KARANFİL(TAMAMLANDI:)))

"6"

Telefonumu almayı kesinlikle unutmadan sıkı sıkıya tutup alt kata indiğimde tek daire olan kattaki 2 numaranın zilini çaldım. Çaldım, bekledim, bekledim ve sonunda kapıyı açan kişi ile olduğum yerde donup kaldım...........................................................................

...................................

Şuan karşımda duran mavi gözlerin sahibine resmen tokat atıp, saçlarını çekmek istiyordum. Saatler önce beni bir başıma bırakıp, ardına bakmadan kaçan kork duruyordu. Evet doğru şuan Karşımda akbilci çocuk şaşkın bakışlarını dikmiş aynı benim yaptığım gibi dikkatli bir şekilde beni izliyordu. Bana bakan gözlerini çıkarsam ne olurdu acaba.

'oğlum kimmiş gelen' diyen sesle kendine geldi aptal

'Özde senin ne işin var burada' adımı hala hatırlayan korkak çocuğa tek kaşımı kaldırarak, (Herkese aslan, Kahve ayıyaya Kedi olan minnoş :))

'asıl senin ne işin var' diye sormam ile adının Zehra olduğunu tahmin ettiğim , annemin kankisi benim de teyze adayım  geldi

'Oğlum kim diyorum' deyip beni görmesi ile iyice bir dikkatle süzdükten sonra 

' buyur kızım kime bakmıştın' üzerimde eşorfmanım ile kime bakabilirim ki tabi ki anneşime

'Merhabalar Zehra teyze ben Özde Aysel annem burada mı' diyerek bodoslama kendimi tanıttım. Anne ve oğul birazcık tuhaftılar. Mesela oğlu korkak, annesi meraklı. İlk izlenim her zaman önemli olmuştur benim için. 

'ah deli oğlan çekil kapıdan. Gel kızım annen içeride' deyip yol vermesi ile mavi gözlü korkağın yanından geçip annemin yanına doğru ilerledim. Ev aynı olduğu için 1+1 de oturacak başka yer yoktu .

'kuzum' diyerek yanına pat pat vuran anneme

'anneciğim seni özledim' deyip hemen kolunun altına girdim. Çok özlemiştim onu, gerçekten özlemiştim. 

'Deli kız sana gel demiştim' diyerek tepemi öpmesiyle

'çok yorgundum' deyip daha da sokuldum. O sırada içeri giren akbilciyi adını bu akşam öğrendiğim Zehra teyze tanıttı

'oğlum Can. Ankara'daydı bu hafta geldi. Eğitimine burada devam edecek' deyip derin bir nefes ciğerlerine çekti.

'Kızım kendini tanıtsana' demesiyle anneme tam tanıştığımızı söyleyecekken Can namı değer akbilci benden hızlı davranıp

'Özde ile tanıştık Aysel teyze.' diye yanıtladı. Kendimi şuan evlendirme programına katılmış kızlar gibi hissetmem ne komikti ama.

'a öylemi nerede' Diye soran anneme baktığımda 

'Okulun orada' demesiyle her şeyimi paylaştığım annem, şüphe ile gözlerimin içine bakıyordu. Bakışlarında bana neden anlatmadın der gibiydi. Şimdi karşımda tanımadığım çocuğun hayatımı nasıl kararttığı adı altında ki korku, gerilim filmini izliyor gibiydim. Evlilik programı daha iyiydi.  Bugün olanları anlattığı takdirde: Annem hemen okuldan alır İzmir'e gönderirdi. Çok şükür korktuğum olmamıştı sadece okulun orada tanıştığımız söylemişti. bu korkak ile aynı okulda okumak istemediğim için cevabını duymaktan korktuğum soru  dudaklarımdan döküldü

'Beykentte misin sen' hayır de ne olur lütfen

'evet sende mi' Maalesef kahretsin ki

'ev-et' kelime mi zor tamamlama nedenim ellerimin arasında titreyen telefonum idi. Korkuyla yerimden sıçramam ile arayana baktım

Arıyor: 0507..... lanet olsun ya unutturmuyor arkadaş kendini unutturmuyor

'kuzum kim' diyen anneme