De bruine kijkers vinden de ogen van het meisje die vastgebonden op de grond ligt. Een grijns staat op zijn gezicht terwijl hij zijn handen afveegt aan een theedoek. Er zitten al vlekken bloed op die in de tussentijd zijn verkleurd van het felle rood naar een donkerbruin. "Ik vraag me af hoe lang het gaat duren voor ze je hier vinden" de man loopt dichter op haar af en gaat gehurkt voor haar zitten "Ik wil zien hoe hij reageert op jou dood" de grijns op zijn gezicht wordt groter, "Wel zonde hoor." Hij laat zijn hand over haar wang glijden en grijpt haar dan vast bij haar haren, "Zie je het al voor je? Al je collega's en je vrienden die toe kijken hoe jij sterft!" Een lach rolt over de brigadier zijn lippen. "Wat ben jij een ongelofelijke klootzak" Jisu haar stem klinkt schor, ze heeft een bloedende lip en ze voelt zich vies. "Wat zei je?" Ken trekt haar hoofd iets naar achter terwijl hij zijn grip op haar haren verstevigd en met de andere hand uithaalt en haar een klap in het gezicht geeft.
"Jisu, ik moet toegeven het waren leuke tijden met je" Ken zit op de grond naast haar met een zakmes in zijn handen, "Het was alleen leuker om Ravi te zien lijden hoe ik zijn ware liefde onder zijn neus vandaan pikte" een grinnik loopt over zijn lippen. Jisu staart naar het mes, diep van binnen hoopt ze dat hij hem per ongeluk uit zijn handen laat vallen en dat hij in zijn voet terecht komt of dat hij net iets te hard drukt en een snee maakt in zijn hand. Dat verdiend hij op zijn minst.
"Jisu?" De schorre stem van Yoon Mi vult de ruimte, Ken is al een tijdje weg en ze weten niet zeker wanneer hij terug komt. "Gaat het?" Yoon Mi kruipt wat dichter naar haar toe, Jisu draait lichtjes haar hoofd naar Yoon Mi en knikt, "Ja het gaat wel" Jisu draait zich om en een kleine glimlach siert haar lippen, "Ik vraag me meer af hoe het met jou gaat, ze hebben je niets gedaan toch?" Yoon Mi schudt lichtjes haar hoofd, ze snapt niet hoe Jisu nog kan glimlachen in deze situatie, "Ze vinden ons wel, geen zorgen" Yoon Mi knikt lichtjes, ze heeft zoveel vragen maar ze weet niet of ze die wel allemaal kan stellen. "Hoe blijf jij zo kalm?" Yoon Mi kijkt met lichte paniek in haar ogen naar Jisu, ze gaat recht op zitten. Jisu volgt "We hebben er lessen in gehad probeer eerst je ademhaling rustig te krijgen" Jisu wilt haar handen op Yoon Mi haar handen leggen maar die zitten achter haar rug vast gebonden.
"Klaar voor een tweede ronde Jisu?" Ken staat in de deuropening van de lege ruimte waar de twee meiden zich bevinden. Jisu bijt op haar lip en wilt op staan maar Yoon Mi trekt haar voorzichtig terug. Ze hadden haar handen niet vastgebonden puur omdat Ken wist dat ze niks zou uithalen, "Weet je dat jij een ongelofelijke klootzak bent? Je maakt haar zwanger maar vervolgens maak je videos hoe je haar martelt om het Ravi te sturen!" Roept ze uit, "Yoon Mi" fluistert Jisu maar het jongere meisje hoort het niet. "Je bent harteloos en ik hoop dat ze je de doodstraf geven als ze hier komen en je arresteren!" Ze slaat haar armen over elkaar maar onzekerheid vult haar lichaam, had ze dat wel moeten doen? Ken krijgt een scheve grijns op zijn gezicht en hij zet een paar stappen naar het meisje toe, hij is een kop langer dan Yoon Mi, "Ik kan ook met jou bezig gaan, zo belangrijk ben je toch niet hier, of wel soms?" Yoon Mi pakt haar onderlip vast tussen haar tanden en ze beweegt een beetje van haar ene been naar haar andere been. "Dan ga jij maar eerst mee" Ken grijpt Yoon Mi bij haar arm vast en trekt haar mee naar de ruimte waar Ken ook steeds Jisu mee naar toe neemt. "Ken, nee!" roept Jisu het tweetal na maar het helpt niet.
"Wel fijn dat je je vrijwillig hebt aangeboden" Ken kijkt naar Yoon Mi, haar neus is aan het bloeden en ze haalt zwaar adem, hij stroopt zijn mouwen wat hoger op en hurkt voor haar neer. "Maar ja wat hebben we nu aan jou? Niks je bent maar een schrijfster die nooit haar verhaal kan afmaken" een grijns ontstaat op Ken zijn gezicht, angst vult Yoon Mi haar lichaam en ze begint licht te trillen, tranen vullen haar ogen als ze elke beweging van Ken volgt, "Of zou ik je moeten laten leven zodat Hongbin je kan vinden?" de grijns op zijn gezicht wordt breder als hij ziet dat de spieren in Yoon Mi haar lichaam verstrakken bij het horen van Hongbin zijn naam. "Het is wel zonde van het talent maar je weet net iets te veel" Ken haalt uit naar Yoon Mi en het meisje haar hoofd schiet naar achter, Ken blijft slaan en Yoon Mi verliest het gevoel van haar omgeving. Haar ademhaling begint zwaarder te worden en een hevige pijn vult haar lichaam elke keer als ze adem haalt.
Ken gooit het meisje op de grond en hij kijkt naar Jisu, "Je hebt geluk deze keer" mompelt hij en hij loopt weer weg. Jisu kijkt naar Yoon Mi en haar mond valt open, "Oh mijn god, Ken" Jisu ziet nog net de deur achter de jongen dichtvallen en tranen wellen op in haar ogen, "Het spijt mij zo erg Yoon Mi" fluistert het meisje als de tranen over haar wangen beginnen te rollen.
