MS 1: Endless romance (Completed)

Chapter 29

#MSeries1

I was the one who woke up first. Ryan is soundly sleeping when I left him at the room. Dahan dahan akong bumaba sa hagdanan tanaw ang ulan sa labas. Nakaka excite mangabayo kaya lang umuulan. Paano yan?

"E, kung mabuti naman na ang pakikitungo ni Ara sayo mas mabuti 'yon, Matthew."

Si Nana narinig ko sa kusina. Kaya lang hindi pa ako tuluyang pumasok. Pamilyar sa akin ang pangalang "Ara". I knew that it's not right to eavesdrop but my curiosity filled the hell out of me. Kaya nanatili akong nakatayo sa kung saan hindi nila ako makikita.

"I just hope I can have a better connection with her this time, Nana. I've been waiting for that to happen..." It was Matthew who speak. Sila palang dalawa ang nag uusap.

Where did I heard that name?

"Sana lang hindi magbago ang isip ni Ara dahil nakikita ko naman sayo na pursigido ka...sa kanya at mabalik ang tiwala niya."rinig ko ang kaluskos ng mga pinggan, hinuhugasan.

I heard Matthew sighed.

The whole kitchen was filled with silence. Okay na sana para lumabas ako at hindi mapagkamalang nakikinig sa usapan nila ng mag salita ulit si Matthew.

"I just hope Ryan won't middle this time. He brought his girl with him, after all."

Kumunot ang noo ko sa narinig.

What does he mean Ryan won't middle this time? Ano 'yon? Ara? Aha! I heard that name when I answered his mother's call!

"Nakikita ko naman sa pinsan mo na mahal niya ang babae. Wag kanang mabahala...maayos na ngayon si Ryan sa buhay niya. At ikaw naman kung gusto mo talaga ang anak ni George patunayan mo na ikaw ang karapatdat para sa Ara niya."

"Yes. I got it, Nana. Thanks."

Natahimik ulit sila. Kaya imbes na medyo kabado dahil sa kaunting takot na baka malaman nila ay walang pag alinlangan akong pumasok sa kusina, nagpapanggap.

"Hija, nariyan ka pala. May kailangan ka?"si Nana.

"N-nauuhaw po kasi ako. Manghihingi sana ng tubig..."nauutal kong sabi.

Agad na kumuha si Nana ng tubig sa ref at pinagsalin ako. I can feel someone's intense look but I tried my best to ignore it. Baka mabuko ako kapag nangyari.

"Salamat po."pinaghalatian ko ang tubig sa baso. Parang ang hirap yatang lumunok kahit tubig lang naman. I don't wanna look at his direction. It's obviously awkward.

"Malakas ang ulan. Mangangabayo ba kayo? Maputik sa labas ngayon."binalikan ni Nana ang mga pinggan.

Binaba ko sa lamesa ang baso at tinapunan ng tingin ang labas. Mas lalong lumakas ang ulan. "Pwede naman po sigurong bukas? Tsaka tulog pa naman po si Ryan kaya ayos lang."sagot ko.

Ngumiti lang si Nana at hindi na nagsalita pa. For me, it was a cue that I should leave now and stroll around or go back to the room.

"Will you be here until my grandfather's death anniversary?"

This time, I needed to look at him. Dahil nakakabastos naman tignan kapag nag uusap kami at sa ibang direksyun ako nakatingin. I have manners, you know.

Ganon parin ang tingin niya. Intense.

"Most probably."I smiled.

Tumango naman siya. And that's it. Aalis na talaga ako. Nakakahiya na.

"You can stroll inside the house if you want to."aniya.

"Yeah,sure. Uhm...siguro bukas nalang rin. Excuse me."tuluyan na akong tumalikud at umakyat pabalik sa kwarto. Natutulog parin si Ryan hanggang ngayon. I sighed for my relief.

Luckily, it was just a short dinner for all of us. Mabuti narin naman. Kaya lang nagyaya si Matthew ng inuman kay Ryan. Kaagad naman siyang sinita ni Nana Eva pero hindi nagpaawat.
Tinawag pa nito si Edward para kay Mang Ricky.

"Pakitawag si Mang Ricky at papuntahin mo rito."utos niya kay Edward.

"Opo,Kuya!"agad naman itong tumakbo palabas.

I smiled at Ryan ng magtama ang paningin namin. Nakaupo ako sa tabi niya at may hawak na baso ng wine. Sa harap namin ay si Matthew, abala sa kanyang cellphone.

"You should go upstairs."bulong niya sa tainga ko.

"I'm fine here. Sasali naman si Nana maya maya kaya okay lang ako."I assured him that.

Tumango siya at tumungga sa kanyang baso.

"You want,Aela?"offer ni Matthew sa akin na ngayon ay tapos na sa kanyang cellphone.

Bago pa ako nakasagot ay naunahan na ako ni Ryan.

"Hindi siya umiinom."tapos umigting ang panga niya.

Sinulyapan ko si Matthew na tumango. Saka hinaplos ang braso ni Ryan kahit naman hindi ko alam kung para saan.

"I'm sorry about that."aniya.

Napalunok ako. Why do I felt like there's something about them whenever they face each other? It's like a heated tension towards one another.

Kalaunan, sumali na si Nana, Mang Ricky at Edward sa amin kaya medyo nawala ang tension. I listened to Nana's throwback about Ryan and Matthew's childhood. Pati narin ang tungkol sa kinamatay ng kanilang lolo. And speaking of his grandfather, pinag usapan narin nila ang magaganap sa death anniversary nito.

"Walang trabaho si Celia bukas kaya maari niyo siyang puntahan sa bahay."

"Celia will plan what will happen on the death anniversary. Magaling siyang mag organize ng event." Si Matthew.

Ryan sighed.

"Bukas natin pag uusapan ang tungkol doon. But I have some other concern so...can we talk privately,Ryan?"

Tinungga ni Ryan ang huling alak at saka tumango kay Matthew. Nauna namang umalis si Matthew pero hindi pa siya sumunod.

"Madali lang 'to. Will you be fine here?"tanong niya.

"Of course..."ngumiti ako sa kanya.

Saka siya umalis.

The next day, I answered Julia's call before going downstairs. Nakaligo na ako at nakabihis. Kanina pa nasa baba si Ryan at siguro naghahanda na sa agahan.

"Now that you've mentioned that I wanna visit you there."aniya.

"I'll ask him about that. Tsaka ang bait ng family niya dito,Juls."

"There house is big?"

"Yes. And it looks like an ancestral house. But all the more its beautiful and peaceful in here. Malayong malayo sa Manila."

"It's good to hear that you're at home. But hindi na ako magtatagal. I need to go for my appointment. Bye, see you!"

"See you when I get back!"

As planned, ngayon ang horse back riding namin. Sa hapon pa 'yon pagkauwi nila Ryan galing sa lakad nila ni Matthew.

"We'll be finish at...let say around 1 PM. Can you wait?"

"Pinapunta mo ako dito tapos aalis ka?"

Pagkababa ko sala iyon agad ang bumungad sa akin. It's Matthew and a girl. Matangkad iyong babae. Medyo wavy ang buhok at morena. Maganda. Obvious naman magaling pumili si Matthew.

I smiled both of them as I passed through the sala. Pareho silang lumingon sa akin pero agad ring nag iwas ng tingin ang babae.