Çirkin Ördek Yavrusu

15.bölüm

merhaba arkadaşlar yeni bölüm biraz dramatik yazdığım 3 hikayede ne yazık ki gerçek hayattan aldığım için zaman zaman beni çok zorluyor, olayları değerlendirirken lütfen dönemin şartlarını değerlendirmeyi unutmayın, bu yüzden asla şehir kasaba isimlerini kullanmadım. Bu hikayenin yıkılamayan ön yargıların hikayesidir.Umarım beğenirsiniz.yorumlarınızı ve beğenilerinizi ihmal etmeyin sevgiler.

Fikret şaşkınlıkla tek tek ailesine baktı 

"ne oldu nene bana ne olduğunu anlat neden imkansız olduğunu anlat?"

Meryem gözlerini duvara sabitledi 

"İbrahim'le ben aynı kasabadanız, onlar bizim bir arka sokağımızda otururlardı, biz aynı sokakta top oynadı, evcilik oynadık, yedik içtik hiçbir problem yoktu ta ki biz biraz büyüyüp birbirimize aşık olana kadar, eskiden şimdiki gibi değil tabi kimse ulu orta görüşemez konuşamaz ayıp bir kere, biz birbirimizi çok sevince İbrahim Ömer amcaya durumu açmış, Ömer amca kıyameti koparmış biz onlardan kız almayız diye, sebebi de farklı mezhep olmamız, İbrahim ben anlamam mezhep felan o kızı alacam ben, hem bu nereden çıktı demiş, biz komşuyuz yıllardır hep beraber yaşar gideriz, bu ayrılık neden? Ömer amcada dövmüş İbrahim'i bir güzel 3-4 gün karşıma çıkmadı tabi, ben ne olduğunu bilmiyorum sadece ailesini yollayacak diyebiliyorum, dört gün sonra İbrahim'in anası anama haber salmış senle bir iş konuşacağım ama nehirin oraya gel kimse olmasın, anamda kalkmış gitmiş, İbrahim'in anası olanı biteni anlatmış, gel komşum bu hatadan döndürelim çocukları, büyük bir yanlışa düşecekler, kendilerini de bizleri de rezil etmesinler, hem bir duyulursa var ya kimse kendi eşrafında barınamaz sen biliyorsun demiş, annem hiddetle bir eve geldi yüzüme bir yapıştırdı, kapaklandım yere, ana etme eyleme biz birbirimizi seviyoruz dememe kalmadı yine dövdü beni susturdu, birkaç gün içinde annem babamı doldurmuş, köyden beni isteyen bir çocuk varmış, onunla evlendirecekler beni, İbrahim bunu duyunca beni kaçırdı, biz evlendik, evlenir evlenmez de hamile kaldım, ikizlerimiz oldu Fikret'le Zeynep şehri terk ettik, ardımızdan ortalık çok karışmış tabi ama çocuklar 2 yaşına geldiğinde biz şehre geri döndük gurbette yapamadık belki bizi affederler diye düşündük ama gelmez olaydık"

 Durdu derin bir nefes aldı Fikret'e şöyle bir baktı Fikret büyük merakla İbrahim ve Meryem'in hikayesine ne olduğunu duymayı bekliyordu, Meryem gözlerini etrafta gezdirdi, 

"nerdeyim ben,sen kimsin?"

Başını iki elinin arasına alan Gülsüm'e döndü

"anne beni yatırsana çok uykum geldi"

Gülsüm sadece başını salladı ağır adımlarla yerinden kalktı Fikret öfkeyle ayağa kalktı

"hayır, olmaz şimdi olmaz buna müsaade edemem ben, bana her şeyi anlatmak zorunda, anlatacaksın hatırlayacaksın" 

Anne annesini iki kolundan tuttu tam sarsacakken annesi elinden tuttu

"biz her şeyi anlatırız kızım ama nenen çok yoruldu, çok üzüldü bugün ondan sana fayda gelmez ondan kimseye fayda gelmez"

Fikret ellerini geri çekti, küçücük odanın penceresine gitti aklı almıyordu bu kadar büyük tesadüf bu kadar büyük acıyı yaşamak zorunda mıydılar? nefes alamadı pencereyi açtı bunaltıcı yaz sıcağında duydukları onu nefes alamaz hale getirmişti gülsüm ağır adımlarla içeri girdi

"otur kızım devamını ben anlatayım sana Fikret'im otur güzel kızım"

Fikret güçlükle kendini koltuğa bıraktı 

"annemle İbrahim kasabaya tekrar gelmişler kasabalılar,aileleri onlara kol kanat gerer sahip çıkar affeder zannetmişler ama olmamış, her iki aile, akrabaları, konu-komşu dahil kimse bizimkilere sahip çıkmamış selam vermemiş, alış veriş yapmamışlar, üstüne bir de nikahsızlar, bu evde zina yapıyorlar diye dedikodu çıkarmaya başlamışlar, ilk zaman tehdit etmişler ama İbrahim ve Gülsüm kimseyi inandıramamış bir gece evin etrafı sarılmış ev ateşe verilmiş İbrahim evde yokmuş yiyecek almaya öbür kasabaya gitmiş, birileri anneme yetişmiş evden çıkarabilmişler ama kardeşlerim, ah benim güzel kardeşlerim"