Ayaw ko na sana
Pero sa tuwing multo ng nakaraan ay nandiyan
Ako ay napapatigil
Kahit anong pigil
Sarili'y ayaw tumigil
Sa pagbuo ng imahe
Na dinurog ng nakaraan
Ang aking mga pakpak
Ay gustong lumaya
Lumaya sa bisig ng nakaraan
Ayaw ko na sana
Pero sa tuwing multo ng nakaraan
Ay nagpaparamdam
Lahat ng sugat ay bumabalik
Lahat ng sinabi ay humahalik
Sa kamay ng malungkot na nakaraan
Ngayon, hawak ko ang imahe ng nakaraan
Imahe na nabasag at nadurog
Nang mapanghusga mong mga salita
Ayaw ko na, ayaw ko nang muling matagpuan ang sarili ko sa bisig ng kalungkutan
Kaya naman... Sa puntong ito
Ayaw ko na sana,
Ayaw ko na sana
Kase di na akong
Muling
Makikipagkita sa isang bulaang
Katulad mo.
BINABASA MO ANG
MP LIGHTS: 143
Poetry-Hugot? Sad? Poem lover? -This book is a collection of random poems. Free verse by nature with some traditional patterns. -Minsan kase mapapatigil ka nalang... Hanggang sa itatanong mo nalang sa mga bituin kung lahat ba ng ito ay isang panaginip?
