Selaaaaaaamm
Yeni chanbaek ficime hazır mısınııız??
Valla ben hiç hazır değilmişim ama çaktırmayın, çok heveslendiğim için yazayım dedim aşslkdaslşdkas
İlk bölümün hatrına başta kontrol edecektim bölümü, yazım hatalarımı falan sonrasında çok üşendim aşlskdaşld yapacak bir şey yok hatalıysam arayın lşkşlkdalşkds
Umarım Chanyeol karakterini seversiniz çünkü after alldan sonra sanmayın ki size after all gibi mükemmel bir erkekle geri döneceğim alşskdlşadka o hatayı ben bir defa yaparım hep birlikte evde kalıyoruz sonra aşlskdaşld
Neyse bölüm sonu notumda görüşürüz
İyi okumalar şlaskdaşldkasd
-----
"Baekhyun çok özür dilerim."
Şu kapının önünde tepeden tırnağa ıslanmış bir halde karşısındakine yalvaran genç çocuğu görüyor musunuz? İşte o benim. Sağanak yağmura yakalanmış, yaklaşık 3 kilometre boyunca koşmuş haliyle bile çekici görünen o uzun boylu, şeytan tüylü, yakışıklı ve olması gerekenden biraz fazla mükemmel olan o genç çocuk benim.
İşleri mahvettiğimin farkındalığı ile gülümsemeye çalıştım. Geniş gülümsememe babam dışında karşı durabilen kimse yoktu.
Kapıyı suratıma kapattı.
Pekâlâ, listeye babamdan sonra başka biri daha eklendi. Byun Baekhyun seni küçük inatçı şeytan! Bağışıklık kazanmış olmalı.
"Baek özür dilerim gerçekten. Aç şu kapıyı." Köpek gibi solumama, dizlerimdeki bütün gücün tükenmesine ve muhtemelen yarın ölümcül bir gribe yakalanacak kadar ıslanmış olmama rağmen sakin kalmaya çalıştım. Kapıya hafifçe vurdum. Burayı seviyordum, Baekhyun buraya taşınalı 2 ay olmuştu ve komşular tarafından yeniden ev sahibine şikayet edilmesini istemiyordum. Sessiz bağırmayı daha önce deneyen var mıydı bilmiyorum ama şu an bunu ben keşfetmiş bile olabilirdim. "Geldiğin yere geri git Chanyeol!"
Benim gecenin ikisinde sessiz kalma uğraşım Baekhyun'un bağırmasıyla sona erdi ve oflayarak alnımı kapıya vurdum. Bu anı bir kez daha yaşıyor olamazdık.
Evet, bir kez daha çünkü her şey zaten böyle başlamıştı.
'Özür dilerim Baekhyun. Affet beni Baekhyun. Kapıyı aç Baekhyun. Konuş benimle Baekhyun. Yalvarırım Baekhyun. Çok üzgünüm Baekhyun.' Bunu daha da çeşitlendirebilirdim ama zaten milyonları kasıp kavuracak bir hikaye için çok yavan bir giriş yapmıştım.
Özür dilerim Baekhyun.
Her şeyin başladığı ve bittiği noktada sadece bu cümle vardı. Onunla tanıştığımız ilk günde de ondan özür diliyordum, şimdi de. Değişen tek şey yaşlarımız ve belki biraz da hayatlarımızdı.
Islak bir şekilde kapıda bekleyen halime bakıyorum hala da, o zamanlar da oldukça yakışıklıymışım. Fakat niye hiçbir arkadaşım uzun saçın bana yakışmadığı konusunda beni uyarmamış anlamıyorum. Durun bir saniye. O zamanlar tek yakın arkadaşım Baekhyun'du ve bilerek söylemediğine şu an neredeyse eminim. Senden nefret ediyorum Byun!
"Byun Baekhyun! Aç şu kapıyı!" Kapıya tüm gücümle vurmaya hazırlandığım sırada kapı açılmış, onun güzel yüzüne vurmaktan kıl payı kurtulmuştum. Havada asılı kalan elimden bir an bile korkmayıp kızgın gözlerini gözlerine dikmişti. "Kapıyı açıyorum çünkü hasta olursan başıma kalırsın." Diyip giderken çakılı kaldığım yerimden bir saniye bile oynamamıştım. Oynayamamıştım.
