I Can See You ✔️ (DUTCH)

Deel 1 - Hoofdstuk 26.

~Flynn~

De volgende dag stonden we samen op. Hoewel we samen hebben geslapen, is er verder niets anders gebeurt. Gisteren hebben we ook gewoon rustig een film gekeken. Chyna was al snel moe van de reis. Ik heb haar naar haar bed gebracht en toen ben ik naast haar gaan liggen. Buiten het cuddlen is er niets meer gebeurt. Niet dat ik het super erg vond. Bij haar zijn vond ik al genoeg. Ik wilde niet te snel gaan. Dat maakte het voor Chyna en mezelf heel oncomfortabel.

Eigenlijk om heel eerlijk te zijn wist ik niet waar we staan. Iedereen denkt dat jongens dat hen niet uitmaken en gewoon doen wat ze willen. Wel, ze hebben het mis. Als een jongen een meisje/jongen vindt die zijn hart helemaal omver blaast en nergens anders meer wil zijn behalve bij haar/hem, dan kan de jongen vaak onzeker zijn.

Wij lijken het type dat helemaal nergens om geeft. Dat is niet het geval. Ik heb nu echt mijn meisje gevonden waar ik al 2 jaar op wachtte en ik wil het niet verknallen. Dat kan door te snel te gaan, te ver te gaan, te veel aan te dringen, te weinig aandacht te geven. Ik mag Chyna niet verliezen door welke reden dan ook. Haar in mijn leven hebben is het beste wat me is overkomen.

'Ik ga snel even douchen,' zei Chyna wanneer ze de keuken binnenliep. Ik was bezig aan het ontbijt. Omdat zij gisteren het meeste werk heeft gedaan, heb ik aangeboden om het vandaag te doen. Het was mooi weer. De zon scheen fel en het was over 25°C. Het was een perfecte dag om te gaan zwemmen. Ik had er veel zin in. Chyna en ik hebben eigenlijk nog nooit echt gedate door mijn irritante populariteit. Door naar hier te komen konden we doen wat we wilden. Niemand die het zou doorhebben.

***

'Ben je bijna klaar?' riep ik. Ik kreeg geen antwoord. Na een paar seconden riep Chyna iets terug. 'Geef me 5 minuten.' 'Dat zei je 10 minuten geleden ook,' mompelde ik. 'Dat hoorde ik,' riep ze terug. Ik lachtte. Daar stond ik dan met alle zwemspullen en onze picknick. Alleen Chyna ontbrak nog. Ze zei dat ze niet wist wat ze moest aandoen. Ze had geen bikini of badpak, zei ze.

Telkens als ze iets verteld over dingen die ze mist, brak mijn hart. Ze moest alles alleen doen. Alles zelf betalen, voor eten zorgen, haar studies op orde houden, terwijl er mensen waren die geld te veel hadden. Ik ben daar dus een voorbeeld van. Ik heb maar 1 derde van het geld wat ik bezit nodig. Door gewoon muziek te maken en te zingen, kan ik mijn rekeningen betalen en heb ik 2 derde te veel. Bij Chyna is dat totaal niet het geval. Dat is voor mij ook één van de redenen waarom ik niet goed voor haar ben. Wat als ze zicht te min voelt omdat ze niet genoeg geld heeft? Gewoon omdat ik er te veel heb. Ik mag er niet aandenken dat ze zich zo zou afzonderen.

Verdwaald in mijn gedachten had ik niet door dat Chyna naast me stond. Ze had een zwart topje en een shortje aan. Ze stond er wat ongemakkelijk bij. 'Als je niet wilt gaan zwemmen, is dat...' Ze deed haar hand voor de mijne. 'Maak je niet druk om mij. Ik wil heel graag met je gaan zwemmen.' Ik knikte. Chyna pakte de picknickmand. Ik had de zak met handdoeken vast. Wel, we konden vertrekken.

'Is het ver?' vroeg Chyna toen we net uit de deur waren. '5 minuutjes wandelen?' zei ik onzeker. Het was heel lang geleden dat ik hier nog geweest was. Als ik het goed had was het alleen maar rechtdoor door het bos. En dan op 5 minuutjes zouden we er zijn. Chyna sprong van de trapjes bij de voordeur. Ik lachte. Ze ging in het gras staan. De zon scheen op haar gezicht. Ze genoot van de buitenlucht en het gezang van de vogels. Het was magisch om naar te kijken.

Ik bedacht me dat Chyna echt een idool was. Ze was echt iemand om naar op te kijken. Ondanks ze zoveel tegenslag heeft gekregen, een aandoening heeft en niet genoeg geld heeft om alles te betalen, blijft ze genieten van het leven en van de kleine dingen. Als elke persoon op aarde zo dacht, dan konden we in vrede leven. Spijtig (en gelukkig) is het alleen maar Chyna die zo denkt. Dat maakt haar speciaal. Dat heeft me aangetrokken op de dag dat ik haar ontmoette.

'Waar denk jij aan?' Chyna was ondertussen terug aan mijn zijde. 'Vogels.' Zei ik metaforisch. Ze glimlachte en we begonnen te stappen. Op 5 minuten waren we bij de rivier en de waterval. Voor we naar hier kwamen, had ik opgezocht of het er wel nog stond. Ik was blij toen er op internet stond dat er niets was verandert en dat het een belangrijk deel was van het bos. Zo kon ik Chyna mijn favoriete plek laten zien toen ik klein was.

'Vind je het leuk?' vroeg ik haar. Chyna's mond stond nog steeds open. Dat leek voor mij een teken dat ze het leuk vond. 'Het is adembenemend.' Ik glimlachte. Ja, dat was het inderdaad. Ik legde de handdoeken naast elkaar. De picknickmand die Chyna vast had, pakte ik uit haar handen en zette het op de handdoeken. Ik deed mijn shirt uit. 'Kom je?' vroeg ik Chyna voor ik het water in dook.

Toen ik boven kwam, zag ik Chyna aan de rand van de rivier. Ik zag dat ze nog wat onzeker was. Ik glimlachte. Ze zette wat stappen achteruit. Ze deed haar shortje uit. Ik kon me niet bedwingen om te blijven kijken naar haar. 'Pervert,' riep ze. Ik grijnsde. Chyna sprong ook in het water. Toen ze bovenkwam, zwom ik onder haar. Ik pakte haar bij haar kont vast en lifte haar op. Ze zat tot haar heupen niet meer in het water.

'Flynn, laat me los,' smeekte ze me. Ik lachte. Ik liet haar in mijn armen vallen. Ze grinnikte. We keken elkaar aan. Chyna's ogen veranderden van focus en gingen naar mijn linkerschouder. Ze ging met haar hand over de tatoeage die er op stond. 'Wat betekent het?' vroeg ze. 'De verjaardag van mijn vader,' vertelde ik haar. Op mijn linkerschouder stonden Romeinse cijfers getatoeëerd. '5 september 1970,' zei ze. Ik was verbaasd dat ze het zo snel kon lezen. 'MCMLXX IX V,' mompelde ze. Ik knikte.

Ik pakte haar hand vast. Chyna had ook een paar tattoo's. Dit was het perfecte moment om erover te vragen. 'Chinees?' Ik zag de Aziatische tekens op haar linker pols. Chyna knikte. 'Ik hou van je,' zei ze. Ik keek verbaasd op. 'Dat is wat het betekent.'

'Ah.'