zich in begeven zit hij er wel erg relaxed bij. Een tik op zijn achterhoofd brengt echter verandering in zijn comfortabele pose, de koude koffie giet over de rand van het kopje. Hyuk weet nog net te voorkomen dat zijn hele overhemd onder de koffievlekken komt te zitten. "Waar was dat goed voor?!" Vraagt hij terwijl hij opkijkt naar zijn donker harige collega. Leo kijkt de jongere jongen met samengeknepen ogen aan. "Als dit je vermogen als agent is dan denk ik dat je beter naar huis kan gaan." Merkt hij op wat een pruillipje van de jongere jongen oplevert. "Het is goed dat hij meedenkt, momenteel kunnen we een extra brein wel goed gebruiken." Hongbin, die door het kantoor aan het ijsberen was blijft voor enkele seconden stil staan, maar al snel gaat hij verder met zenuwachtig heen en weer lopen. "Weet je zeker dat je dit brein wilt gebruiken?" Leo schenkt de jongere jongen een grijns, hij schuift Hyuk zijn voeten van het bureau af en gaat er zelf op zitten, zijn armen over elkaar geslagen. "Denk je nu daadwerkelijk dat het de tijd is om grapjes te maken?" Merkt Ravi op die duidelijk niet in een goede stemming is. Zijn gedachten flitsen van de ene gedachte naar de andere, het is maar goed dat niemand in zijn hoofd kan kijken want het is daar momenteel een groot chaos. "En dan noemen ze mij de chagrijn." Mompelt Leo die eens met zijn ogen rolt.
"Het lijkt me een goede zaak als we eerst uitzoeken waar Ken ze vast houdt. Het kan niet anders dat hij zowel Jisu als Yoon Mi ontvoerd heeft." Merkt N op. "Wow, bedankt voor je zeer nuttige opmerking. Dat is ook echt niet iets waar we ons al van bewust waren." Gromt Ravi die opstaat van zijn stoel en naar het grote raam loopt wat hem zicht geeft op een groot gedeelte van de stad. Een lange stilte valt, niemand lijkt te weten wat te zeggen. Vanuit het niks is een trillend geluid te horen, afkomstig van Ravi zijn bureau. "Ik denk dat je een berichtje hebt." Merkt Hyuk op wat een diepe zucht van Leo opleverd. De oudere jongen wilt wat zeggen maar houdt deze keer zijn mond dicht, wetend dat wat hij ook gaat zeggen Ravi hoe dan ook boos op hem zal worden. Ravi draait zich van het raam af en pakt zijn mobiel. Zijn ogen worden groot als hij ziet van wie het berichtje afkomstig is. "Hongbin, zet het grote scherm aan." Beveelt Ravi de bruinharige die meteen doet wat hem opgedragen wordt. Ravi verbindt zijn telefoon met het grote scherm en speelt het filmpje af wat hij ontvangen had zodat de rest ook mee kan kijken. Het is maar goed dat ze de rest van de agenten naar huis hadden gestuurd en de opdracht hadden gegeven vanuit huis te werken zodat zij nu het gehele bureau tot hun beschikking hebben.
"Dat is Jisu!" Roept Hyuk uit zodra het meisje in beeld komt, ze ziet er vermoeid uit, op haar gezicht enkele verwondingen. "En Yoon Mi." Fluistert Hongbin als hij de rug van het jongere meisje achter Jisu ziet.
"Heb je dit van Ken gekregen?" Vraagt N die met opelkaar geklemde kiezen naar het scherm staat te kiezen, hij kan zich niet voorstellen hoeveel pijn Jisu nu wel niet heeft. Zowel fysiek als mentaal. "Van wie anders." Ravi zet een stap naar voren en bekijkt het filmpje eens goed, niet geïnteresseerd in de kleinerende woorden van Ken die op de achtergrond te horen zijn. "Hyuk kan jij er achter zien te komen waar dit berichtje verstuurd is? Het moet ergens in een loods zijn, een industrie terrein zo ziet het er uit." Ravi overhandigt zijn telefoon aan de jongere jongen die meteen rechtop gaat zitten en zijn laptop openklapt. De jongen strekt zijn armen eens en begint meteen met god mag weten wat. Vele cijfers, tekentjes en andere tabladen verschijnen op het beeldscherm van de laptop. "Hij heeft gebruik gemaakt van een prepaid telefoon het is onmogelijk te achterhalen vanwaar dit berichtje is verstuurd." Mompelt Hyuk. "Maar wat ik wel kan doen is een screeshot van het filmpje door dat nieuwe programma laten scannen, die vergelijkt de foto met allemaal locaties, daar moet ongetwijfeld iets uitkomen." En terwijl Hyuk dit vertelt is hij ook al bezig met het uitvoeren van het plan. "Blijkbaar is dat brein van jou toch nog ergens goed voor." Glimlacht Leo die een arm om de jongere zijn schouder legt en glimlachend met hem mee kijkt. "Okay er zijn wereldwijd vijf mogelijke opties uitgekomen waarvan twee zich hier in Korea bevinden. Ik denk dat we de andere plaatsten af kunnen strepen, de meiden zijn op zijn vroegst gisteravond verdwenen in die tijd heeft Ken ze nooit uit het land kunnen krijgen, in ieder geval niet naar die drie bestemmingen." Merkt N op die de gegevens eens goed bekijkt. Ravi loopt naar Hyuk toe en pakt de laptop van het bureau om de resultaten eens te bekijken. "We moeten hier heen." Ravi zet de laptop, wellicht iets te hard, weer terug op het bureau, hij pakt zijn lerenjas en loopt het kantoor uit. "Ravi wacht!" Roept N hem achterna, gevolgd door een diepe zucht. "We kunnen niet zomaar impulsief dingen gaan doen." Mompelt hij.
"Maar we moeten nu wel actie gaan ondernemen, voor het te laat is." Merkt Hongbin op die Ravi al snel volgt. "Mannen die verliefd zijn, je kan er niet mee werken." Mompelt N, als hij opkijkt merkt hij dat hij nog maar de enige in het kantoor is, zelf Leo en Hyuk zijn al verdwenen. "Niet te geloven dit." N schudt afkeurend zijn hoofd waarna hij het bureau uitrent, een poging de rest bij te houden. Er is toch iemand die ze er van moet weerhouden gekke dingen te doen, want hoe graag hij Jisu en Yoon Mi ook wilt redden uit de handen van Ken, het is toch beter dat ze een goed doordacht plan volgen om de kans op falen te verkleinen.
