Het blauwe water reflecteert door het glas en geeft zo de ruimte een blauwe gloed. Yoon Mi legt haar hand op het glas als ze naar de vissen kijkt die in het water zwemmen, de kleurrijke schubben weerkaatsen het licht en geven een mooie gloed, "Dankjewel dat je me hier hebt mee genomen Hongbin" de jongen naast haar glimlacht. "Het is geen moeite Yoon Mi, je leek zo gestrest toen je me het hele verhaal vertelde dus ik wilde je helpen je gedachten ergens anders op te brengen."
Yoon Mi gaat zitten op het bankje, haar ogen volgen de dolfijnen die omhoog springen om de visjes te pakken die de verzorgster vast heeft. Hongbin zijn ogen scannen Yoon Mi, ze zit op het puntje van het bankje met grote ogen naar de bijzondere beesten.
"Oh kijk Hongbin!" Yoon Mi pakt zijn hand voorzichtig en trekt hem mee naar een klein vijvertje waar je roggen kan aaien.
Hongbin wast zijn handen en legt zijn rechter hand in het water, Yoon Mi doet het zelfde en een zachte giechel rolt over haar lippen. "Ze kietelen" Hongbin knikt en begint zijn hand over een rog te plaatsen en zachtjes te aaien. "Iew ze zijn glibberig" Hongbin steekt zijn tong uit en Yoon Mi lacht zachtjes. Ze aait er ook een en een rilling loopt door haar hele lichaam "Iew!" Ze kijkt naar Hongbin en spat zachtjes water op hem, "Waarom gingen we dit doen?" Ze lacht even, Hongbin lacht en zijn kuiltje komt tevoorschijn. Yoon Mi haar blik valt op Hongbin, zijn haar zit een beetje door de war en hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht staan.
"Laten we wat gaan eten en dan door gaan" Hongbin kijkt naar Yoon Mi die haar hand afdroogt en ze knikt met een glimlach. Het tweetal loopt richting een van de restaurantjes die er te vinden zijn en ze kijkt even om zich heen, "Hoe komt het dat het hier niet zo druk is?" Het meisje haar ogen scannen de bijna lege ruimtes, "Ik denk dat mensen gewoon aan het werk zijn en de kinderen op school zitten" grinnikt Hongbin die naar de balie loopt om iets te bestellen, "Oh ja" Yoon Mi krijgt een licht blosje op haar wangen en gaat naast hem staan, "Even vergeten dat het een normale doordeweekse dag is" ze glimlacht en kijkt dan naar het menu. Hongbin kan het niet laten om even zijn blik over haar heen te laten gaan, zijn blik blijft hangen bij haar ogen, je ziet aan haar pupillen dat ze dingen aan het lezen is die op het bord staan.
Yoon Mi lacht en neemt een hap van haar eten, "Dit is misschien wel de leukste dag die ik in tijden heb gehad" de glimlach die de hele dag op Hongbin zijn gezicht staat wordt groter, "Ik heb het ook heel erg naar mijn zin" Yoon Mi slaakt een diepe zucht en kijkt dan naar haar eten, "Wat denk je dat Jisu gaat doen?" Hongbin grinnikt even "Tot zover je gedachten er van af gehouden." Yoon Mi laat haar hoofd wat teleurgesteld hangen "Sorry Hongbin! Het spijt me echt het is alleen dat Jisu ja een vriendin is" Hongbin schudt zijn hoofd en legt voorzichtig zijn hand op de hare, "Je hoeft je niet te verontschuldigen en als het je echt beter laat voelen laten we er over praten, je vertelde dat ze overstuur was toch?" Het meisje knikt en doet haar haren in een staart, ze neemt een hap van haar eten "Ze klonk echt alsof Ken haar wat zou aandoen als hij het wist maar dat geloof ik niet" Hongbin knikt even, "Ik denk dat het gewoon een moeilijke situatie is aangezien hij ook nog een meerdere is en nieuw" Hongbin pakt zijn drinken en neemt een slok, Yoon Mi knikt even en kijkt naar Hongbin, "Hoe vind jij het lopen op het bureau?" Hongbin zijn ogen vergroten en een kleine glimlach siert zijn lippen, "Beter dan de vorige maar ik vind soms wel dat Ravi te ver kan gaan" het meisje knikt. "Ik denk dat Ravi je diep vanbinnen wel aardig vindt, misschien lijk je veel op hem en dat hij daar niet echt tegen kan" Yoon Mi zegt de woorden zachtjes, "Misschien is hij jaloers omdat hij weet dat je het aankan maar het niet wilt geloven" Hongbin trekt zijn wenkbrauw omhoog, "Denk je dat echt?" Yoon Mi knikt overtuigend, Hongbin bijt even op zijn lip als hij nadenkt. Uiteindelijk schud de jongen zijn hoofd, "Nee dat is onmogelijk, ik lijk niet op Ravi" de jongen zijn stem is sterk en hij klinkt zeker van zichzelf.
Hongbin ritst zijn jas tot aan zijn neus dicht en kijkt even naar het meisje naast hem, ze zit helemaal verstopt in haar sjaal. Hongbin trekt haar naar zich toe en slaat zijn arm om haar heen, "We zijn er bijna en dan maak ik een kop koffie voor je en waarschijnlijk ook voor Leo en Hyuk" Grinnikt Hongbin, Yoon Mi lacht en kijkt hem aan "Dankje." Het tweetal loopt stevig naast elkaar naar het politie bureau, Ken en Jisu lopen de deur net uit, Jisu haar blik valt op het meisje die verstopt zit in haar sjaal "Yoon Mi!" Het meisje rent naar Yoon Mi toe en slaat haar armen om haar heen, "Ik wilde je nog bedanken" fluistert ze, Yoon Mi krijgt een zwakke glimlach op haar gezicht, "Geen dank Jisu" het oudere meisje laat haar los en glimlacht, "Ga maar snel naar binnen, ik zie je morgen wel weer" Yoon Mi knikt en Hongbin trekt haar mee naar binnen. "Waar ging dat over?" Ken kijkt haar aan, Jisu glimlacht en schudt haar hoofd lichtjes "Meiden praat" mompelt ze zachtjes, Ken loopt naar zijn auto. Het geluid van een motor achter Jisu laat haar omdraaien, een motor die ze maar al te goed herkent komt haar kant op en voor ze iets kan doen wordt ze achterop getrokken weg van Ken vandaan. "Ravi!"
