Mert ile odaya girdiğimizde etraf her zaman olduğundan daha da doluydu, içlerinden biri bize sevgili olup olmadığımızı sordu, bunu sorarken çok ciddi gözüküyordu Mert'e dönerek güldüm.
"Ne?"
Çocuklar ciddiyetlerini bozup,
"Bilmiyorum öyle gözüküyorsunuz"
"Ne alâka anlamadım"
Mert kolumu tutup beni odadan çıkarttı, şaşkın bakışlarla ona baktım.
"Neler oluyor burada?"
"Gereksiz insanlarla uğraşmak yerine senin şu meseleni konuşsak?"
"Bahçeye çıkalım"...
Bir banka oturup ona anlatmaya başladım.
"Onunla ne zaman tanıştığımı hatırlamıyorum, ama çok eski olduğunu biliyorum. Onunla çocukluk anılarım var"
"Ne gibi anılar? Birbirinizi mi öldürüyordunuz"
"Dalga geçecek isen anlatmayacağım Mert"
"Hayır anlat lütfen"
"Yalnız kalmamak hoşuma gidiyor aslında, her an konuşabileceğim biri var, onunla oyun oynuyoruz"
"Somut olmayan bir şey ile nasıl oyun oynuyorsun?"
"Aslında... bu iş biraz karışık. Bedenimi kontrol ediyor, bir keresinde basketbol oynamıştık ve bir o bir ben atmıştım"
Yeniden Mert'in tuhaf bakışlarına maruz kalmıştım.
"Bu biraz tiksindirici gibi duruyor"
"Hayır aslında değil"
"Yani istediği zaman seni kontrol edebilir, bundan korkmuyor musun?"
"Hayır bunu tercih etmiyor, daha çok konuşuyor"
"Başının içinde sesler... rahatsız edici"
"Evet bazen ama dediğim gibi yalnız hissetmememi sağlıyor"
"Bundan kurtulacak mısın"
Mert'e bakıp gülümserken James yanıma oturdu.
"Benden kurtulacak mısın Rüzgar"
Aklımdan ona cevabımı veriyordum fakat bunu söyleyemiyordum, bir kez daha Mert'e bunu yaşatmak istemedim.
Fakat cevap vermeyince James daha da üsteleyerek söylüyordu.
Ellerim ile kulaklarımı kapatıp başımı aşağı eğdim, Mert omzuma dokunup herşeyin yolunda olup olmadığını sordu, ona iyiyim dedim fakat pek inanmışa benzemiyordu.
"Sanırım yeterince konuştum peki ya sen? Biraz kendinden bahset bana Mert"
Streslenmişe benziyordu saçlarını geri attı ve gülümsedi.
"Renkli bir dünyam var" dedi şaşırmıştım fakat anlamamıştım.
"Böyle bir yerde mi?"
"Evet neden olmasın?"
"Burası çok sınırlayıcı"
"Bu duyguları değiştirmez"
"Duygu mu? Ne duygusu?"
"Sen ne anladın? Rüzgar"
"Yaşam tarzın sanıyordum"
Fakat Mert utanmışa benziyordu, ayağa kalkıp gülümsedi.
"Yaşam tarzım renklidir, katılmak istersen her zaman arkadaş gurubum sana açık olacaktır"
"Gidiyor musun?"
"Evet, uzanmak istiyorum yorgunum"
"Görüşürüz"
"Görüşürüz Rüzgar..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçmak İstemiyorum
Mystery / Thriller-İKHAR- Nepenthe serisinin ikinci kitabı. Şizofreni hastası bir çocuğun hikayesi