Lady Luisa's View
"Luther, please, listen to me first. I---I can explain!" Pagsusumamo ko sa kaniya at hinawakan siya sa braso. Nagulat ako nang iwinaksi niya ang braso niya palayo dahilan para mabitawan ko siya at humarap sa akin. Oh, gosh. My baby brother is crying!
"Explain what, Ate!? Na kinalimutan mo na kami!? I did my best to find you! I even enrolled in an assasination school para matuto sa pagha-hack and such para lang mahanap ka tapos ano!? Babalik ka nang wala manlang masasabi!? Hindi mo alam lahat ng paghihirap ko---"
"ALAM KO! ALAM KO LUTHER!" Sigaw ko na nagpa-tigil sa kaniya. Hinayaan kong tumulo lahat ng mga luhang noon pa man ay pinipigilan ko nang tumulo. Lumapit ako sa kaniya at hinawakan siya sa mga pisngi. My baby brother...
"I---I am the one who pushed you to do boxing. Lahat ng perang napapalunan mo, dino-doble ko para sayo. I'm sorry. I'm sorry, Luther. I'm watching you from afar. Alam ko lahat ng pain mo, baby bro. Patawarin mo si Ate. Hindi ko gustong malayo sa inyo ni Mama. N-Naglayas ako kina Tita dahil gusto nila akong ibigay sa kaibigan nila bilang kabayaran sa mga utang nila. Then, I met Xerene. She helped me. Sobra-sobra ang mga itinulong niya sa akin, Luther. SA ATIN. Pag-aari ni Xerene ang ospital kung nasaan si Mama. She let her stay there for free. Lahat ng pera na ibinibigay ko every time you won in boxing, sa kaniya lahat 'yon nanggaling. Kahit na natatalo ka, she's still willing to give you more. Baby bro, maniwala ka sa akin. Ate didn't forget you. Nagsasakripisyo din ako para sa inyo ni Mama. Patawarin mo ako, Luther. Baby bro..." humahagulgol kong paliwanag sa kaniya at mahigpit siyang nayakap.
Si Aloïsia ang naging daan para makita ko ulit sila. She's the one who find them for me 'nung mga panahong walang-wala ako. 'Nung mga panahong ang hina-hina ko pa. She provided me all the things I needed for free. Napakalaki ng utang na loob ko sa kaniya. Kung hindi dahil sa kaniya, malamang ay isa na akong parausang babae. Kung hindi dahil sa kaniya, mawawala ako sa tamang landas. Sobra-sobra ang mga ibinigay niya sa akin at tanging tiwala at pagiging totoong kaibigan ko lang sa kaniya ang gusto niyang kapalit.
Walang araw akong hindi umiiyak dahil sa pag-aalala sa kanilang dalawa. Nasasaktan ako hanggang ngayon dahil sa mga nangyari ngunit tanggap ko pa din ang kapatid ko bilang siya hindi bilang kriminal. Ginawa niya lang ang sa tingin niyang tama. Habang malayo ako sa kanila, nagpapalakas ako. Tinulungan ako ni Aloïsia. Pinalakas niya ako. Kaya heto ako, isa na sa mga katulad niya pero wala akong pagsisisi. Tanggap ko ang trabahong pinili ko, ang pagkataong ito bilang ako. I know all my brother's burdens. Napag-isipan kong tularan ang nagawa niya sa mabuting paraan para hindi niya isiping kriminal siya. Na, ako din, 'yung Ate niya, isa na ding kriminal. Ginawa ko ang lahat ng ito para sa kaniya para malaman niyang kaya niyang takasan ang nakaraan. Na kaya niya 'yong tanggapin dahil may kasama na siyang lalaban. At ako 'yun. Responsibilidad ko bilang kapatid niya na gabayan siya. Kahit na ikasasama ko din, gagawin ko para sa kaniya. Mahal na mahal ko si Luther. At kaya kong gawin ang lahat ng mali para lang sa kapatid ko.
"A-Ate..."
"Baby bro, patawarin mo si Ate. Aayusin natin 'to. Aayusin natin ang pamilya natin. Magsisimula ulit tayo. Huwag ka nang magalit kay Ate. Mahal na mahal kita, Luther. Mahal na mahal ka ni Ate. Tahan na. Nandito na ako. Magkasama na ulit tayo. At hinding-hindi na kayo mawawala ulit sa akin dahil kukuhanin ko na kayo ni Mama. Magkakasama na ulit tayo." Naka-ngiti kong sabi at iniharap siya sa akin. Pinunasan ko ang mga luha niya at hinalikan siya sa noo. Napa-ngiti na lamang ako sa sobrang saya. Nasa harap ko na ang kapatid ko. At konti na lang, mabubuo na ulit ang pamilya naming nasira. Bubuuin ko ang pamilya namin. Bubuuin ko sila.
"Pero Ate... Si Mama, hindi na niya ako kilala. Ayaw na niya sa akin. Ate, galit si Mama sa akin. Hindi na niya ako itinuturing na anak!"
"No! Huwag mong sasabihin 'yan, Luther! Alam mong mahal na mahal ka namin ni Mama. Ikaw ang baby namin, diba? Kung ano mang nangyari sa inyo habang wala ako, pag-uusapan natin. Aayusin natin. Mahal na mahal ka namin, Luther. Hindi pwedeng hindi dahil baby ka namin." Naka-ngiting sabi ko at pinunasan ang mga luha ko. Muli kaming nagyakapan. Sobrang higpit. Ayaw ko na siyang pakawalan.
Pumasok kami sa kwarto niya. Humiga kami sa kama habang yakap-yakap pa din ang isa't isa. Kinantahan ko siya katulad ng dati hanggang sa makatulog siya sa mga braso ko. Tumulo ang mga luha ko habang pinapanood siyang matulog. He's smiling as he sleep while hugging me tight. My innocent brother. My baby brother. I love him so damn much.
"We'll fix everything, Luther. Ibabalik natin sa dati ang lahat. Mahal na mahal ka ni Ate." Mahinang sabi ko at muli siyang hinalikan sa ulo at nagkumot. Bumigat na din ang mga talukap ng mga mata ko kaya naman nagpasiya na akong matulog. Dahil kapag sumikat na ang araw, bibisitahin namin si Mama.
We'll be a happy family this time.
***
"ANO BA!? LIFE! ILAYO MO NGA SA 'KIN 'TONG ANAK MO! SERA! PADEDEHIN MO NGA 'YAN! NAIIRITA AKO!"
"HOY, MALANDING ALOÏSIA! KE AGA-AGA ANG INGAY-INGAY MO!" Banas na banas kong bulyaw sa malanding 'yon habang pababa ng hagdan. Kasabay ko si Luther na inaakbayan ko.
"CHE! Mas malandi ka! Ano ba, Van!? Layo!"
"But, Luna! I love you!"
"I love you too! Alis dyan! Paharang-harang!" Rupok talaga! Kunyari pang galit nagpapalambing lang naman. Mga galawan nga naman, Aloïsia. Mapapairap ka na lang.
"Good morning, everyone!" Bati ko sa kanila nang makapasok sa kusina. Busy ang mga mothers sa pagluluto habang nagku-kwentuhan naman ang mga fathers. Kalaro nila Freya ang mga kambal kasama 'yung Locke at 'yung jowa niyang pak na pak sa sobrang gentleman at pagka-gwapo. Naks. Iba talaga ang kamandag ng malanding 'yan.
"Baby bro, anong gusto mong kainin? Anyways, magiging busy tayo mamaya kasi bibisitahin natin si Mama and oh! Mamimili na din pala tayo ng gamit para sa mansyon natin at isa pa, maghahanap ako ng majojowa mamaya sa club. Hmmm?" Naka-ngiting sabi ko kay Luther bago humiwalay sa kaniya. Napa-kamot naman siya sa batok.
"Ayieeee! Baby amp. Baby damulag!" Locke. Masama niyang tiningnan ang bestfriend niya at tumingin sa akin.
"Okay. Anong oras ba?"
"Hmmmm, pagkatapos nating kumain?"
"SAMA KAMI! Maiwan 'yung bakla dito para magbantay sa bahay!" Galit na sabi ni Aloïsia at binigwasan si Dragon na kanina pa buntot nang buntot sa kaniya.
"Sure! Bet ko 'yan! Magkakasundo kaming mga mothers! Hihihihi! Wow! It smells so good, Ayuri!" Mistress Sera.
"Really!? It's my Sweetheart's favorite! He never eats without it. Hihihihihi." Mistress Elexea Ayuri.
"Because it's filled with love!" Mistress Yanny.
"Anything that's filled with love tastes the best." Mistress Danica. Awww, magkakasundo na nga talaga sila. Hihihihi. Mga Mothers nga naman. Napa-tingin naman ako sa mga pak na pak na mga Fathers.
"Believe me, being a monarch is not that easy. Yes, being a Prince or a Princess sounds fairytale-like but it was---hell. That's why I chose to stay in this normal life in this modern world rather than going back to that Palace with guards all over like, bloody, I hate it."
"Pffft! Then you must rather be a business man then. It's like being a monarchy but you're the one who's doing the work and also, commanding others. It's tiring but eventually, there are many things that you can do. Wanna try 'em?" Fafa Raghkeid. Ihhhh! Iba talaga genes ng mga Dragunovv! Huhuhuhuhu! Gusto ko din ng isa :<
"Oh, how I miss businesses and companies. And he's right. There are many things that you could enjoy---" and blah, blah, blah, blah.
Maingay ang lahat habang kumakain kami. Lalo na ang kambal na marami na ngayong playmates. Ang saya-saya lang. Nang matapos kumain ay---pffft! Nagbato-batopik ang mga mag-aasawa. Since panalo ang mga Mothers, ang mga Fathers ang maghuhugas ng plato. Laptrip nga dahil bantay sarado sila. May shotgun si Mrs. Yearwood para kung umangal man sila o tumakas, patay agad. Kain ng kain si Mistress Elexea Ayuri kaya dagdag ng dagdag ang hugasin. Si Mistress Sera at Mistress Yanny naman ay itinuturo sa kanila ang dapat na gawin sa paghuhugas.
"We can't do this! Oh, shit!" Mura nila nang may mabasag na naman. Tawang-tawa naman kami dahil kada may mababasag sila, dadagdagan naman ni Mistress Elexea Ayuri ang hugasin nila. Laptrip ang mga fathers kasi naka-apron pa silang kulay pink. Grabe, grabe.
"Now you know how hard it is to be a wife!" Sabay-sabay pang sabi ng mga asawa nila na nagpa-halakhak sa amin lalo. Naiiyak na nga kami sa kakatawa, eh. Tapos 'yung kambal, todo cheer sa kanila. Mga adik amporkchops.
*beep beep*
Natatawa kong kinuha ang cellphone ko at binuksan ang message. Unti-unting nawala ang ngiti ko dahil sa nabasa.
From: +639123456789
Just surrender yourself to me, Minerva, and you will be safe.
---Kris.
Fuck! Siya na naman? Argh! Hindi ba siya titigil? Ilang beses ko bang sasabihin sa kaniya na FLING ko lang naman siya? Tsk. Hirap maging maganda. Habulin.
'Hirap maging malandi kamo.' Ay bwisit na konsensya 'to, ah!
Sa wakas ay natapos na kami sa pag-aayos. Kasalukuyan kaming naririto sa, eherm, limo ng yayamanin na si Aloïsia. Papunta na kami ngayon sa New Hope Orphanage. Sa likod kasi 'non ay naroroon na nga ang kinalalagyan ni Mama. Isolated ang mga may problema sa pag-iisip ngunit pantay-pantay ang trato sa kanila. Minsan ko nang nabisita si Mama. I pretended to be one of the nurses at talaga namang grabe ang iyak ko noon. I never imagined that will happen to her. And I swear, ibabalik ko siya sa dati.
*beep beep*
From: +639123456789
Come on, Minerva. Be with me and you'll be SP's Princess. I mean it.
---Kris.
Napa-irap na lamang ako at sinilent mode ang phone ko bago iyon itinago sa bulsa ko. Nakipaglaro ulit ako sa mga cute na cute na porkchops na 'to. Grabe! Ang ganda talaga ng lahi ng mga Dragunovvs! Huhuhuhuhu! Wala na bang ibang lalaki sa kanila na single? Gusto ko din ng isa :'<
"Here we are! Baby bro, let's go and fetch our Mama." Naka-ngiti kong sabi kay Luther nang makalabas kami sa limo. Magkahawak kamay kaming pumasok sa loob at tinungo ang kwarto ni Mama. Agad na sumalubong sa amin ang mga nagkakagulong mga tao dito. Ang ingay-ingay pa.
"Kwarto 'yun ni Mama, ah?" Sabi ni Luther habang naka-tingin sa kwartong nilalabasan-masok ng mga tauhan dito. Nanlaki ang mga mata namin at agad na tinakbo ang daan papunta doon. Tinabig ko lahat ng mga nakaharang sa daraanan namin at pumasok sa loob.
"MAMA----" Nagimbal ako sa nakikita. Nabitawan ko ang paper bag na hawak ko na puro mga pasalubong na para sa kaniya habang naka-tingin sa katawan niyang duguan.
"MA!" Sigaw namin ni Luther at nilapitan siya. Isa-sang nagsitulo ang mga luha ko at inihiga siya sa braso ko.
"Ma! Anong nangyari!? S-Sinong gumawa nito!? MA!" Hagulgol ko at mahigpit siyang nayakap. Inalis ni Luther ang telang nasa bibig niya. Puro dugo ang buong katawan niyang may latay na para bang nilatigo. Sinong gumawa nito sa Mama ko!? SINO!?
"A-Ano 'to!?" Luther. Napa-tingin ako sa hawak niyang kamay ni Mama. Kinuha ko iyon at tiningnan. Nanlaki ang mga mata ko at tumingin kina Aloïsia at Freya. Nag-alab ang matinding galit sa loob ko.
SINISTER PHANTOM!
"AAAAHHHH! SINISTER PHANTOM! PAPATAYIN KO KAYONG LAHAT! PAPATAYIN KO KAYONG LAHAT! MAMA!!" Malakas kong iyak habang yakap-yakap ang katawan ng ina ko. Lumapit sa akin si Aloïsia at---
"Shit! She still have a pulse! Freya! Call the hospital! Let's bring her in the hospital before it's too late!" Kalmadong sigaw niya at na nagpa-milog sa mga mata ko. Nagulat na lamang ako nang biglang buhatin ni Tito LIFE ang Mama ko at nagmamadaling tumakbo palabas. Wala pa ako sa huwisyo nang may humila sa amin ni Luther.
"Tangina bro! Go back to your senses! Huwag mong iyakan ang buhay pa!" Sabi niya sa kapatid ko habang hila-hila kaming dalawa. Natulala ako sa sinabi niya. At doon lang nag-sink in lahat sa utak ko ang lahat-lahat. Hinawakan ko silang pareho at mabilis na tumakbo. Nakakaladkad ko na sila pero wala akong pakialam. Nagsi-pasok na kami sa loob at si Freya naman ang magda-drive.
"FREYA, BE FAST! WHAT THE HELL!?" Bulyaw ko sa kaniya. Mabilis niyang pina-andar ang limo at paulit-ulit na bumusina para umalis lahat ng mga nakaharang sa daraanan namin.
"HOLD ON TIGHT! WE'RE ABOUT TO FLY!" Agad naman kaming nagsi-hawak ng mahigpit kasabay ng pagpapa-andar niya ng sobrang bilis. Tumingin ako kay Mama. Naikuyom ko ang mga kamao ko kasabay ng pagtulo ng mga luha ko. Kris... Magbabayad ka!
"BABA!" Freya. Agad kaming nagsibaba sa pangunguna ni Aloïsia na agad tumakbo papasok.
"DOCTOR COVRY! YES! YOU'RE BACK!" Tuwang-tuwang sigawan nila nang makita siya.
"NO TIME TO CELEBRATE! READY THE ER! THIS IS AN EMERGENCY! BE FAST!" Sabi niya sa kanila kaya naman agad silang nagsibalik sa trabaho. Dumating ang mga nurse na may tulak-tulak na stretcher. Ang isa ay sinuotan siya ng hospital coat. Tumulong ako sa pagtutulak hanggang sa makarating na kami sa ER. Bago pa pumasok si Aloïsia sa loob ay agad ko siyang hinawakan sa kamay at lumuhod sa harap niya.
"PLEASE! SAVE MY MOTHER! ALOÏSIA! SAVE MY MOTHER! I'M BEGGING YOU! SAVE MY MAMA!" Pagmamakaawa ko sa kaniya habang humahagulgol. Hinila niya ako patayo at tinapik sa pisngi at ngumiti.
"I will." And then she went inside. Napa-luhod na lamang ulit ako habang patuloy sa pag-iyak. Nilapitan ako ni Max at hinagod ang likod ko. Mahigpit akong yumakap sa kaniya at umiyak nang umiyak. Hinding-hindi ko mapapatawad ang gumawa 'non kay Mama maging ang sarili ko sa pagiging pabaya. Sinaktan nila ang Mama ko, buhay nila ang kapalit!
"Mama Xerene? Asan Mama Xerene? Dito na Stitch. Asan Mama Xerene?"
Nagtinginan kami sa taong nagsalita. Isang lalaki na naka-hospital gown ang nasa harap namin yakap-yakap ang isang teddy bear. Puro tahi ang katawan niya. At para siyang isang special child. Who is he? Anong 'Mama Xerene'?
Hanggang sa nagdatingan ang mga bata at hinahanap si Aloïsia, "Mama Xerene! Bumalik na si Mama Xerene! Yehey!" Tuwang-tuwang sigawan nila. Hanggang sa halos mapuno na ang hallway dahil sa dami ng mga pasyente. Mapa-bata o matanda. Hinahanap si Aloïsia.
Inalalayan ako ni Max na tumayo. Maya-maya ay may dumating na isang grupo na mga nagulat pa nang makita sina Max, Paris, ang kapatid ko, si Locke at si Yohanne.
"Oh? Nue ginagawa niyo dito, Silent? 3L? Lucky? Dragon? Hoy mga kupal! Puta, buhay pa kayo!?" Naka-ngiti nilang sabi nago nilapitan sina Max at Paris at nakipag-bro hug.
"May emergency lang. Kayo? Anong ginagawa niyo dito?"
"Ano pa ba? Edi binibisita 'to si Kumpareng Stitch. Hindi makalabas-labas dito at bawal daw sabi ni Disaster. Teka, wow! Sino 'tong chix na 'to? Babae mo, Max? Naks! Luamayas ka lang may babae ka na! Makalayas nga din minsan." Sabi ng isang madaldal. Actually, tatlo silang magkakamukha. Triplets? Well, I'm flattered dahil sa sinabi niya. Chix naman talaga kasi ako. *flip hair*
"Gago, hindi. Kaibigan ko lang. Ano ba, ingay niyo! Nasa loob si Bansot, may ginagamot." Natatawang sabi ni Max. Palipat-lipat ang tingin namin sa kanila. Okay?
"Nasaan na pala si Sharina, pre? Oy, kambal! Badtrip ka ata?" Ani Max sa isang babae na naka-halukipkip at masamang tinitingnan si Paris na halatang kinakabahan. Pinagpapawisan pa nga, eh.
"Nag-break na sila, Max! Hinahanap si France. Wagagaga! Pinatay na ata ni Disaster 'yun, eh."
"Shut the fuck up, Ice." Malamig na sabi ng isang lalaki na mukhang pinakamatanda sa triplets. Nagulat kami nang makarinig ng malakas na sampal. Napa-tingin kami kay Paris na sinampal 'nung babae. Eh?
"H-How dare you leave me! Panagutan mo ako!" Gigil at galit na sabi niya na nagpa-milog sa mga mata namin.
"WHAT!? BUNTIS KA!?" Oh my gosh! Nabuntis siya ni Paris!? I--I thought babaero lang siya!? Fucker na din!?
"HA!? Teka, hindi naman kita ginalaw, ah!? The hell, Maxine!?" Ah, kaya pala kambal tawag ni Max sa kaniya kasi Maxism tapos Maxine. Galeng (-,-)
"You kissed me! At sinumbong ako ni Sharina kay Daddy! And now, he wants us to be married! Kasalanan mo 'to! Ang tanga-tanga mo kasi! Ang tanga-tanga mo!"
*Jawdrop*
HECK?
*whistling*
"Goodluck, bro. Best man na lang ako." Tumatangong sabi ni Max at inakbayan si Paris na mahihimatay ata sa sinabi niya. At nangyari na nga. Holy shit. What's with these crazies!?
***
"WOW! DOCTOR KA, DISASTER!?" Bungad agad ng mga Conquerors nang makalabas si Aloïsia mula sa ER. Nagulat pa nang makita sila.
"ANONG GINAGAWA NIYO DITO!?"
"Chill, Disaster. Binibisita lang namin si Baby Stitch. Ang hot mo na nga mas lalo ka pang huma-hot." Natatawang sabi ni Snow. Biglang sumulpot si Dragon sa likod niya habang naka-ngiti.
"Wanna die, Snow Venturin?" *sigh*
Lumapit ako kay Aloïsia at hinawakan siya sa kamay habang naiiyak, "Si Mama? M-Maayos na ba siya? Buhay pa naman siya, diba? Right?" I hoped. She looked away. Natigilan ako sa pahinga.
"I'm sorry but---" isa-isang nagsitulo ang mga luha ko. S-She's gone...?
"---She's fine already. Inililipat na siya ngayon sa isang VIP Room---"
"What the hell, Aloïsia!? Tinakot mo ako! Para saan 'yung 'I'm sorry but' mo!?" Singhal ko sa kaniya na nginisihan niya naman.
"Pampa-suspense. Panget mo umiyak, eh." Dahilan niya. AAAAHHHHH! FUCK YOU, ALOÏSIA!!!!
"Anyways, since nandito na naman tayo, Kat, bring Sir Devon and Mistress Elexea Ayuri to Dra. Jen para mapa-check up sila. Max, Paris, samahan niyo sila ganun din sina LIFE at Sera. Sino pang may sakit dyan? Magsabi na para magamot na din." Sabi niya habang inaayos ang coat na suot niya. Lumapit si Dragon sa kaniya.
"Ako. Masakit ang puso ko, Luna. My heart needs you."
Seriously, Dragon? Muntanga. =______________=
"Gusto mo dukutin ko 'yan? Alis!" Pagtataray niya sa kaniya bago siya tinabig patabi. Agad naman siyang binungaran ni Stitch.
"WAAAAH! STITCH! *O*"
"MAMA XERENE! Masaya Stitch na makita ka ulit! Magaling na si Stitch, Mama Xerene! Sama na ako sayo, Mama!" Masayang-masaya niyang sabi habang naka-lambitin sa bewang niya.
"Talaga? Very good ka kay Mama Xerene. Sama ka muna kay Kuya Dan para ma-discharge ka na, ha?"
"Opo!" Kumaway-kaway si Stitch sa kaniya habang sumasama kay Dan na naka-ngiti. Ang babait talaga ng mga nurses at doctors dito. Naging hudyat 'yon para pagkaguluhan siya ng mga pasyenteng kanina pang naghihintay sa kaniya.
"ATE XERENE!"
"DOC COVRY!"
"WELCOME BACK PO! YEHEEEEY!"
Sigawan nila sa sobrang saya habang pinagkakaguluhan siya. Tawang-tawa naman si Aloïsia habang nakikipag-kamustahan sa kanila. Napa-ngiti na lamang ako at hindi namalayang pumapatak na pala ang mga luha ko.
"She's an angel, isn't she?" Pumipiyok na sabi ko na tinanguhan lang nila. Inakbayan ako ni Luther at isinandal ang ulo ko sa balikat niya.
"Doc, maraming pending na mga operations under your care. Sisimulan na ba natin?"
"Ate Xerene, laro tayo, dali!"
"Doc, may mga bago tayong patients. Do you want to meet them?"
"Hija, ang tagal mong nawala. Halika't mag-kwentuhan naman tayo."
"Waaaah! Taympers lang guys! Isa lang ako. Huhuhuhu." Natawa naman kami dahil doon. Tuluyan nang nagpaalam si Aloïsia para magsimulang mang-opera. Pabalik-balik din siya. Hindi tuloy namin maistorbo. Tapos nag-meeting pa lahat ng mga Doctor. Stable na ang lagay ni Mama at may isang nurse ang nagmo-monitor sa kaniya.
"Ma... Huwag kang maalala. Pagbabayarin ko ang kung sinumang gumawa nito sayo. I will make them pay thrice." I said menacingly to her at hinalikan ang kamay niya. Tumingin ako kay Freya nang tapikin niya ako. Seryoso siya habang hawak ang laptop niya.
"I have the CCTV footages around your mother's room. And I also have her background checked. Here, watch it kung masisikmura mo." Malamig na sabi niya kaya agad kong kinuha ang laptop sa kaniya. Nagsilapit naman sila upang makinood.
"That's Sharina Brook. One of Sinister Phantom's newbie. Remember when Volt called us for his plan? That bitch pretended to be Aloïsia. And now, Sharina Brook joined Sinister Phantom to find her. Correct me if I am wrong but I think this is intentional. You flirted the wrong man, bitch. This is what you've got." Wika niya. Hindi ko pinansin ang huli niyang sinabi at mariing ikinuyom ang mga kamao ko habang pinapanood ang babaeng 'yon sa pagpapahirap sa Mama ko. Sa sobrang bigat ng dibdib ko dahil sa napapanood ay nagsitulo na lamang ang mga luha ko na agad ko namang pinunasan.
"Bro? May alam ka ba doon?" Max. Napa-tingin ako sa taong sinasabihan niya. He mentioned earlier the bitch's name. His girl?
"Yeah. That's why...we broke up. But nonetheless, wala na akong pakialam sa kaniya. She confessed that she had an affair with that Kris so, wala na akong pakialam sa kaniya." Malamig na sabi niya na nagpa-taas sa kilay ko. Affair with Kris tapos maghahabol siya sa akin? Hayop talaga.
"Saan ka pupunta?" Tanong nila nang bigla akong tumayo at inilabas ang baril na tago-tago ko. An assassin should never forget to bring a gun.
"I'm gonna find that bitch and I'll make her taste Minerva's fury. I'm not one of the TRINITY for nothing. She messed with this Queen." Madiin na sabi ko at akmang lalabas na nang hawakan ni Freya ang braso ko at hinila pabalik.
"Stay, Minerva! Walang patutunguhan ang pagpapadalos-dalos mo. Mas kailangan ka ng Mama mo ngayon! Minerva, makinig ka sa akin. Your mother needs YOU. Your brother needs YOU. So, listen to me, okay? We'll give her the payback she'll never forget." Mahinahon na sabi niya at hinawakan ang kamay kong may baril. Inalayo ko ang kamay ko sa kaniya.
"But that bitch hurted my mother! She---my mother... She hurted her. Freya... That bitch hurted my mother!"
"Hush, Minerva. I know your anger pero hindi dapat iyan ang pairalin mo. We will teach her a lesson, okay? Hindi lang ngayon. You won't go there alone. We will be with you. We will." Pagpapaintindi niya sa akin at pinunasan ang mga pisngi ko. Tuluyan na niyang nakuha ang baril ko bago ako niyakap. I cried so much in her shoulder at hinayaan niya lamang ako. Hinagod-hagod niya ang likod ko. Natigilan lang ako sa pag-iyak nang pumasok si Aloïsia.
"Stop crying, Minerva. I already have an eye on her. Anyways, I need your help both. Masyadong marami ang pasyente na kailangang maoperahan and we can't handle them all at once. Grip yourself together, Luisa. Our mens are outside para maprotektahan si Tita. The nurse you saw here earlier is the only one who could monitor her and I'm the only Doctor who can enter here too. Locke, L, at kayong mag-pinsan, be the lookout here inside. And I hope the Conquerors too---"
"Hindi ka pa ba makikipagbati sa akin, Lunaaaa~??"
"Shut up, Van. Baka masaksak kita ng scalpel. Tsk. Kayong dalawa, halika na."
"Luna---"
"I hate Dragunovvs!!!" Huling sabi niya bago malakas na isinarado ang pintuan. Napa-iling na lamang kami. Inayos ko na muna ang sarili ko bago nagpaalam kay Luther at sa iba. Lalabas na sana kami nang biglang bumukas ang pinto. Nanlaki ang mga mata namin nang makita ang papaatras na si Aloïsia. At ang mga nasa harap niya...
"KRIS!"
"LUISA!"
Agad ko siyang sinugod nang makita ko siya at malakas siyang sinuntok. Ngunit nahawakan niya ang kamao ko bago ako hinila at siniil ng halik. Nanlaki ang mga mata ko bago siya sinamaan ng tingin. Sinubukan ko siyang itulak ngunit mahigpit ang pagkakayakap niya sa bewang ko. Humugot ako ng lakas para malakas siyang maitulak na nagawa ko naman. Malutong ko siyang sinampal bago pinunasan ang bibig ko.
"Woah, babe. Your lips are still sweet as ever." Naka-ngising sabi niya bago dinilaan ang labi niya. Muli ko siyang sinampal.
"Damn you! How dare you do this to my Mom!? You demon! Papatayin kita---!"
"Chill, hot woman. I let her choose between her and Yanny Hexlock, okay? She choose Yanny Hexlock but it happened, *shrugs* the family's having a reunion. So, she has no choice but to aim at your Mom." Naka-ngising sabi niya na nagpa-milog sa mga mata namin. T-This demon---!
"My Mother!? You will hurt my mother, yeah!?" Galit na galit na usal ni Yohanne at akmang lalapitan si Kris nang pigilan siya ni Freya. Agad niyang tinapon ang baril sa akin. Nasalo ko agad 'yon at mabilis na ikinasa bago binaril si Kris. Agad siyang naka-iwas dahilan para madaplisan lang siya sa pisngi imbis na noo. Mabilis akong umatras palayo sa kaniya. Liorei is not with them. Tanging silang dalawa lang ni Arone. What are they doing here? For what!?
"That was fast and a great teamwork, Arone's Lady and My Lady." Natatawa niyang sabi bago pinunasan ang pisngi niya at masamang tumingin sa akin habang naka-ngisi. Nakipag-samaan ako ng tingin sa kaniya. Kumukulo ang dugo ko at gustung-gusto ko siyang patayin ngunit nasa ospital kami. Maaaring may mga madamay. And of course I can't let that happen.
"You will hurt who? Again?"
"Lilaine Lhene and Yanny Hexlock?" Patanong na sagot ni Arone na naka-tingin kay Freya. Fuck them! They are DEMONS!
"Winter Triplets, find Max and Paris. Tell them not to go here."
"H-Ha?"
"DO IT!" Her absolute command made them go na hinayaan lang 'nung dalawa. They even gave a way for the three. Bastards.
"Wow, how fierce, Aloïsia. Don't worry, nandito kami para dumalaw. I thought Sharina killed her but it looks like, she's still breathing. Sayang naman 'yung binili naming mga crysanthemums." How dare him!
Lalapitan ko na sana ulit siya nang iharang ni Aloïsia ang kamay niya sa harap ko at hinarap sila, "First of all, you're in my teritory." Madiin na sabi niya bago sila nilapitan. Nanatili naman silang natayo doon habang pangisi-ngisi.
"Second, no one could hurt Yanny Hexlock other than me." Bumaba ang tingin nila sa scalpel na inilabas niya. I smirked at the both of them.
"Third, no one could hurt Lilaine Lhene, my bestfriend's mother." Both of them stepped back once nang makalapit na siya nang tuluyan sa kanila.
"And fourth, you can't just disrespect anyone in here with my presence present. This is my teritory. You're facing the great, great, great assassin, Aloïsia. And in my rule, those who will disgrace anyone I know, deserves vast payment." And in just a swift move, she sliced their necks. Ngunit hindi sapat ang lalim 'non para mamatay sila.
Napa-hawak sila sa leeg nila habang nanlalaki ang mga mata, "I am Aloïsia. And I am the absolute." She kicked them out hard in their balls before slamming the door after them. We all let go our supressed breaths. Napaka-bigat ng tensyong naririto sa loob. Walang nakapagsalita ni isa sa amin. I am a little bit satisfied dahil sa ginawa niya ngunit hindi ako kuntento. I want it to be me.
"No one should ever know about LIFE and Sera. Especially Sinister Phantom. Kapag dumating sina Max, tell them to find Volt. I will talk to him. Minerva, Freya, better stay here. They need you more. I'm going." Tuluyan na siyang lumabas nang hindi manlang kami pinasasagot. Wala na kaming nagawa ni Freya kundi ang sundin siya. Lumapit ako kay Mama. I rested my head on hers. Tumingin ako kay Mistress Yanny na yakap-yakap ng asawa at anak niya. She's trembling and crying because of fear. Sino ba namang hindi? Siya dapat ang nandito sa ospital kung wala lang siya sa bahay nila Yohanne.
"I will never forget that fucktard's face. He doesn't know how Silent move. Hush, Mom. I will make them pay for threatening your life."
"Yohanne!? Don't say such things like that!"
"Dad, I'm training to be an assassin. Van and I are. That's why I didn't enrolled yet to College because we talked about this. Van wants to avenge Tito LIFE's 'death' and I was convinced. It's just one of my reason why I joined him. My girlfriend, is an assassin too. Denise is an assassin too. I want to join her. I want to be her partner in crimes and yes, I wanted myself to be tainted with bloods in a good way. How could I suppose to protect her if I'm weak? She's independent, strong, and intelligent and I look like a baggage if she'll end up with me. Xerene is the one who trained us. In that two months. I'm sorry but I fabricated your signatures para makasama lang kami ni Van." He confessed na nagpa-tigalgal sa aming lahat. Hindi napa-tigalgal sa amin. Napa-tingin ako kay Freya na pilit na ngumiti sa akin. B-BITCH--!!!!
"He knows?" Madiin na tanong ko pero umiling siya.
"Hindi lahat. I just told him about me being an assassin. And I'm planning to say it all after they reveal everything. I can't keep secrets to him. And I believe you should too to your brother and mother. For the best and for the peace of their minds, Minerva." Sabi niya na ikina-buga ko ng hangin. Tumingin ako kay Yohanne na inakbayan siya bago kay Luther na naka-tingin lang sa akin. I sighed. Okay, I gave up.
"Son... I never imagined...this will be the path you'll chose." Hindi makapaniwalang sabi ni Sir Raghkeid sa anak niya.
"He's not alone, Uncle. We chose this path because we have our own reasons. I, to avenge Father against Gerson Fucking Liorei and him, for his woman." Madiin niyang sabi bago umayos ng upo, "Gerson Fucking Liorei planned to kill my father here. He took everything that was supposed to be OURS. Not his alone. Now, if you're against us being assassins, be it. But I don't care. Even if I'm the only one who will stand against that bastard, I will. THIS.IS.WAR."
*Silence*
Ang katahimikan namin ay nabasag lang nang dumating sina Paris at Max kasama ang iba pa. Napansin nila ang katahimikan namin kaya sinabi na namin ang pinapasabi ni Aloïsia sa dalawa. Hindi namin binanggit ang patungkol kina Arone dahil ayaw namin silang mag-alala o mabahala. At ngayon, magkakaharap na kami. Nagpaalam nang uuwi ang mga Conquerors maliban kay Maxine na nagpa-iwan.
"Hindi ka pa uuwi, Max?" Tanong ni Maxism sa kaniya.
"No. I can't face my father yet. Paniguradong kukulitin niya lang sa akin ang lalaking 'yan!"
"I'm sorry, okay!? After all, it was your fault! Lagi na lang ako ang pinag-iinitan mo, inuutusan mo, pisikal mong sinasaktan at lahat na! Frozt is the one who pushed me to do it dahil sabi niya, by kissing you, titigilan mo na ako. And what did you do? You punched me! At sabihin mo dyan sa tatay mo na hindi ako magpapakasal sayo dahil right from the start, ikaw ang may kasalanan ng lahat! You're hurting me physically and being violent towards me, sinumbong ba kita sa tatay ko? Kaasar ka, ha." Anas ni Paris na halatang frustrated. Natatawa ko siyang pina-kalma. Galit na galit, eh. Pfft.
"But---I didn't intended to tell it to him! Si Sharina ang nagsabi 'non kay Daddy!" Naiiyak na niyang sabi na ikina-irap ni Paris.
"Then kayong dalawa ang magpakasal. Ayokong matali sa katulad mong sadista, Maxine. At mas lalong ayokong matali sa taong hindi ko naman gusto. Ayan si Max. Kayo magpakasal since parehas 'Max' pangalan ninyo. Tch." Marahas na sabi niya na nagpa-iyak na ng tuluyan doon sa Maxine na 'yon. Inasar naman namin si Paris sa pagpapa-iyak sa kaniya. Hay nako. Kunyari pa silang dalawa. Gusto naman ang isa't isa.
"But I want it to be you..." humihikbi niyang sabi na nagpa-tigil sa amin. Napa-ngisi naman ako at winiggle ang kilay ko kay Paris na sinamaan ako ng tingin. Pfft.
"Anong ako? Sinasabi ko na nga ba't crush mo talaga ako. Tsk. Gwapo ko talaga." Asar (=________=)
"Dad's giving me away by looking for my husband already. I have brothers and he's in favor of them more than me. H-He... He said that I'm useless. He said that he never wanted to have a girl child. H-His crazy reason is that, because...because having a boy can pass our surnames to their future wife upto his childrens. My Mom confessed that he even tried to put an adoption for me but she just beg for him to keep me. I-If you won't show up, h-he will...ipapakasal niya ako sa isang lalaking dumating kanina. He will give me to that Arone in exchange of being a member of Sinister Phantom and I don't to be with that demon, PARIS!"
Our jaw dropped because of what she have said.
"O-Oh my god, Darling! That can't be true! You're father...is merciless!" Mistress Sera. Hindi sumagot si Maxine at tanging iyak na lamang ang ginawa.
"I don't like him... My brothers doesn't even care for me. My Mother...she died long ago. I-I was alone by myself. When I found out about their dirty plans with my brothers, I decided to be an assassin so I could protect myself from them. They tried...to touch me. That Arone... I don't like him! He touch me here... Here... And---" hinawakan ni Paris ang kamay niyang pababa na sa pribadong parte niya. Natakpan ko na lamang ang bibig ko. Hindi makapaniwala. Napakadedemonyo talaga nilang magkakaibigan!
"Stop."
"Help me, Paris. You're the only one I could rely on. I tried asking help from Volt but I was too scared to approach him. The Winter Triplets, they knew about it too pero wala silang nagawa. My father killed their parents because of me! They lost their parents because of me, Paris! They killed them in front of US! They are evil! They are evil! I hate them all! I hate them all!" She was sobbing already habang pinapalo ang sarili niya. Paris hugged her so she could stop. Fudgee bar... Oh, bar...sa sarap---Mga demonyo talaga! Anong klaseng ama ang hayop na 'yon para gawin 'yon sa kaniya? She's beautiful, I admit. Pero ang pagsamantalahan siya? Ng mga sarili niyang kapatid at ng sarili niyang ama? Nakakapang-init lang ng dugo.
"Dapat nagsabi ka agad para nagawan ko---este, namin pala ng paraan." Ihhhhh! Paris nemen! Nadulas siya~ Ayieeeeeeee~
"Sige na. Pumapayag na ako. Kasal lang ba? Baka gusto mo din ng anak---Aray, aray, ARAY!"
"M-Manyak ka talaga! >________<"
"Ikaw na nga tutulungan ako pa sasaktan mo!? Tss. Diba pagkatapos ng kasal may honeymoon!? Don't worry, after ng sakit ay langit---ARAY! JOKE LANG! ARAY KO, TAKTE NAMAN!" Kyaaaaaaah! Kinikilig ako, putcha! Edi sila na may lablayp! Bwisit!
"Awww, hija. It must be really hard for you. *sniff* Come to me. Since he wanted you out of their lives, you will be ours. Honey, I wanna adopt this beautiful baby. Starting today, you will be my daughter na. You will be a Dragunovv too. Huhuhuhuhu!" Nalaglag ang panga naming lahat dahil sa sinabi ni Mistress Sera. A-Aampunin niya siya!?
"MOM!? THE HELL!? THAT WOMAN WILL BE MY STEPSISTER!?"
"Yes, Baby Flyme. She must be really hurt. Here, sleep between my arms, darling. I will take care of you---huhuhu!" Iyak ni Mistress Sera na nagpa-tanga na talaga sa amin in a major, major way.
"Uwaaaaah! Sweetheart, I feel her! I remember the days when our parents filed an arrange marriage for me just because they doesn't want a baby girl like me. Huhuhuhu! I wanna adopt the baby too!" Lord, bakit mo kami binigyan ng ganito kalaking sakit sa ulo?
"U-Uhhhhm, no, no, no. I'm fine. You didn't need to---"
"No, Darling! You need to be loved and cared. Come here. Starting today, you will call me Mommy and you will call him Daddy, hmmm? That's your big bro, our Baby Flyme. Baby, take care of your sister, okay? She looks like a doll. Honey, she looks like a doll! Huhuhuhuhu!" Pilit na lamang na ngumiti si Tito LIFE sa kaniya. Mukhang tutol pa si Dragon sa kagustuhan ng ina ngunit hindi niya siya matiis at sumimangot na lamang. God, how did things ended up this way?
"What's your name, Darling?"
"M-Maxine. Maxine Hummed."
"Starting today, you will be...Maxine Dragunovv. And you will be my daughter whether you like it or not. Right, Honey? You like her too, right?"
"*sigh* If that's what you want then I do. Welcome to the family, Hija. Son, greet your sister---"
"HELL, NO!"
"LUCRESE.IZAAC.FLYME.ELYXIR.DRAGUNOVV.III." madiin na tawag sa kaniya ng ina niya na nagpa-simangot sa kaniya lalo.
"But---Mister and Ma'am, you really don't need to adopt me. I'm happy---"
"No! Uwaaaaaaaaah! You're not happy and I know it! Honey, she doesn't want to be our daughter. Oh my gosh! Huhuhuhuhuhu!" Bullshit. *facepalm*
"Hija, pumayag ka na. You're in the safe hands. We will welcome you wholeheartedly in the family and you won't be left out. They are kind. I'm Raghkeid, your Uncle. And this is my wife, Yanny. And your cousins, our twins Yamnie and Yuan and our son Yohanne." Uwaaaah! Bakit ganyan sila!? Bakit ambabait nila? Huhuhuhu! T^T
"I'm Mommy Serafim Charmeine Rummage-Dragunovv. And your Daddy Lucrese Izaac Flyme Elyxir II. And that was your new brother, LIFE III."
"Ugh, Mom---"
"LUCRESE.IZAAC.FLYME.ELYXIR.DRAGUNOVV.III." Hype na pangalan yan. Sobrang haba.
"Fine, fine, fine, whatever. Welcome to the family, Lil' Sis." Labag sa loob niyang sabi at umirap pa. Maxine bursted into tears because of happiness in meeting her new family. Napa-ngiti na lamang din kami. Their kindness are timeless. Biruin mo 'yun, just by hearing her story, a door in their heart was opened for her. Dragunovvs of this generation are the kindest. Their kindness ar immeasurable. They are angels.
BINABASA MO ANG
The Dragon's Seal: DEATH after LIFE (UNDER REVISION)
Science FictionPrevious Title: Their Final Battle THE REVISED VERSION IS UP.
