Küçük Tesadüf Büyük Aşk (TAMAMLANDI)

37. BÖLÜM

***İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR...***

''Teyze oluyorsun'' dediğimde umursamamıştı beni. Heyy, neler oluyor diye düşünürken sorduğu soru karşısında endişelenmeye başlamıştım.

''Yemekte ne var'' diye soruyordu. Bu defa da şaşkındım. Bu kız kesinlikle kendinde değildi. Ya da beni duymamıştı... Ya da anlamamış.. ya da devreleri fazla yüklemeden zarar görmüştü, çünkü kesinlikle beklediğim tepki bu değildi.

Önüme dönmüş tepkisinin şaşkınlığını üzerimden atmaya çabalarken elini koluma koyduğunu fark ederek ona döndüm. Gözlerini kısmış bana bakıyordu.

''Ben hamile falan değilim ki'' dediğinde artık emindim bu kıza bomba haber vermek onu harabeye çeviriyor ve yarattığı tahribat kalıcı oluyordu.

''Bak bunu duyduğuma sevindim. Çünkü eminim bu haber anne babanın, ve de Kerem'in hiç hoşuna gitmezdi'' dedim. ''Bu arada sana anne oluyorsun demedim Zeynep. Teyze oluyorsun dedim canım'' dediğim de hala boş gözlerle bana bakıyordu.

Hala beklediğim tepkiyi vermemiş olması endişemi artırmaya başlamıştı. Elimi yavaşça alnına koyarken ne yaptığımı ilgiyle izlemesi de normal bir tepki değildi.

''Anladım ben seni. Hamile olan sensin...'' demiş ve bir süre donuk gözlerini yüzüme çevirmişti.

Anlamıştı sonunda sanırım ama hala korkuyordum. En azından sevinir diye düşünmüştüm.

Kimi kandırıyorum ki sevinç naraları atacağını evin içinde sevinçten dört döneceğini adım gibi biliyordum ama o normal davranmıyordu. Gerçi ben ne zaman Zeyep'i normal görmüştüm ki.

''Aman Allah'ım sen hamile misin. Yani teyze oluyorum. Teyze anne yarısı olur. Yani ben...''

Sonun da gerçek tepkisini verdiğinde mutluluğu görülmeye değerdi. Çığlıklar atarak bana sarıldı. Yetmedi evin içinde deli gibi dans etmeye başladı.

İşte benim çılgın arkadaşımdan tepki diye düşünürken kendimi yine kolları arasında bulmuştum. Sevincini kulağıma haykırırken kulağımı kaybetmeme umudunu canlı tutmakla ilgileniyordum.

Kendimi kollarından kurtulup kulağıma yaptığı işkenceyi sonlandırırken Benim adıma çok mutlu olduğunu bilmem kaçıncı kez bağırıyordu. İlk dakikadan ona alacağı kıyafet ve eşyaları sıralamaya başlamıştı bile.

***

O gece saatlerce doğacak yeğeni hakkında hayaller kurup gülüp durdu. sonunda daha bunlar için çok zamanı olduğunu biraz büyümesini beklemesini söyleyerek uyumaya ikna etmeyi başararak yatmıştık.

Hele haberi iş seyahatinden dönen Fırat'a verdiğimde mutluluğu anlatacak kelime bulamamış gözleri dolu dolu bana baka kalmıştı.

Evlendikten bir süre sonra bana çocuk istiyorum dediğinde kabul etmemiştim. Ama bir süre sonra üzüldüğünü görerek korunmayı bırakmış ona bundan bahsetmemiştim.

Ve iki ayın sonunda da hamile kalmıştım. Ona bu haberi vermek için yanıp tutuşsam da doğru zamanı beklemeye karar vermiştim. Bu arada da 5 haftayı geride bırakmıştım. Tam konuşacağım sırada da iş seyahati çıkmış ve yine söyleyememiştim.

Bende evdeki boş odaya beyaz bir beşik alarak yerleştirmiş, yemekten sonra da onu odaya götürerek haberi vermiştim. Önce inanamamış sonra da beni kollarının arasına alarak öpücük yağmuruna tutmuştu...

***

Günler hızla ilerlerken hamileliğimde dört ayı geri de bırakmıştım. İşlerin yoğunluğu ve benim bulantılarımın artması derken çok zor bir süreç geçiriyordum.