I Can See You ✔️ (DUTCH)

Deel 1 - Hoofdstuk 14.

~Chyna~

De volgende dag ging ik naar school alsof er niets aan de hand was. Ik mocht dan wel zijn uitgenodigd door de beroemdste jongen van Engeland. Toch deed het me niet veel. Het was niet alsof hij me echt nodig had. Hij kon gewoon niet alleen gaan. En omdat ik toch al zijn etensgewoontes kende, was het een simpele keuze.

Mijn gesprek met Vanessa gisteren was sneller gedaan dan ik dacht. Toen haar vader haar beloofde om Flynn te ontmoeten, was ze tevreden. Ze had geen reden om ruzie met me te zoeken dus liet ze het. Ik mocht van Eden en meneer Greyheart naar huis. Het verbaasde me wel dat Eden over mij iets heeft verteld tegen de grote baas. Ik was toch maar een bediende.

Ach ja, ik besloot ook om alles tegen Avery te vertellen. Misschien kon zij me helpen met wat tips. Ik was nog nooit verder dan Cambridge gekomen, laat staan Londen. Ik heb er nooit geld en tijd voor gehad. Ik ben dus wel benieuwd hoe het er allemaal gaat uitzien. Avery heeft daar goede tips voor. Voor zij naar hier kwam, verhuisde ze bijna elke maand. Als iemand met nieuwe plaatsen om kan gaan, is zij het.

'Hey, ik ben je al de hele morgen aan het zoeken.' Avery zat op een bankje in de buurt van de toiletten. Ze zat daar met een koptelefoon en haar laptop op haar schoot. Ze keek op en glimlachte. 'Sorry, ik zocht een stil plaatsje.' Ik bekeek haar laptop. Ze was weer muziek aan het mixen. Avery droomde ervan om bekende dj te worden. Ze heeft een hele goede klank voor muziek. Ook haar ritme gevoel is opmerkelijk. Hoe zij om gaat met muziek is geweldig om te zien.

'Ik heb je hulp nodig,' vroeg ik haar. Ze zette haar koptelefoon af en klapte haar laptop toe. 'Vertel.' 'Flynn Austin gaat op een trip,' zei ik tegen haar. Ik wilde nog verder gaan maar ze onderbrak me. 'Oh nee, wat verschrikkelijk.' Ik begreep het niet. 'Wat is daarmee? Mag hij dat niet doen?' vroeg ze. Ik lachte. 'Hij heeft me bevolen om mee te gaan.'

'Huh?' vroeg ze niet begrijpend. Ik knikte en ging verder. 'Omdat hij beroemd is, moet hij uit de boekjes en media blijven. Zijn ouders zijn er niet om hem daarbij te helpen. Zijn vrienden zijn net zoals hem beroemd dus die kunnen niet helpen. Gisteren ben ik van mijn baas te weten gekomen dat ik mee moet met hem,' vertelde ik haar. 'Alleen kan hij dat niet?' vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd. 'Blijkbaar niet,' zei ik tegen haar. Ik vond het ook een vage situatie.

'Zei je niet dat die jongen ouder is dan jou? Moet je op iemand passen die ouder is dan jou?' vroeg ze. 'Raar, hé. Ik vind het ook ongepast, maar hij stond er op dat ik mee ging. Tja, wie moet hij anders vragen?' In mijn oren klonk het best logisch. Maar ik wist dat een negentienjarige geen oppas nodig had. Iets in mijn hersenen zei wel dat dit heel verdacht is.

'Waar? Wanneer? Hoe?' vroeg ze. 'Londen. Ik vertrek deze zaterdag en kom zondagavond terug. Flynn rijdt met zijn auto.' Avery knikte. Ze hief haar hoofd met haar handen. Als ze deze pose aannam, wist ik dat ze aan het nadenken was. 'Tips?' vroeg ik. 'Wees jezelf,' zei ze tegen me. Ik keek haar vreemd aan. 'Wat moet ik daar mee?' 'Het is toch duidelijk dat deze jongen je leuk vind,' vertelde ze me. Ik werd even serieus maar begon daarna te lachen.

'Me leuk vind?' lachte ik. 'Doe normaal.' Ik zat nog steeds in mijn slappe lach. 'Waarom zou hij je anders meevragen? Het kan toch niet dat hij alleen maar zijn bandleden als vrienden heeft. Ik weet het zeker.' Haar ogen lichtten op. 'Flynn Austin vindt je leuk.'

***

Zaterdagochtend werd ik met een raar gevoel wakker. Ik heb de laatste dagen nog nagedacht over wat Avery woensdag zei. Ik heb er op gelet toen ik bij Flynn was. Volgens mij beeldt ze het in. Waarom zou zo'n beroemde persoon iemand zoals mij leuk vinden? Hij heeft duizenden meisjes aan zijn voeten liggen. Ik besloot er niet meer over na te denken.

Ik stond op en kleedde me om. Het ging regenen in Londen dus ik deed een lange broek en een T-shirt aan. Mijn regenjas lag al klaar. In Cambridge regent het af en toe. Het weer is hier heel goed. Hier had ik mijn regenjas niet vaak nodig. Nu eens kijken, wat had ik nodig in Londen? We bleven maar 1 nachtje dus sowieso nieuwe kleren. Mijn pyjama en tandenborstel pakte ik ook in.

Wanneer het bijna half 8 was, vertrok ik naar het hotel. Normaal moet ik zaterdag in de pizzeria en in het café werken. Gelukkig kon ik een dagje vrij krijgen om naar Londen te gaan. Anders zou ik hier niet staan. 't Is toch wel erg hoeveel ik op het spel moet zetten voor die job. Ik werk nog maar een maand bij Flynn en ik moet al alles cancelen voor hem. Dat is niet erg eerlijk.

Toen ik bij het hotel aankwam, stond Flynn al bij zijn auto. We hadden op de parking achter het hotel afgesproken. Daar komen bijna nooit mensen. 'Ready?' vroeg hij. Ik knikte. 'Hopelijk ga je het aankunnen,' zei ik terwijl ik mijn spullen in de koffer dumpte. 'Hoezo?' 'Twee dagen met mij doorbrengen. Veel succes ermee,' zei ik plagend. 'Ik zal mijn best doen.' Hij keek me met een irritante blik aan. Die blik zag ik de laatste tijd vaker. Zijn ogen stonden gefixeerd op de mijne. Die kleine grijns kwam altijd terug als hij deze blik op zette.

Godjes, dit gingen twee lange dagen worden.