Stand alone | completed
language: filipino - english.
A young aspiring racer has to face different obstacles on the road before he reach the finish line.
***
Kairo Rosales knows that he is the king of the road- battling against the speed of light r...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
SAMANTHA SANJOSE
Shit!
Ba't hindi ko man lang napansin na nakarating ako sa boy's dorm?!
At ang mas malala, sa kwarto pa ng isang Kairo Rosales ako napadpad.
Pinaparusahan ba ako sa dami ng kinukuha kong pagkain?
Lagot ako nito kapag nalaman ng kaitaas-taasan na napunta ako sa boy's dorm— isa pa naman 'yon sa school rules.
At ako pa ang unang-unang lumabag sa rules na 'to!
Patay na!
Baka maparusahan na naman ako.
"There is no way para makabalik ka sa dorm ng hindi napapansin ng lahat dito," para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi ni Kairo.
What?!
No way!
There should be!
"What the? There should be a way! Please help me!" Naiiyak at nanginginig kong sabi. Ayokong maparusahan ng mga nakakataas. Damn!
I am dead.
Lord, help me!
"I think there's way," bulalas ng Theodore dahilan upang lingunin ko s'ya. He was touching his chin, his robot dog landed on his shoulder then barked.
"Pero sa tingin ko ay mahihirapan tayo," he glanced at the wall clock. "Oras na ng hapunan e."
Sh*t.
"See? There's no way," I didn't mind what Kairo said.
Wala naman kasi s’yang paki sa akin. As if namang meron ‘din akong pake sa kanya. But now, I needed to go back to our island!
I badly needed his—their help.
I leaned closer to Theodore and hold his hand.
"P-Please, ayokong malagot," I begged almost crying. Theodore heaved a heavy sigh and place his back on the cushion.
"Hmm... isipan natin ng paraan." Lumayo ako kanya.
