The Dragon's Seal: DEATH after LIFE (UNDER REVISION)

Chapter 6

Franchetti Xerene's POV

"Sigurado ka bang sila ang gumawa 'non sa Ate ko?" Tanong ni Swift habang naka-tingin sa impormasyong nakalap ko. Kumpleto 'yon. Litrato ng mga gagong 'yon at maging backgrounds nila. Ibigay lang niya ang mga 'yon sa pulisya ay maaari na nila silang hulihin.

"Oo. Ano namang gagawin mo ngayon?" Tanong ko sa kaniya at binigyan siya ng Hany na malaki. Tinanggap niya iyon at binuksan.

"Hindi ko pa alam. Ang gusto ko, ako ang huhuli sa kanila." Madiin niyang sabi at tumalim ang tingin. Tinapik ko ang braso niya at ngumiti.

"Assassins ang killers. They kill in exhange of money. It's your choice, Swift. Do what you think is right. Sige na, umuwi ka na at magpahinga." Sabi ko sa kaniya at tinapik siya sa balikat bago tinanguhan. Ngumiti siya sa akin.

"Alam ko, Disaster. Handa akong pumatay para sa Ate ko. Nangako ako sa kaniya. Salamat sa pagpapaalala."

"Walang anuman." And we parted ways already. Nang mawala na siya sa paningin ko ay agad akong sumakay sa motor ko. Hindi ako makakasabay kina Voltage. May flight agad ako ngayon papuntang China.

China's President hired me to kill Ling Fei Xi, a business woman who illegaly sell internal organs and human trafficking. She also auctions womans and minors to foreigners. The lump sum? 150 million pounds. I don't accept moneys other than dollars or pounds. They can't just capture her dahil malakas ang kapit niya. And her deeds are really clean. They said they alrrady hired other assassins and agents but they all ended being caught. And I'm their last hope daw. Lol.

Nang makapunta sa airport ay agad akong dumiretso sa banyo para magpalit at mag-ayos ng sarili. Lumabas din agad ako dala ang malaking military bag kung saan nakalagay ang baril na gagamitin ko---ang AS50 Snipe Rifle. Hindi lang 'yon, maging ang iba ko pang gamit. Isinuot ko ang salamin ko at lumapit sa lalaking maghahatid sa akin sa private helicopter na inilaan para sa akin. Kinuha ng isang lalaki ang bag ko at ipinasok agad sa helicopter kasunod ako.

Tumingin ako sa oras. 4:38 pm pa lang. I think mga bandang 7 pm ako makakarating doon. Oh well, makatulog nga muna at kailangan kong i-charge ang English Battery ko. *snores*

***

"Thank you for granting our request, Lady---"

"Aloïsia. Just call me Aloïsia." Putol ko sa sasabihin ng Presidente ng China. Napaka-girly naman kasi 'nung Lady. Kinikilabutan ako.

Nag-kamayan kaming dalawa. Madaming mga guards ang nagkalat lalo na sa kwartong 'to kung nasaan kami. Para na din siguro sa seguridad ng Presidente, "Aloïsia. Sure. Shall we proceed to the discussion?"

"No problem." Sagot ko. Umupo na kami. Kaharap ang isa't isa.

"I would like to say that there will be a change in our plans." Panimula niya. Hindi ako umimik at hinayaan muna siyang magsalita, "The target won't be only Mrs. Fei Ling, but also Mr. Jinxuang, with same case with her and the goverment's enemy." Dugtong niya.

"We will double the payment---"

"No, it's fine. 150 million pounds is too much already for a couple target. Would you like to add more?" Tanong ko na nagpa-milog sa mga mata niya. Uminom ako sa juice na inihanda para sa amin. Wala naman akong naamoy o nalasahan na mali roon. I'm just making sure.

"S-S-Sure! Thank you so much, Aloïsia!" Tumango lang ako sa kaniya. Since nandito na naman ako, bakit hindi ko pa sulitin ang pagbabawas sa mga kanser sa lipunan, hindi ba?