BAŞLARIM BÖYLE FİCE DE BÖYLE BÖLÜME DE YA
BİTSİN DİYE 15 GÜNDÜR UĞRAŞIYORUM!! 15 GÜNDÜR DE BİTMİYO BE ÖF
BİTTİ DE ARTIK ATIYORUM bu bölümü yazan kız hem felç hem kör oldu
YILDIM BYE
(En son baekle chan öbüjürken sujin görmüştü)
İyi okumalarrrrr
------
"En yakın arkadaşım en sevdiğim ünlü ile birlikte..." Sujin aynı cümleyi kaçıncı defa kurmuştu, bir süre sonra saymayı bırakmıştım. "Hayal falan görmedim değil mi?" Başımı iki yana salladım. Sujin dünyası başına yıkılmış gibi davranıp bize hesap sorarken ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
Gergindim ve bir o kadar da heyecanlı. Bir yandan dudaklarımın üstündeki ince deriyi kemirecek kadar endişeliydim diğer yandan ise her an çığlık atacak kadar heyecanlı. Chanyeol buradaydı. O kadar yılın ardından Chanyeol yine buradaydı. Hem de ondan tam umudu kestiğim anda. Tanrım Chanyeol buradaydı.
"Bana bir açıklama borçlu olduğunu düşünmüyor musun Baekhyun? Onu bir kere bile görmediğini söylemiştin." Tepeme dikilerek sert bakışlarla bana bakarken omuz silktim. "Tabii ya birlikte albüm yaptınız onu görmemiş olman imkansız. Beni kandırdın!" Chanyeol tam karşımda oturuyordu ve sessizce bize bakıyordu. Başından beri hiçbir şey söylememesi tuhaf gelse de sanırım o da olup biteni kabullenmeye çalışıyor gibiydi.
Ortam böyle gerilmemiş olsa ya da Chanyeol'ü yıllar sonra görüyor olmanın çekingenliği olmasa bağırarak kahkaha atabilirdim. Sujin salonumun ortasında şok geçirirken Chanyeol sanki uzaydan gelmiş gibi bize bakıyordu. Sujin'in boğazıma yapışmayacağını bilsem cidden gülebilirdim. Hala kanımda alkol fink atıyordu.
"Evet Baekhyun. Bir açıklama bekliyorum." Sujin hareket etmeyi kesip yeniden bana dönünce yanaklarımın içini ısırdım. Gülmemeliydim.
Yıllardır görmediğim, arkadaşımın en sevdiği ünlüyle öpüşürken arkadaşıma yakalanmıştım. Bunda kesinlikle gülünecek bir şey yoktu.
Chanyeol içini çekerek başını kaldırdığında Sujin de ben de bütün dikkatimizi ona yöneltmiştik. Nefes almasını bile özlemiştim sanırım. "Bölmek istemiyorum. Ama sanırım benim de bir açıklamaya ihtiyacım var. Mesela bu kızın kim olduğu ve evinde ne yaptığı konusunda."
Chanyeol'ün sessizliğinin ve gerginliğinin nedenini fark ettiğimde içimden sıcacık bir his akıp geçmişti. Kıskanmıştı.
"Okuldan arkadaşım. Asistanlığa başladım da." Sujin konusunda Chanyeol'e net olmak zorundaymışım gibi hissettim. Kesinlikle yanlış anlasın istemiyordum.
Sujin boğazını temizleyerek dik bir şekilde Chanyeol'e baktı. "Aynı zamanda ev arkadaşıyım." Keşke biraz bana yardımcı olsaydın Sujin...
"Arada evimde kalıyor demek istedi." Gülümsemeye çalıştım ama Chanyeol'ün çatık kaşları buna engel oluyordu.
Sujin bir şeyler arayan gözlerle ortalığa baktıktan sonra Chanyeol'ün dikkatini çekmeye çalışan Kofi'yi kucağına aldı. "Haftanın neredeyse her günü burada kalıyorum." Sujin evin yerlisi olduğunu kanıtlamak amacıyla cebinden anahtarını çıkarıp sallaması Chanyeol'ün sabır melekleri için son çağrıydı.
Hızla ayağa kalkıp kızın kucağından kediyi almasıyla neredeyse yerlere yatarak gülecektim. "İzninle kedimi alabilir miyim? Yıllardır görmüyorum da." Sujin kulaklarına inanamaz bir tavırla bana baktı. Ağzını biraz daha kapatmazsa doktor çağıracaktım. Yüz felci geçiriyor olabilirdi.
