I Can See You ✔️ (DUTCH)

Deel 2 - Hoofdstuk 5.

~Chyna~

Ik werd wakker met een hele hoop koppijn. Mijn ogen deden hun best om open te gaan, maar het lukte niet. Ik dacht na over wat er gisteren gebeurt was. Het was duidelijk dat ik zat was gisteren, maar wat was er daarna gebeurt? Had ik erge dingen gedaan? Toen mijn ogen eindelijk open gingen, keek ik om me heen. Dit was niet mijn bed. Ik keek naast me en zag een jongen met zijn rug naar me liggen. Oh God, Chyna...

Ik probeerde wat hints te zoeken uit de kamer. Ik wist dat ik het al eerder had gezien, maar kon me niet herinneren waar. Oké, even alles op een rijtje. Gisteren had ik uren gedanst. Ik herinnerde iets van de trap. Da's juist. Ik ging naar het toilet. Ik kon waarschijnlijk niet op mijn benen staan. Wat was er dan gebeurt?

Toen wist ik weer waar ik was. Brices huis. Ik was in één van zijn gastenkamers. Mijn hand gleed naar mijn hoofd. De jongen naast me begon zich te draaien. Ik was best benieuwd met wie ik de nacht had gedeeld. Ik herinnerde iets over groene ogen en een zeer harde six-pack.

Toen hij zich omdraaide, kon ik mijn ogen niet geloven. 'FLYNN?!' riep ik. Ik sprong uit het bed. Flynn werd wakker door mijn geschreeuw en keek me slaperig aan. Toen hij door had dat ik het was, ging hij ook uit het bed. 'What the f*ck doe jij hier?!' riep ik. Was dit een soort droom? 'Chyna?' vroeg hij vragend. Ik keek hem kwaad aan. 'Herken je mij?' vroeg hij. Ik keek hem verward aan. Hallelujah.

Ik pitste in mijn arm. Dit was geen droom. 'Waarom herken ik je?' vroeg ik meer aan mezelf dan aan Flynn. 'Ik herken nooit iemand. Zeker niet iemand die ik al drie jaar niet meer heb gezien.' Ik keek Flynn aan. Hij zag er heel interessant uit. De beroemdheid-look vergeleken met zijn ik-ben-net-wakker-look was aanbiddelijk. Zijn zwarte haar lag er slordig bij. Zijn groene ogen prikte hij in de mijne zoals hij altijd deed.

Flynn bekeek me van kop tot teen. Zijn ogen bleven hangen op mijn borst. Ik keek omlaag en zag dat ik in mijn onderbroek stond. Geweldig. Ik pakte het laken van het bed en bedekte mijn lichaam. Pervert. 'Wat doe jij hier?' vroeg ik nog eens maar rustiger. Flynn nam diep adem. 'Ik heb besloten om te gaan studeren,' zei hij alleen. Ik was verbaasd. 'Wat dan met White Ocean?' Ik was de reden niet vergeten. De reden waarom ik het uit had gemaakt. 'We zijn gestopt. We zijn elk onze eigen weg gegaan.' Weer was ik verbaasd. Gestopt?

'Ik ben verbaasd dat je het niet op het nieuws hebt gezien,' zei hij. 'Ik heb het druk.' Ik loog helemaal niet. Meestal had ik geen tijd voor mezelf door mijn studies. 'Sinds wanneer?' 'Maart.' Voor de derde keer stond ik met mijn mond open. 'Wanneer ben je naar hier gekomen?' vroeg ik. Het was maart. Hoe kan het dat hij op die korte tijd al hier was? 'Gisteren.' Nu had ik genoeg van het verbaasde gedoe. 'GISTEREN?! En het eerste wat je besluit te doen is naar mijn feest komen?' vroeg ik. Ik kon het niet geloven.

'Ik wist niet dat het jouw feest was. Mijn kamergenoot zei dat hij een vriend van je was.' Redelijk overtuigend. 'Wie?' vroeg ik iets zachter. 'Felix Evans.' Ik knikte. Hij was inderdaad een vriend. Felix studeerde hetzelfde als mij. Hij hielp me veel als ik bepaalde dingen niet snapte. We hadden al veel groepsopdrachten samen gemaakt. Ik wist niet eens dat hij er gisteren was. 'Wat studeer je?' vroeg ik. Flynn Austin zag me er niet het type uit dat naar school zou willen als hij de kans kreeg. Het feit dat hij heeft besloten om te studeren na zijn muziekcarrière eist karakter. Ik vond het wel leuk.

'Informatica.' Kan de waarheid nog harder aankomen? Ik ging naar hem toe en gaf hem een vriendelijke slag op zijn arm. 'Dat meen je niet?!' Hij keek verbaasd naar me. 'Welk jaar?' vroeg ik. Wat had God tegen me? 'Derde. Ik heb al online lessen gevold.' Ik liet me vallen op het bed. You got to be kidding me. 'Verbaasd.' Hij glimlachte.

'Ik wist niet dat we zoveel op elkaar leken.' Ik ging terug recht zitten. 'Wat bedoel je?' vroeg Flynn. Ik zuchtte. 'Ik studeer ook informatica. IN MIJN DERDE JAAR.' Dat betekende dat ik hem elke dag ging zien. Wauw.

'Als je spreekt van toeval.' Flynn ging naast me zitten en keek voor zich. 'Heb je spijt?' vroeg hij toen we een paar minuten naast elkaar zaten. 'Van wat?' Flynn keek in mijn ogen. Zijn groene ogen deden me weer alles vergeten. 'Van deze nacht,' zei hij een droevig gezicht. Ik draaide mijn hoofd en keek voor me. 'We waren allebei dronken. Ik denk niet dat we het in de hand hadden.' Ik keek naar mijn handen. 'Heb je spijt?' vroeg hij nog eens maar veel dominanter.

'Nee,' fluisterde ik. Gisteren wist ik niet wie ik voor me had, maar ik was wel absoluut zeker dat ik het wilde doen. Ik voelde me super goed bij hem. Ook in bed behandelde hij me zacht en teder. Nu wist ik waarom ik dat voelde. Mijn hart heeft de zijne nooit verlaten. 'Jij?' Ik kon het niet helpen om nieuwsgierig te zijn. Het kon zijn dat hij dacht dat het mijn schuld was dat we uit elkaar zijn gegaan. Misschien wilde hij me niet meer zien en had hij spijt dat onze wegen weer kruisden.

'Niet eens een beetje.' Hij glimlachte en draaide zijn lichaam volledig naar mij. 'Was je boos?' Ik moest het weten wat hij ervan vond. Ik had hem niet meer gesproken toen ik zijn appartement was uit gestormd. Hij had me niet meer gebeld, gezocht, niet eens een sms'je. We verloren compleet het contact.

'3 jaar geleden?' vroeg ik toen ik zijn verwarde hoofdje zag. Hij snapte waar het over ging. 'Boos? Nooit. Gewoon gefrustreerd met alles. Ik wist dat het ging gebeuren en ik wist dat dat beste was. Ik was wel een beetje boos. Boos op mezelf, dat ik het zo ver heb laten komen. Ik heb je op het nieuws gezien. De paparazzi liet je voor 3 maanden niet met rust. En dat kwam allemaal door mij.' Aan de ene kant was ik opgelucht dat Flynn dat zei. Aan de andere kant was ik bezorgd. Hij mocht zichzelf niet de schuld geven.

'Dus, wat brengt jou hier in Oxford? Ik dacht dat je Cambridge nooit wou verlaten.' Ik lachte. 'Dat was het plan. Maar als je ineens een geheime erfenis van je ouders vind, word je hebzuchtig. Ik kon met het geld alles betalen. Ik studeerde af van de middelbare school. Nu ik geld had, wilde ik mijn leven niet verkloten. Ik besloot te gaan studeren. Ik droomde altijd al van een succesvolle carrière. En nu ik de kans had ging ik het niet laten liggen.

Cambridge was natuurlijk mijn eerste keuze. Hoewel het studeeraanbod daar aanwezig was, lag mijn focus toch op Oxford. Iets riep me naar hier. Ik wist niet precies wat. Informatica interesseerde me altijd al. Ik had gewoon geen geld om het uit te proberen,' vertelde ik. Het kwam inderdaad niet vaak voor dat een meisje voor informatica koos. Er waren maar 10 meisjes van de 100 personen die informatica studeerden in de universiteit.

Flynn knikte en wilde antwoorden. Toen we ineens een geluid op de gang hoorden, stonden we op. We deden allebei onze kleren aan en gingen naar buiten.