Hi,
Bölümü çok hızlı yazdım yanlışlarımı yüzüme vuranı öperim haberiniz olsun
İyi okumalar <3
---
Sabaha gözlerimi kapımın kırılırcasına çalınmasıyla açmıştım. Başta Chanyeol olduğunu düşünüp yataktan kalkma zahmetine girmedim. Çalar çalar giderdi. Fakat sonrasında Chanyeol'ün zaten evde olduğunu hatırladım. Hatta ben kapıya doğru sürünürken salondaki koltuğumda açık mavi boxerının sardığı poposunu örtünün altına gizlemeye çalışıyordu.
Sabahın altısında eve gelen kişiye küfür etmekle meşgul olduğum için delikten bakmayı unutmuştum. "Baba?" Keşke unutmasaydım, en azından kapıyı açtığımda karşımda babamı görünce kalp krizi geçirecekmiş gibi hissetmezdim.
"Günaydın." Deyip beni yok sayarak evin içine girdi. Aylardır görmediğim oğlumu sabahın altısında ziyarete gelmiş olsaydım kuru bir günaydınla evinin içine dalar mıydım bilmiyorum. Zaten babama benzemediğim kesindi.
"Sana da günaydın baba. Keşke geleceğini haber verseydin." Hala koltukta iki büklüm yatan Chanyeol'e baktık ikimiz de. "Chanyeol." Başına gidip omzunu dürttüm. "Chanyeol uyanman lazım." Sabaha karşı dörtte yatmıştık ve bu yüzden şu an Chanyeol'ü nasıl uyandırabileceğimi dair en ufak bir fikrim yoktu.
En azından üzerini açarsam soğuktan rahatsız olur diye düşündüm. Dün gece çok fazla sıcakladığımız için benim bile üzerime kısa kollu ve ince bir pijama altı vardı. Bu yüzden Chanyeol'ün sadece boxerla yatıyor oluşunu ben garipsemedim.
Chanyeol'e ve bu hallerimize alışkın olduğu için babamın da garipsediğini sanmıyordum ama yarı çıplak bir şekilde üzerindeki örtüyü ararken koltuktan kayarak yere büyük bir gürültüyle düşmesi ve bunun karşılığında benim attığım kahkahaya karşılık yargılayarak bakmıştı.
Chanyeol gözlerini açarak yerden doğruldu ve poposunu kaşıdı. Doğuştan varlıklı babamın, en yakın arkadaşımı önemli yerleri neredeyse zor kapatan mavi bir boxerla ve poposunu kaşırken gördüğünde neler hissettiğini az çok anlayabiliyordum. İlk gördüğümde benim için de şaşılası bir durum olmuştu.
"Baekhyun bu saatte beni neden uyandırıyorsun bilmiyorum ama umarım bana haber vermeden kölelik süremi sabahın bu saatinde başlatmayı düşünmemişsindir." Chanyeol elimde tuttuğum örtüsünü fark edince örtüye asılarak benden geri almış ve üzerine örterek bu sefer de döşememde yatmaya başlamıştı.
Benim için hiç sorun değildi. Chanyeol'ün saçmalamasına biraz daha şahit olabilirdim. Bu Chanyeol'le bizim zaten sabah rutinimizdi. Saat sabah 6 da olsa akşam 6 da olsa Chanyeol'ü yataktan çıkarmak zaman alıyordu. Ancak babam bu saçma halimize dayanamayarak boğazını temizlemişti.
"Baek sen de mi hasta oldun? Öksürük sesin 70 model kamyonet gibi geliyor." Yeniden kahkaha atıyordum ki babamın karanlık bakışları yüzünden yarıda kesildi. Tanıştığımızdan beri babama yaranmak için ayrı bir çaba gösteren Chanyeol'ü babama karşı biraz daha rezil etmek isterdim. Aklı başına geldiğinde kesinlikle delirirdi. Ama babamın buna katlanacak ne sabrı vardı ne de zamanı.
"Chanyeol kalkar mısın babam burada." Solucan gibi kıvranıp dururken bunu dememle hareket etmeyi kesti. Şu an büyük ihtimalle ciddi olup olmadığımı düşünüyordu. Örtüyü yüzünden hafifçe indirip bize baktı. Babamın gerçekten burada olduğunu görünce apar topar yapıştığı yerden fırladı.
"Günaydın Bay Byun!" Adeta bağırarak bütün dişlerini gösterdi. Babam ciddiyetini geldiğinden beri bir saniye bile bozmayarak Chanyeol'ün vücuduna baktı. "Çok özür dilerim. Ben biraz deli uyurum da." Chanyeol çıplak olduğunda fark eder etmez yerde bıraktığı örtüyle vücudunu sakladı.
