Kaçmak İstemiyorum

Bunu Unutmayacağım /13\

Kadın bağırıp yardım çağırmaya devam ediyordu tam olarak hayal kırıklığı yaşarken Dolunay masadan bant alıp hunharca kadının ağzını kapattı ve ellerini tuttu,

"Sen sor sorularını Rüzgar ve sen de yaşlı bunak kimsin bilmiyorum ama bunlara hemen cevap versen iyi olur."

Şaşkınca Dolunay'a bakıp sordum,

"Bu yasa dışı değil mi?"

"Hadi!"

Kadına dönüp sorularıma devam ettim,

"James ile aynı evde kaldın mı?"

Hayır anlamında başını sallıyordu, bu imkansızdı.

Buraya doğru gelen ayak seslerini duyduğumuzda kadında bir umut yeşermişti, Dolunay kapıya gidip sandalye koydu o sıra kadın bunu fırsat bulup bağırmaya başladı,

"Dolunay! Gidelim!"

"Rüzgar soracağın sorular bunlar mı? Elinde hala bir şans var!"

"Ben... ben bilmiyorum! Bu konuya en az senin kadar uzağım"

"O zaman ayağa kalk da hızlıca gidelim!"

Zorla ayağa kalkıp pencereyi açtım ve aşağıya baktım, şanslıydık ki birinci kattayız buradan atlarsak en fazla bacağımız biraz ağrırdı. Arkama dönüp Dolunay'a baktığımda kadının yanına gidip yakasına yapışmıştı,

"Eğer olanları birine anlatırsan yarın kendini öldü bil."

"Hadi!"

Aşağıya atladıktan kısa süre sonra Dolunay da atladı, güvenliklerden saklanarak arka duvardan çıktık ve diğer sokağa kadar soluksuz koştuk.

...

Nefes nefese kalmışken bulduğum ilk yere oturup ayaklarımı uzattım, Dolunay yandan sırıtarak gülümsedi,

"Eee bu sefer ki maceramız ne?"

Şaşkın bakışlarla ona baktım ve bakışlarımı yere doğrulttum,

"Oraya dönemem."

"O zaman kadını kaçıralım, ikimizin de ruhları var neden yardım etmesinler ki? Ne işe yarıyorlar?"

Ayağa kalkıp Dolunay'a yaklaştım,

"Anlamıyorsun, Kafeye geri dönemem."

"Sorun ne?"

"Sorun James, orada bulunmamı istemiyor, kendime yeni iş bulacağım. Neden beni takip ettin?"

"Çünkü seni önemsiyorum."

Şaşkınca geri çekildim,

"Ne? Yani üzgünüm anlamadım... Neden?"

"Seni önemsiyorum çünkü Sidelya senden ayrılmamamı istiyor. Neden bilmiyorum ama eminim ki kötü bir niyeti yoktur."

Şaşkın bakışlarımı gizlemeye çalıştım fakat bu çok zordu.

"James sizin işini engelleyeceğinizi düşünüyor, siz ruhların kontrolünü düşürüyormuşsunuz."

Bana anlamsız bakışlar atıp yanıt verdi,

"Bunun hakkında bir şey bilmiyorum."

James kolumdan tutup beni sürüklediğinde Dolunay'ın yalan söylediğini anlamıştım. Yerde sürünüyordum ve bağırıyordum.

"Bırak beni!"

Bacağımın daha da acıdığını hissettiğimde gözlerimi açtım, Dolunay bacağımdan çekerek beni kurtarmaya çalışıyordu.