Selaaamm
Aslında pek içime sinen bir bölüm olmadı o yüzden fazla bir şey beklemeyin aslkjadl
Geçiş bölümü olarak düşünün aşlksdaşkd kurgu içimizden geçmeden önceki son geçiş bölümü :)
İyi okumalar
----
Baekhyun'un yumuşak ve sıcak yatağından ölü bedenimle kalktım. Saçlarım terden dolaşmış, vücudum yapıp yapış olmuştu. Karnım ise resmen açlıktan ağrıyordu. Kaç saattir uyuyordum ben ya? Bu halde bir de ayağımı kırmayayım diye gece lambasını açarak salona çıkan yolu aydınlattım. Baekhyun'un her zaman toplu olan odası şu anda savaş alanı gibiydi. Nedeni ise tamamen dört gündür benim burada uyumamdı.
Salonda uyuyan Baekhyun'un yanına gittim. Omzundan ilk dürtmemle birlikte önce elimi itti. İkinci kez dürttüğümde başına yorganını çekti. "Chanyeol git başımdan." A aa, şundaki havaya bakın. Sanki onun yüzünden hasta olan ben değilmişim gibi.
Yorganı çektim üstünden. "Baek kalk. Karnım acıktı." Kısa bir sessizliğin ardından kafasını kaldırdı, yastığın altındaki telefonuna baktı, sonra tekrar bana baktı.
"Chanyeol delirdin mi saat 4!"
"Akşamdan beri bir şey yemiyorum Baek." En son akşamüzeri ilaç içip yatmıştım. O zamandan beri uyuyordum.
"Chanyeol git ve uyumaya devam et." Başını yastığa gömmeye çalıştığında ensesinden tutup onu engelledim.
"O kadar açım ki uyuyamam. Açlıktan kaslarım eriyecek." Ayağıyla yüzüme tekme savurup tutuşumdan kurtuldu. "Git kendin yap o zaman."
Geriye başka çare kalmamıştı. "Bu hasta halimle ben kendim mi yapayım yani?" Duygu sömürüsü. "Hem de sana ceketimi verdiğim için hasta olmuşken." Dişlerini sıkıp tiz bir ses çıkararak oturdu. Bence bu da bir başarıdır.
"Beni rahat bırakacak mısın artık?"
"Tamam. Ben odana dönüp aç bir şekilde yatmaya ve keşke bana bir çorba yapacak annem olsaydı diye üzülerek uyguya dolayım. Aç karınla hem de." Saçlarını birbirine kattı.
"Öksüz oluşunu üzerimde mi kullanıyorsun sen şimdi?"
"Evet. Sonuçta annesiz büyüdüm. Anneyi geç babasızım da." Durakladım. "Ne kadar acınası bir çocuğum ben ya gerçekten. Dur bari ben bunu ünlü olduğumda da kullanayım."
"Dua et hala içimde acıma duygusu var Chanyeol. Yoksa seni kapının önüne koymuştum." Bana bir şeyler hazırlamaya mutfağa gittiğinde gülerek kalktığı yere uzandım. Sıcacık yapmıştı yattığı yeri. "Yerimden kalk mikroplarını saçıyorsun!" Onu dinlemeyip pahalı şampuan kokan yastığına yüzümü göndüm. Zenginlik kokusunu çok severdim.
Hastalığımın dördüncü günündeydim. Parkta ikimizin de parkta uyuya kaldığı gece, uyumadan önce oyun oynarken Baekhyun'a ceketimi verdiğim için şu an bu evde kalabiliyordum ve Baekhyun bana yiyecek bir şeyler hazırlayabiliyordu. Bünyem zayıf olduğu için hasta olmuştum, ceketimi verdiğim için değil ama Baekhyun'un bunu bilmesine gerek yoktu.
Yurt odamda hasta uyandığım gün evine gitmiş, arabasını almış ve beni tekrar evine götürmüştü. Salonda yatmaktan şikayetçi olacağımı bildiğinden dolayı da bana odasını vermiş, kendisi de salonda yatıyordu işte.
Hem grup hem de bireysel prova dönemi başladığı için bir an önce iyileşeyim diye yemediğim lapa, içmediğim zencefil çayı kalmamıştı.
