KARANFİL(TAMAMLANDI:)))

"32"

Canlarım yeni bölüm sizlerle. Azıcık +18 lik kısım var onuda belirttim. Rahatsız olacaklar o bölümü atlayıp devam edebilir :)

Canlarım ballarım bir şey denemek istiyorum sonucunu merak ettiğim. Bölümü açıpta bu satırı okuyan çok değerli okuyucularım önce voteye basar mısınız. Bakalım ne olacak. Korkulacak hiç bir şey yok❤️☺️
.............................................................

'BU NİKAH OLAMAZ!!!' diyen sesin şaşkınlığıyla olduğum yerde donup kalmıştım.....................................

..........................................................

'Puşt nerede kaldınız?' Diyen Murat yerinden doğrulup onlara doğru ilerlerken gelen kişilere şaşkınlıkla bakıyordum. Ne oluyordu, nasıl buradaydılar. Nasıl gelmiştiler ki.

'ayıp ama insan dostuna bunu der mi. Dostum kaynın Salih bey ancak hazırlandı' diye söylemesiyle

'Kardeşim hediyesiz mi geleceğim' demesiyle bugün ki şok olma seansımı doldurmak üzereydim. Murat onların yanına giderken yeni yeni kendime gelen benliğimle

'sizin burada ne işiniz var' diye sordum. Bütün bakışlar bana döndüğünde

'Valla yenge abi çağırdı geldik' diyen Oğuz'a kısa süreli baktıktan sonra asıl burada olmasıyla daha çok şaşırdığım Salih kısacası günler önce öğrendiğim ailemden geriye kalan tek kişiye döndüm. Mahçup bir edayla kaşının üzerini kaşıdıktan sonra

'Kardeşimi bugün yalnız bırakamazdım' dedi. Verdiği cevapla bütün odayı derin bir sessizlik kapladı. Şimdi nasıl tepki vereceğime her kes pür dikkat odaklanmış bekliyordu. Bakışlarımı ona çevirip

'Hoş geldin' dememle şişip inen göğsünden rahatladığını anlamamla

'Oh be ' diyerek bana doğru yaklaşan Salih ile yerimden doğrulup yanıma yaklaşmasını bekledim. Her adımda artan heyecanımla ellerimin titremesini engellemek adına tırnaklarım avuç içime geçiriyordum. Sonunda yanıma ulaşmasıyla

'çok sarılma' diye uyaran Murat'a

'hı hı'diyerek yanma geldiği gibi sıkıca sarıldı. Hani bir tabir var ya kemiklerini kırmak isteyecek kadar sıkı aynen o şekilde sıkı sıkıya sarılmış bir şekildeydik. Kendimi amaçsız bir biçimde güvende hissetmem normal miydi.

-Artık törene geçebilir miyiz- diyen memur ile kollarından çıkıp, 'Teşekkür ederim' dedikten sonra onun yanıma geçmesiyle

-Tabi- diye yanıtlayan sevgilimle yan yana geldik.

'ulan var ya bu düğünü ilk gördüğüm andan beridir bekliyordum' diyen Oğuz ile Murat'ın

'sikik sikik konuşma' diye yanıtlamasıyla 'Terbiyesiz' diyerek yerlerimize geçtik.

Saf heyecan vardı bedenimde. Ellerinden destek aldığım adam yanımda olmasaydı heyecandan her an düşüp bayılabilirdim. O kadar tuhaf bir andı ki, sanki yıllardır bu anı bekliyormuşum gibi. Sanki yıllardır bu adam için beklemişim gibi. Tarifi imkansız duygular içinde boğuşuyorduk. Ellerimin arasında ki ellerin nasıl terlediğini sık sık aldığı derin nefeslerden en az onunda benim kadar heyecanlı olduğunu anlayabiliyordum.

'durun bir dakika' diyen Oğuz'a 'ne var' diye aynı anda sorduk. Birbirimize tebessüm ettikten sonra 'Vay oha diyorum abi bunlar birbirlerinin kopyaları, sonra bana küfrediyorsun' diye yanıtlamasıyla

'haklısın kardeşim' diye yanıtladı Salih.

'E ne var Oğuz' diye soran sabırsız sevgilimle 'Çisem bu anı kaçırırsa sıçar ağzıma' diye söylemesiyle onları tamamı ile aklımdan çıkardığım için pişmanlık bir anda etrafımı sardı.