COINCIDENCE ✓

On

Bazı küçük şeylerin hayattaki önemleri boyutlarından farklı olarak bir o kadar büyüktür. Örneğin insan beyninde beyincik isminde yaklaşık 150 gramlık bir bölüm bulunur. Boyut olarak küçük olmasına rağmen insan vücudu için önemi oldukça fazladır. Vücudun denge merkezi olarak da bilinen beyincik kasların birbiriyle hareket etmesini sağlar.

Kayra da fark etmişti ki bazı şeyleri sadece boyut olarak düşünmemeliydi. Çünkü şu an elinde tuttuğu küçük anahtar 7 kişi için hayati bir önem taşıyordu.

"Aldın mı?"

Tanıdık olmayan sese alışması zor olmuştu. Hala da alışmış sayılmazdı gerçi.

"Aldım."

Taktığı kulak içi kulaklıktan konuşmalar gelmeye devam ederken Kayra çocukluğunun geçtiği bu evde girmesine asla izin verilmeyen merdivenleri iniyordu.

"Güzel. Annen ve Fazıl şu an yemek masasındalar. Çorbalarını yeni bitirdiler. Bu da demek oluyor ki yaklaşık 20 dakikan var. Fazıl yemekten sonra çalışma odasına gideceğini söyledi."

Kayra söylenenlerini duyuyordu ama cevap vermiyordu. Bu iş ne kadar çabuk biterse o kadar iyiydi. Resmen kendi evinde hırsız gibi dolanıyordu. Annesi Kayra'yı kapıda gördüğünde oldukça şaşırmıştı. Kayra ise sadece birkaç eşyasını alıp ayrılacağını söylemişti. Daha sonra evdeki çalışanlardan biri annesine Kayra'nın evden ayrıldığını söylemişti ama hala evin içindeydi. Pamir ve diğerlerinin yaptığı plana uyuyordu. Dosyayı alıp evden çıkacaktı.

"Odaya girdin mi?"

"Evet." dedi kapıdan içeri girerken. Etrafı incelerken bu odayı en son ne zaman gördüğünü düşündü. Sanırım 8-9 yaşlarındaydı. Ailesi bu kata inmesini yasaklamıştı. Kayra da asla bunu sorgulamamıştı. Keşke sorgulasaymışım diyordu şimdi. Belki o zaman insanları gerçekten tanırdı. Odanın ortasında büyük bir ahşap vardı. Masanın üzerinde birkaç evrak ve bilgisayar vardı. Kayra aradığının buralarda olmadığını biliyordu. Dikkatini masadan çekip Pamir'in söylediği sağında kalan tabloya yaklaştı. Kendi evi hakkında bildiklerinden daha fazlasını biliyorlardı. Nasıl bildiklerini ona anlattıklarında artık şaşırmam demesine rağmen çok şaşırmıştı. Pamir her akşam okulda yanlarından ayrılıp meğerse Kayra'nın ailesinin evine geliyormuş. Evlerindeki bir çalışanın şekline bürünüp evlerinde resmen casusluk yapıyormuş. Bu ise yaklaşık 2 yıldır devam ediyormuş. Kayra bunları duyduğunda çok şaşırmıştı. Çünkü o çalışanı evlerinde birçok kez görmüştü.

"Tablonun tam karşısında dur ve gözlerine odaklan."

Kayra, duyduğu kadın sesini bir kez daha dinleyip tablodaki kadın portresinin tam karşına geçti.

"Gözlerine lazer gelecek. Korkma."

Kayra yabancı sese bir türlü alışamıyordu. Pamir'in bir kadın bedeninde olması hala ona garip geliyordu. Evet Pamir evlerinde çalışırken bir kadın bedenindeydi.

Pamir'in de söylediği gibi birkaç saniye sonra gözlerine lazer taraması ulaştığında Kayra refleks olarak gözlerini açıp kapattı. Resmen evlerinde Beyaz Sarayı aratmayacak güvenlik sistemleri vardı. Lazerler gözlerinden ayrıldığında küçük bir tık sesi duyuldu ve tablo yana kayıp arkasındaki kasayı açığa çıkarttı.

"Baban,annen ve senden başka kimse o lazer sistemini geçemez. Sen küçükken seni de eklemişler. Baban üniversiteyi bitirdiğinde sana söylemeyi düşünüyordu. Tabii yaptığı kötü şeyleri anlatmayacaktı."

"Tüm bunları nasıl biliyorsunuz?"

"Bu akşam yaşananlar bir iki günde planlanmadı Kayra. Biz bugün için yıllardı bekliyoruz. Tatlı servisine geçildi. Acele et."