KARANFİL(TAMAMLANDI:)))

"1"

***

Umut dolu okumalar...

***

'Hadi lanet açıl'

Daraldım resmen, yaklaşık 7 dakika 48 saniyedir ÖSYM ana sayfasının açılmasını bekliyordum. Bu kadar çok mu girilir ya?!

'Açılmadı mı?'

'Hayır Aysel anne.'

'Kuzum sakin ol!'

'Kolay mı Melek. Heyecandan uyuyamadım bütün gece.' Çevremde meraklı gözler ile bakan Aysel annem ve ömürlük arkadaşlarım ile pür dikkat üniversite yerleştirme sonuçlarını bekliyorduk..

'Açıldı açıldı!'

'E' Demeleri üzerine ağzımı açabildiğim kadar açıp en büyük sırıtmam ile,

'Aysel anne, Beykent Üniversitesi %100 burslu Mühendislik Mimarlık. Allahhhh Anne kazandım!!' deyip sıkı sıkıya sarıldım biricik aileme.

Her şey bu şekilde başlamadı elbette.

Ben Özde Dağlan. 18 yaşında %100 burslu bir mimar adayıyım. Doğduğum günden beri yetiştirme yurdundaydım taki bir ay önce 18 yaşına girene kadar. Şimdi yurttaki bütün eşyamı Aysel anne ile tutmuş olduğumuz 1+1 bir eve taşıyorduk.

'Melek ağır o!'

'Kanka zaten belimi kırdın. Kıç kadar odaya nasıl bu kadar eşya sığdırdın ki?'

'Kızım sussana terbiyesiz. Aysel anne duymasın.'

'Tamam tamam!'

'Canım, bunu nereye bırakayım?'

'Mutfağa o Çisem'

'Tamam canım.'

Onlar taşınmaya yardım ederken ben size kendimi anlatmaya devam edeyim..

***

Yurtta kaldığım sürece bana annelik eden kadının adı Aysel Dağlan. Nüfusta beni evlatlık göstermiş. Adımı dahi o koymuş, 54 yaşında hademeydi. İzmir' de güzel bir hayatımız vardı. Ben okul okuduğum süre içinde o'da yurttaki işlerini halleder, bana çokça vakit harcardı. Çok ama çok mutluydum. 18 yaşıma girdiğimde Zübeyde Hanım (yurt müdiresi) 1 ay daha beni idare edip gerekli işlemleri hallettikten sonra Aysel annem ile İstanbul'a yerleşmemizde büyük destek olmuştu. Herkes tarafından sevilen bir kızdım. Gerçi sevilmemem için bir nedenim de yoktu ya neyse.

İzmir'de çok fazla çevrem vardı da, bu memleket büyük olduğu için Aysel annem emekliliğini isteyip benimle gelmişti. Bize yardıma gelen sevgili kardeşlerim Melek ve Çisem benden bir yaş küçük oldukları için onlar seneye katılacaktı bize.

Melek 17 yaşında, çok güzel olmakla beraber yüreği sağlam kızlardandı. Çok fazla hayat dolu ve mantıksızlıkda double mastır yapardı da iyi kızdı sonuç olarak.

Çisem 17 yaşında, zeki alımlı ve bakımsızımız olarak bize eşlik edendi. Mantıklı davranışları ve bizim yaramazlıklarımız yüzünden çoğu zaman Aysel annemden terlik yediğimiz olmuştu. Şimdi onlarla vedalaşıp bu yerde yeni yaşantıma, hayatıma başlayacaktım. Korku, heyecan hepsi birlikteydi, evet korkuyordum, bu şehir bana hep ürkütücü gelmişti fakat hayallerim daha ağır basıyordu. Onun için değil miydi doğup büyüdüğüm memleketten ayrılıp bana destek olan annemi peşimden sürüklemem?..

***

Yerleşmemiz bittiğinde bizde bitik halde üçlü koltuğa resmen çökmüştük.

'Kızlar yemek istedim.'