I Can See You ✔️ (DUTCH)

Deel 2 - Hoofdstuk 14.

~Chyna~

Donderdag 23 maart, 7u04

Ik werd weer met al mijn zorgen wakker. Ik wist niet hoe het kwam. Ik was gewoon zo nerveus voor die resultaten. Ik had zoiets nog nooit gevoeld, de angst dat het nog iets anders mis met me was. Maar vandaag besloot ik om het achter me te laten. Ik ging een leuke tijd doorbrengen met Flynn en niemand kon het van me afpakken. Ik stond op uit mijn bed en kleedde me zoals elke dag aan. Ik had eerst nog 2 uur les om 9 uur.

Catalina en Dawn waren ook al wakker. We waren gisteren nog iets met ons drieën gaan drinken. Dan konden we nog wat bijpraten. We hadden het heel druk met onze levens, dus hadden we niet veel tijd om in onze kamer te praten. 'Wacht niet op mij straks. Ik ga weg met Flynn,' zei ik tegen hen terwijl we aan het ontbijten waren. Ik ging me sowieso hier nog omkleden, maar de hele namiddag had Flynn geboekt. Ik had er zin in. We waren in het verleden niet vaak op dates gegaan. Hij had me ook verteld dat ik me geen zorgen moest maken over het beroemdheid-gedoe. We gingen het 'secret daten' achter ons laten. En met die beslissing kon ik alleen maar blij zijn.

Catalina vertrok al vroeg. Ze moest naar haar stage. Dawn was ook naar buiten gegaan. Ze had zin om een luchtje te scheppen. Ik was me nu nog verder klaar aan het maken. Daarna ging ik ook naar buiten. Na tien minuten kwam ik aan de aula. Er waren nog niet veel mensen, dus zocht ik ergens in het midden een plaatsje. Na een paar minuten kwam de rest ook binnen.

***

'Deze?' Ik hing een zwarte broek met een T-shirt voor mijn lichaam. 'Nee, te casual,' zei Dawn. Ik gooide het weg en pakte mijn volgende optie. Dawn wilde me graag helpen voor mijn date. Ik wist niet dat ik zo zenuwachtig ging zijn, maar ik had echt geen idee wat ik moest aan doen. Flynn had niet eens gezegd wat we gingen doen. Ik wist niet hoe ik me moest voorbereiden. Ik hield een rokje met een topje voor mijn lichaam. 'Nope, staat me niet aan.' Ik zuchtte. Zo ging het nog lang duren.

Ik hield een wit kleedje vast. 'JA! Dat is het!' riep ze uit het niets. Ik verschoot en keek naar het kleedje. Het zag er wel oké uit. Ik had het nog nooit aangedaan. Dit kon wel eens een goede gelegenheid zijn. 'Thank you!' Ik gaf Dawn een knuffel en ging naar de badkamer. Eindelijk had ik een outfit. Ik deed hem snel aan en keek in de spiegel. Hier was ik tevreden mee. Mijn haar liet ik krullend los.

Ik keek op mijn gsm. Het was al bijna half 1. Ik moest zorgen dat ik op tijd klaarstond. Ik stopte snel een stuk fruit in mijn mond. Ik moest toch wel wat eten in de middag. Ik pakte een klein tasje en deed de spullen die ik nodig had er in. Na twintig minuten stond Flynn voor de deur. Hij bekeek me van kop tot teen. Ik glimlachte. Hopelijk vond hij het goed wat ik aan had. Niet dat jongens daar zo op letten.

'Je bent echt prachtig,' complimenteerde hij me. Ik glimlachte. Ik zei gedag aan Dawn en we vertrokken uit het gebouw van de dorms. 'En wat heeft meneer Austin in petto voor mij vandaag?' Ik had nog steeds geen idee wat we gingen doen. Hij gaf me geen enkele hint. 'Dat zal je wel zien.' Hij deed zijn auto open. Ik wist niet eens dat hij één van zijn auto's had meegebracht. Hij ging zitten en ik volgde zijn voorbeeld. 'Maak je comfortabel. Het wordt een lange rit.' Alles gebeurde zo mysterieus. Ik was echt nieuwsgierig.

Na twee uur kwamen we eindelijk ergens bekend. Ik herkende mijn stad meteen als ik hem zag. Flynn had ons naar Cambridge gereden, de plaats waar het allemaal is begonnen. Hij parkeerde zijn auto aan zijn appartement. 'Woon je hier nog steeds?' vroeg ik. Ik kende het hotel maar al te goed. 'Jup.' We stapten uit de auto. 'Ook zonder mij?' vroeg ik sip. Ik maakte maar een grapje. 'Dit was het enige wat me aan jou deed herinneren,' zei hij serieus. Natuurlijk dacht ik dat hij hier nog woonde. Ik had niet verwacht dat hij ging verhuizen door mij. Zo egoïstisch ben ik nog net niet.

'Breng ik je in een oncomfortabele situatie door je hier te brengen?' vroeg hij toen we in de lift zaten. Ik schudde mijn hoofd. 'Helemaal niet. Ik vind het fantastisch dat ik hier nog eens ben.' Hopelijk ging ik een paar bekende gezichten zien. Ironisch gezien dan.

'Waarom zijn we hier eigenlijk?' vroeg ik. Ik dacht niet dat hij een date had gepland in zijn eigen appartement. Misschien moest hij hier nog iets doen. 'Ik moet nog even iets halen,' zei hij. Ik knikte. De lift stopte op de juiste verdieping en we stapten uit. Onderweg kwamen we een vrouw tegen. 'Flynn, jongen, je komt ons nog eens bezoeken,' zei ze. Ik glimlachte. Ik had geen idee wie er voor ons stond. 'Martha, herken je Chyna nog?' Oh.

Ik gaf Martha een knuffel. Ik had niet verwacht dat zij het was. Martha had me ook niet herkend. 'Lieverdje, het is zo goed om je nog eens te zien.' Ik lachte. Ik had haar gemist. 'Jou ook. Het is zo lang geleden.' Ze liet me los en glimlachte. Ze pakte mijn haar vast. 'Blond?' Ik grinnikte. 'Mijn natuurlijke haarkleur.' Ze herinnerde me waarschijnlijk als het meisje met grijs haar.

'Het was leuk je nog eens te zien. Kom gerust altijd langs. Het hele personeel mist je.' Ik knikte. Ze vertrok uit de gang. Flynn ging naar zijn kamer. Het was zo raar om hier terug te zijn. Alles was nog volledig hetzelfde, alleen was ik deze keer verandert. In Flynns kamer was ook niets verandert. Alles stond nog op dezelfde plaats. Het gaf me meteen herinneringen die hier al drie jaar verstopt zaten. Flynn ging naar zijn keuken. Hij pakte een mand. Ik keek hem vragend aan.

'We gaan picknicken.'