Merhabalar umutmutluluk yolcuları :)
Bildiğiniz üzere (Bilmeyenlere istinaden bu duyuruyu yazıyorum) yeni bir kurguya başladım.
Şahsen bana kalsaydı kaldırılacaktır fakat çok ısrar eden okuyucular için kıyamadım.
Belki sizlerde seversiniz diye kurgunun linkini ve tanıtım kısmını atıyorum.
Sizleri seviyorum❤️
Umut ile kalın ❣️❣️
'Evet' dil bunu söylesede yüreğim başıma gelenler için yanıyordu. Neden bunları yaşamak zorunda kalmıştım ki. Ah doğru ya beni büyüten ailenin evletlarını kaybetmemesi için ve sevdiğime zarar gelmemesi için.
'Duydunuz şimdi kıyın şu nikahı' kulaklarımdan sızan sesinin tonu ne kadar da acı vericiydi. Bir daha yüzüne bakmadan nikah memurunun söylediklerine odaklanmaya çalıştım. İçim kan revan kusarken umutlarım bir bir arkasını dönüp karanlığa haps olmaya başladı.
'Tamam Bedirhan bey' adını beynimin en kuytu köşelerine yazdım. Geçmişimi geleceğimi elimden alan adamın...
~~~~~
Sırtımda ki ürperti hala beni izlediğini gösteriyordu fakat kılımı kıpırtadacak halim kalmamıştı. Bütün gece uçsuz bucaksız siyahın gölgesinde gelmesini beklemiştim.
Oturduğum koltukta ki minder bedenime ok gibi batarken, denizin dalgasını net bir şekilde görebiliyordum. Yüreğimde de aynı bu şekilde şiddetli dalgalar vardı. Bıkmadan usanmadan şiddetle vuruyordu darbelerini en kuytu köşelerine.
'Bakmayacak mısın Elfida' bakmak istemiyordum. Tekrar boynunda ki morluğu görecek gücüm yoktu. Bıkmıştım artık o izleri görmekten. Onlara bir kılıf uydurmaktan.
Sahi ne zaman sevmeye başladım ki bu adamı da ona böylesine kapıldım...
Annesinin ayaklarını öptüğünde mi?
Kardeşinin kanlı gömleğini bir avuç toprağa sığdırdığında mı?
Ya da bir gecenin karanlığında dizlerime döktüğü göz yaşlarında mı?
Ne acıdır ki onu sevmem için bu kadar nedenimin olması.....
~~~~~~~~~~~~~
Elfida&Bedirhan
~~~~~~~~~~~~~
Kurgu +18 cinsellik barındırmakta. Sonradan ahlak bekçiliği yapmayın.
~~~~~~~~~~~~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANFİL(TAMAMLANDI:)))
Chick-LitParmak uçlarımda yükseldiğim yerde bir türlü amacıma ulaşamıyordum. Kahretsin niye kısa insanları düşünmezler ki. Son defa ha gayret Özde. Parmak uçlarında tekrar yükseldiğim de kalçamda hissettiğim sertlik ile uzanmış olduğum dolabın kulpunu tutuyo...