I Can See You ✔️ (DUTCH)

Deel 1 - Hoofdstuk 29.

~Flynn~

'Hebben we alles?' vroeg ik aan Chyna. 'Ik zal binnen nog eens kijken.' Ik knikte en Chyna ging naar binnen. Ik sloot de koffer en ging in de auto zitten. Vandaag vertrokken we terug naar huis. Chyna moest de volgende dag terug naar school. 'Alles zit er in,' zei ze wanneer ze terug uit het huis kwam. Ze sloot de deur en ging naast me zitten.

'Hier gaan we dan.' Ik startte de auto en we vertrokken uit het bos. 'Ga je morgen iets doen?' vroeg Chyna in de auto. 'Niet echt. Carter, Lewis en Noah komen even langs, maar voor de rest heb ik niets gepland.' Ze knikte en keek naar voor. Sinds gisteren was er een bepaalde spanning gekomen tussen ons. Ik kon het niet beschrijven, maar er was zeker iets verandert. Alsof we wisten wat er ging gebeuren wanneer we terug zouden komen.

'Jij?' vroeg ik. 'School en werk,' zei ze. Ik knikte. 'Wanneer kom je naar mij?' vroeg ik. '4 uur.' Zelfs in haar antwoorden was Chyna kortaf en afstandelijk. Ik wist dat het niets met mij te maken had. We hadden gisteren nog uitgebreid in bed gepraat over de toekomst. En volgens mij is ze daardoor wat verdrietig. We zijn niet echt tot een conclusie gekomen. Ik vroeg gewoon wat ze ging doen als ze afstudeerde. Zelfs dat wist ze zelf nog niet. Het wordt moeilijker en moeilijker om samen te zijn. Dat voelden we beiden.

We reden een eindje verde. Het was zeer stil in de auto. Normaal kunnen we wel altijd over iets praten, maar nu wist ik niet wat ik moest zeggen. Chyna had hetzelfde. Dus ik bleef zwijgen. Ik wilde mezelf en haar niet oncomfortabel maken.

***

Nadat we twee uur hadden gereden, belde er iemand naar Chyna. We waren al in Cambridge. Het zou ongeveer 10 minuten duren en dan waren we bij het hotel. Ik kon het gesprek niet horen, alleen de antwoorden die Chyna gaf. 'WAT?!' Ze was duidelijk geschrokken. 'Dat meen je niet?!' Ik keek de hele tijd naar links. Er was wel iets heel ergs gebeurt. 'Waar?!' schreeuwde ze. Ik moest moeite doen om op de baan te letten. Ik was heel bezorgd over haar. Chyna legde af en keek me met hulpeloze ogen aan.

'Wat is er gebeurt?' vroeg ik bezorgd. 'Het was Avery, mijn beste vriendin. Ze zei dat iemand ons samen heeft gezien. Kussend. Het gaat al de hele wereld rond,' zei ze schokkend. Ik kon mijn oren niet geloven. Heeft iemand ons gefotografeerd. 'Wanneer?' vroeg ik. 'gisteren, bij het vuurwerk. Avery zei dat er duizenden fotografen aan het hotel staan.' Chyna pakte haar hoofd vast. 'Shit, wat moeten we doen?' vroeg ze. Ik wist het ook even niet.

'Dit kan je carrière verwoesten,' zei ze. 'Wat kan mij mijn carrière schelen? Wat ga jij doen als ze je herkennen? Ze zullen je nooit meer alleen laten. Elke dag zullen ze verhalen zoeken over ons twee.' Ik was super bezorgd om haar. Ik wist wat er gebeurde met de vrienden of vriendinnen van beroemdheden. Het loopt nooit goed af. 'F*ck,' zei ze. 'Oké, het enige wat we nu kunnen doen is rustig blijven.' Ik probeerde Chyna te kalmeren. Maar dat was niet makkelijk.

Ik tikte het nummer van Carter in op het scherm in de auto. De telefoon ging over. 'Flynn! Je moet nu naar je penthouse komen,' riep hij. 'En wat met de paparazzi?' vroeg ik. 'De foto die genomen is is toch al duidelijk genoeg. Ze weten het al. Je kunt er niets meer aan doen. Ga met Chyna gewoon naar het hotel.' Hij legde af voordat ik kon antwoorden. Na het telefoontje heeft Chyna niets meer gezegd. Hetzelfde gold voor mij. Ik was er ook even niet goed van.

Toen ik mijn auto parkeerde op de parking zag ik nog niemand. 'Misschien ben ik toch niet zo populair,' zei ik tegen Chyna met een glimlach. Ze grinnikte, maar ik zag aan haar dat ze bezorgd was. We stapten uit en pakten onze spullen. Net wanneer we naar de deur van het hotel stapte, werden we overvallen met tientallen fotografen.

'Flynn Austin, wie is dit meisje? Is het je vriendin? Reactie op de foto?' Zo gingen ze verder met irritante vragen. Ik probeerde Chyna te verbergen. Ze had het mij ook al gezegd. Wat er ook gebeurt, ze wilde niet in de boekjes staan. Het lukte ons heel moeizaam om naar de deur te geraken. En wanneer we er waren, kwam er nog een stroom van paparazzi.

'Ben jij Chyna Green? De vriendin van Flynn Austin?' vroeg een man aan Chyna. Ze keek hem heel verward aan. Ik trok haar mee naar de lift. 'Hoe weet hij mijn naam?' vroeg ze aan me. Ik trok mijn schouders op. Nu konden we niets doen. We moesten wachten tot we aan mijn appartement waren.

Ik opende de deur van mijn appartement. We liepen samen naar binnen, verward, kwaad en verdrietig. 'Chyna!' Een meisje met roos haar trok Chyna in haar armen. 'Avery,' fluisterde ze. Ik kon zien dat ze er echt niet goed van was. Dit was echt het laatste wat ik haar wou bezorgen. Ik liep verder de woonkamer in en zag Noah, Lewis en Carter. Daarnaast stond mijn manager. Ik zei meteen dat ik de foto's wou zien.

Carter toonde het artikel. 'Flynn Austin, hartbomb van alle meisjes is van het straat?' stond er als titel. Wie verzint dat? Op de foto zag je duidelijk mijn gezicht. Chyna zat gelukkig met haar rug naar de camera. Maar haar zilver haar was zichtbaar. Niet veel mensen in Cambridge liepen rond met zilver haar. Mijn manager pakte mijn schouders vast. 'Wat ga je doen?' vroeg hij. De manager van White Ocean was heel begripvol en behulpzaam. Hij pushte ons nooit in dingen die we niet wilden doen. Hij begreep ons en leefde met ons mee. Ik hoop dat hij ons nu ook kan helpen.

'Wat moet ik doen?'

'Ik heb een oplossing.'