Geç Kalınmış - Tamamlandı

18.Kötü Karar

İki şeye hakkım olduğuna karar verdim;
Özgürlük ve ölüm.
Birine sahip olamazsam ötekini isterim. Çünkü hiç kimse beni canlı tutsak edemez.
Harriet Tubman

7 yıl önce...

Ev arkadaşı Ebru, Gökçe'nin mesaj sesiyle zırt pırt bipleyen telefonuna bakıp sırıtıp durmasından biriyle yazıştığını anladı, karşısında oturduğu kanepede, laptopundan başını kaldırıp sordu,
"Şu yunusla mı yazışıyorsun?"

Gökçe tırnak etlerini kemirerek yüzünde aptalca bir sırıtışla "Hıı." dedi.

"Hala her gece bara geliyor mu?"

"Evet. Takıntılı mıdır nedir?"

"Sırıtmana bakılırsa çok rahatsız olduğun söylenemez. Bence hoş çocuk!"

"Hoş ama... Ne biliyim ukala biraz."

"Motorsikletli polisler biraz havalı oluyor. Bizim de üst komşunun oğlu yunustu, bi havalar bi havalar sanırsın alçak dağları o yaratmış yükseklere de patent vermiş! Ama Allah var acayip yakışıklıydı eleman!"

"Cüneyt özel olarak tipi iyi olanları seçtiklerini söyledi. Polis akademisi mezunlarının en yakışıklı olanları ve boyu en az 1,75 olanları seçiliyormuş. Onlar, polis teşkilatının vitriniymiş..."

"Pek de mütevazıymış seninki!"

"Benimki değil! Henüz yani..."

Ebru bu söze güldü, Gökçe ise mesajlaşmasına döndü. Cüneyt mesajlarıyla laf oyunu yaparak randevu koparmaya çalışıyordu. Gökçe'nin en sonunda tepesi attı.

<Aman sen de! Hiç bir şeyi direkt sorma ya da söyleme sakın emi, kibir abidesi!>

< :)) bu neydi şimdi?>

<Sana sormalı Cüneyt? Hafta sonu nöbetim yok ne demektiyse, bu da o cins bir şey demekti!>

<Çıkalım mı?>

<Merdiven mi bööö:P >

<Kötü espiri severim tatlı kız, seni 4'te Kadıköy iskelesinde bekleyecem!>

<Bak hala!!!>

<O ünlemlerden çığlık attığını varsayıyorum?>

<Yok artık?!?.₺:!:!@-₺.₺ hadi bu noktalamalardan da varsayımda bulun? >

<Hımmm? Göz mü devirdin sen bana maviş? >

<Gözlerim yeşil! >

< Dikkat etmemişim, hatırlatman gerek.>

< Gıcıksın! Peki seni nasıl tanıyacağım orda? Şey... Dikkat etmemişim de?>

<Hahaa, yakama bir kırmızı karanfil takayım?>

<Siyah beyaz vesikalığımı da tak oldu olacak, son şakası güldürmedi dersin :/ >

<Bu ağır oldu Gökçe, tamam üzmeyecem seni söz, İskelede bekliyorum. Çimen gözlerini al gel ;) >

Gökçe son bir cevap yazıp telefonu elinde yeni hayatının ilk ciddi buluşması için heyecanla hayal kurmaya başladı. O anki aklı ve şuurunu cebinde tutarak Cüneytten önce olmuş ya da olmaya çalışmış her ne varsa tam olmamış, olamamış, geçersiz ve yetersiz kabul etmişti. Yeni ve umutlu bir sayfa açmak üzereydi. Lisede kalan kırık hikaye bir çocukluk anısıydı, ilk gençlik hatasıydı, tüm arkadaşları gibi hatalar yapmıştı ama geçip gitmişti. Olurdu öyle şeyler. Artık ne istediğini bilen olgun bir kadındı.