Küçük Tesadüf Büyük Aşk (TAMAMLANDI)

42. BÖLÜM

***İYİ OKUMALAR...***

Bir hafta daha yerimden kalkmadan yattıktan sonra sonunda hastaneden çıkmamıza izin vermişlerdi.

Doktorum artık bir sorun kalmadığını, belirli aralıklarla kontrole gelerek yazdığı ilaçları aksatmadan kullanmamı sıkı sıkı tembihlemişti.

Söyledikleriyle içim rahatlasa da ben hastaneden çıkmak istemiyordum ve buna engel olmanın bir yolunu aramaya başlamıştım.

İlk aklıma gelen doktorla konuşup ondan yardım istemek olmuştu ama Doğanın emriyle Sabriye teyze doktorla yalnız kalmama kesinlikle izin vermiyordu.

Öğrenebildiğim tek bilgi hemşirenin bebeğime alınan kıyafetlerin buraya uzak bir mağazadan alındığını bu markanın sadece Beverly Hillste çok popüler bir mağaza da bulunduğunu söylemesiydi.

Yani Amerika'daydım. Aylardır beni bulamamalarının sebebi de bu olmalıydı. Yoksa ne abim ne de Fırat benden vaz geçmiş falan değillerdi.

Ama asıl soru buradan nasıl kaçacağımdı. Üstelik şimdi kızımda doğmuştu ve her şey önceye göre çok daha zor olacaktı.

Doktorla baş başa kalmayı başaramamış olsam da iki hafta sonra tekrar kontrole çağırmasıyla biraz da olsun rahatlayarak eve dönmüştüm.

Eve gittiğimde kendimle kalabilir ve bir kaçış yolu bulabilirim ümidine sarılarak kendimi teselli etmekten başka şansım yoktu.

Mutlaka bir yolunu bulmalıydım diyordum ama hala nasıl yapacağıma dair aklıma bir çare gelmiyor oluşu canımı sıksa da bir gün bulacağıma inanıyordum.

***

Günlerim öncekine nazaran daha hareketli geçiyordu. Sabriye teyze kızımın doğumuyla bana biraz daha sıcak ve olumlu davranmaya başlamıştı. En azından yüzünde zoraki bir gülümseme yoktu artık.

Bebeğimin dünyaya gelmek için daha iki ayı olduğunu düşündüğümüzden pek kıyafeti yoktu. Çamaşırlarını sürekli yıkayıp kurutmak zor oluyordu.

Sabriye teyze gün içinde yanıma gelip kızıma yaptığı yelek patik gibi hediyeleri vererek kızımla ilgileniyor ben de o sıralarda biraz dinlenme fırsatı buluyordum.

Doğan önceki zamana göre daha sık yanıma geliyordu ve ne zaman gelse ilk iş kızımı Sabriye teyze ile birlikte odadan gönderiyordu.

Başlarda bunu yapmasına bağırıp çağırsam da sonraları biraz daha uyumlu davranmam için beni tehdit etmiş bu da beni durdurmaya yetmişti.

Ama benden istediği diğer şeyler konusunda ben de onu kendimi öldürürüm diye tehdit edince o da geri adım atmak zorunda kalmıştı.

Tabi yine de onu sevmem ve ona alışmam konusunda bana her fırsatta fazlasıyla baskı uyguluyordu.

****

Kızım iki ayını doldurmuş bu süre içinde de normal kilosuna ulaşmıştı. Artık bana öncekinden çok gülümsüyor burada yaşadığım günlerin acısını bir nebze olsun unutturuyordu.

Doktora bir fırsatını bulup anlatma fırsatım hiç olmamıştı. Hala doktora gittiğimizde yalnız kalamıyordum.

Bir gün aniden İlayda'nın ateşinin yükselmesi, sürekli olarak yediğini çıkarması ve bizim apar topar hastaneye koşturmamız çok ani olmuş ve Doğan bizimle gelememişti.

Gittiğimizde doktorumuzun orada olması benim için büyük bir mucize olmuştu. Şansım yaver giderse buradan kurtulabilmek için bir yol bulabilirdim.