-Cruel Alpha-[дууссан]

Chapter [8]

"Хэлээч залуу минь би чамд таалагдсан тийм биздээ?" гэсээр улбар үст цээжийг нь дэрлэн хэвтэх Тэхёноос мушилзсаар асуувал тэрээр "үгүй" хэмээн хэнэгч үгүй хэллээ. Залуугын нүд томорсоор "хөөё залуу минь гайхалтай үнэртэй омега тэр ч битгий хэл үнэрлэх мэдрэмж сайтай бета хүртэл надад унаж тусдаг юм" гэсээр өөрийгөө магтаж эхэлхэд Тэхён өндийн хувцасаа цуглуулж өмсөөд "надад хамаагүй" гэсээр машинаас гарах гэхэд нь улбар үст амжин гарнаас нь татаад "би тийм ашиглуулчихсан юм шиг санагдаад байх юм ингэж болохгүй биздээ залуу минь".

Гэсээр инээхэд Тэхён залхсан байртай хараад "тэгээд яг юу хүссэн юм" хэмээвэл улбар үст гараа сарвайгаад "утсаа өг" гэлээ. Тэхён санаа алдсаар утсаа гарган өгөхдөө "чиний нүд бас л сайн юм аа энэ их үнэтэй утас яахав чамд бэлгэлэж байна гээд бодчихъё" гэсээр гарт нь атгуулаад явах гэхэд нь залуу гарыг нь тавьсангүй.

Тэхён эргэн харвал залуу утсыг нь халаасанд нь хийгээд "миний машиныг харахгүй байна уу? би их баян" гэсээр шоолох мэт инээхэд Тэхён улаа бутрах нүүрээ дарсаар "тэгээд яах гэж утас авч байгаа юм" гэвэл улбар үст "би дугаараа хадгалчихсан байгаа хонгор минь хэрэг гарвал над руу залгаарай" гэсээр гарыг нь тавилаа.

Тэхён нүдээ эргэлдүүлсээр хурдан хурдан алхаж байсан аа эргэж харан "Ким Тэхён" гэж нэрээ хэлчихээд гүйгээд явчихав. Залуу ч хөнгөхөн инээсээр машин доторх зүйлсээ цэгцэлнэ.

_________________________

"хөөё чи юу хийдэг болоод ийм тансаг байранд ганцаараа амьдраад байгаа юм?" гэсээр Жин усанд орсон бололтой үсээ арчсаар асуух бол Намжүүн зурагт ширтэн "миний хийдэг ажил чамд таалагдахгүй л болов уу? хонгор минь бас хөөё хөөё гэхээ боль би чамаас ах" гэсээр Жин рүү хархад тэрээр муухай харсаар "ёстой үгүй шүү хөөё гуай хүний амьдралыг нураачихаад захиргаадах гэсний хэрэггүй" гэсээр ширэв татав.

Намжүүн мушилзсаар босон түүн рүү ойртоод "тэр залуутай хийхэд ямар байсан бэ? өвдсөн үү? одоо надтай хийвэл зүгээр биздээ?" хэмээхэд Жин сандран хойшоо ухраад "юугаа яриад байгаа юм надаас холд!" гэсээр цээжрүү нь түлхэхэд Намжүүн нэг гараараа хоёр гарыг нь холбон бариад хананд шахан галзуу юм шиг хүзүүрүү нь дайрч эхлэв.

Жины уйлан дуугарсаар "боль гуйя" гэх дуунаар ухаан орсон Намжүүн өөрийгөө юу хийж байгааг ойлгон энгэртээ наан тэврээд зогсоо зайгүй "намайг уучлаарай намайг үнэхээр уучлаарай" хэмээн шивнэж байв.

________________________
Горидоосныхоо төлбөрыг ингэж л төлнө дөө хө.