COINCIDENCE ✓

İki

Kalabalıkta yalnız olmak böyle bir şeydi sanırım. Bedenen yalnız değildi. Etrafı arkadaşlarıyla çevriliydi. Peki neydi bu hissettiği yalnızlık? Kimselere anlatamadığı için miydi böyle hissetmesi? Sadece sırrı olan o muydu?

Karşısında gülüşen iki kızın hiç mi sırları yoktu? Emre'ye sataşan İlker'in hiç mi yoktu onlara söylemediği şeyler? Peki,Pamir. Öylece otururken neden kimse ona bizden uzak oturduğunu sormuyordu?

Yakın arkadaşlardı. Herkes böyle bilir,böyle tanırdı. Yedikleri içtikleri ayrı gitmiyordu. Ancak falcıya gittiği günden beri Kayra herkesten süphelenmeye başlamıştı. Özellikle de Pamir'in her hareketini dikkatlice izliyordu. Bunun sonucunda da birçok kez onun garipseyen bakışlarıyla karşılaşmıştı. Bu Kayra'yı durdurmuyordu. İzlemeye devam ediyordu. Çünkü onun kimden hoşlandığını kesin öğrenmeliydi.

"Bu akşam bir şeyler yapıyor muyuz? Malum hafta sonuna giriyoruz."

Cemre her zamanki gibi planlarımızın başını çekiyordu. Genelde onun dediklerini yaparlardı. Ee mantıksız şeyler de öne sürmüyordu.

"Benim proje teslim etmem lazım.O yüzden bu hafta beni es geçin."

Cemre İlker'e göz devirse de biliyordu çocuğu ikna edemezdi. İlker için ilk öncelik her zaman dersleri olmuştu.

"Benim ne zaman gelmediğimi gördünüz. Plan ne?"

Gecelerin adamı Emre her zamanki gibiydi.

"Biz önceden konuşmuştuk Cemre'yle. Yeni bir mekan açılıyormuş. Adı "Liquor". Ne dersiniz?Kayra? Pamir?"

"Ben akşam meşgulüm."

"Pamir ne iş kardeşim? Yengemiz mi var yoksa?"

Emre Pamir'e sataştığında Kayra belli etmemeye çalışarak onları dinliyordu. Pamir onlarla hiçbir zaman akşamları gelmezdi. Bunun hakkında daha önce fazla düşünmemişti ama çalıştığını tahmin edebiliyordu. Bunun hakkında bir şey söylemiyordu.

"Hayır. Başka bir işim var."

"Off Pamir ya. Peki sen Kayra? Bak senin hiçbir işin olmadığını biliyorum."

Cemre bu sefer Kayra'ya sardığında o sadece nasıl karşı çıkacağını düşünüyordu. Çünkü aklında akşam yapmak için daha farklı planlar vardı.

"Beni bu seferlik es geçin. Bu arada dersim başlamak üzere gidiyorum ben."

Ayaklanıp çantasını aldığında hızlıca yanlarından ayrıldı. En son Cemre'nin ona bağırdığını duymuştu.

"Kaç bakalım beyefendi!"

🔮

Kayra şu an yaptığı şeye inanamıyordu. Sanırım kırk yıl düşünse bunu yapacağını düşünemezdi. Bunu söylemek her ne kadar kendisini kötü biri olarak gösterse de o hiçbir zaman Pamir'le ilgilenmemişti ki. Diğerlerinin aksine Pamir aralarına İlker sayesinde katılmıştı. Önceden bir tanışıklıkları yoktu yani. Büyük ihtimal İlker olmasaydı asla Pamir'le konuşmaya bile çalışmazdı.

Şu an yaptığı şeye de bu yüzden çok şaşırıyordu ya. Okuldan sonra direkt eve gelmişti.Eve geldiğinde yalnızdı. Birkaç saat sonra Pamir gelmiş ve 10 dk sonra evden çıkmıştı. Kayra ne zaman onun peşine takıldığını bilmiyordu. Resmen çocuğu takip ediyordu. Kendisine engel olamamıştı. Pamir'in sakladığı şeyleri öğrenmeliydi. Belki bu sayede sevdiği kişiyi de öğrenebilirdi.

Pamir son kez ara sokaktan sola döndüğünde Kayra onu uzaktan izliyordu. Ne işi vardı bu karanlık sokaklarda? Çalıştı işin basit bir kafe olduğunu düşünmüştü. Ancak gördükleri açıkça belli ediyordu ki bu sokak normalden çok farklıydı.