FUEL | Completed

Lap 23

KAIRO ROSALES

"Ayan na naman s'ya o," sambit ni Paul sabay siko sa kambal. "He's getting weirder each day," dagdag pa nito.

"Yeah, I've notice too," it was James.

"Baka nauntog ulo n'ya kaya nagkaganyan?" Vj concluded. "Aray!" daing n'ya ng sikuhin ni Jerson. "Problema mo?" asik nito.

"H'wag n'yo na lang s'ya pansinin," Jerson said as he chew the food on his mouth. Pa-simple ko s'yang tinapunan ng tingin. Anong ibig-sabihin n'ya do'n?

Hindi ko na lang sila pinansin at nagpatuloy sa pagkain. Suddenly a smirk flashed on my face. Masyado akong nag-enjoy ngayong araw.

Halos sabay kaming lima natapos kumain- which was unusual, dahil lagi akong nauuna sa kanilang matapos kumain- kaya sabay-sabay 'rin kaming umakyat sa mga kwarto namin.

"Night, guys!"

"Bye! See you tomorrow!"

"Grabe, nabusog ako ngayon a! Sige, bukas na lang!"

Hanggang sa kami na lang ni Jerson ang naglalakad sa hallway. Na-iisang floor lang naman ang dorm namin. Kahit na kambal n'ya sa Paul ay hindi n'ya ito kasama sa dorm, ewan ko lang kung bakit. Nasa second floor kasi si Paul samantalang si Jerson ay dito sa 4th floor. Weird.

Tahimik lamang kaming naglalakad, may ilang mga studyante kaming nakakasalubong at bumabati sa amin.

"Dito na ako," I stopped on my dorm's door. Tumango naman si Jerson at nakangiting nagpaalam, "Sige! Bye, bukas na lang!"

Hinatid ko pa s'ya ng tingin bago ako pumasok sa loob ng kwarto. As I enter, unang bumungad sa akin si Theodore na nakikipaglaro sa asong-robot n'ya.

Mayamaya pa ay huminto ito at lumingon ng mapansin ang presensya ko. "Uy, Kai! Nand'yan ka na pala!" he greeted while his dog barks on me.

"Yeah," sinara ko ang pinto at naglakad patungo sa kwarto ko. "Goodnight, Theodore," sambit ko sa kanya bago ko isara ang pinto ng kwarto.

"Goodnight too— teka! Did you just—" hindi ko na narinig ang mga sunod n'yang sinabi dahil nasara ko na ang pinto. Tumungo ako sa kama at humiga.

Muli ko na namang naalala ang nangyari kanina. That fake wedding. Hindi ko maiwasang hindi matawa kapag naalala ang mukha n'yang mukhang ewan. Pfft. Her face was priceless!

Sandali akong natahimik. Hindi kaya...

"Nah," I shrugged my head. "I'm just sleepy," I yawned. Bumangon ako para makapaglinis ng katawan. Pumasok ako sa banyo, removed my clothes then let the cold water touch my skin.

I will never forget this day.

&•&

"THIS IS IT, EVERYONE! THE MOST AWAITED RACE HERE IN RACEWORTH ACADEMY!" there was deafening roar from the audience as the announcer spoke. Everyone seemed excited today. The bleacher will be soon crowded. The racing field was ready for an intense race.

"Racers be ready, the race will begin after an hour," the voice announced on the speaker.

I heaved a heavy sigh as I took my racing suit on the locker. Parang nakaraang araw lang ay suot-suot ko ay lollipop mascot- then now, I'm going to wear this suit for the race. Saglit ko pang tinitigan ang suit bago isuot.