KARANLIĞIN İÇİNDEN ( BİTTİ )

53. BÖLÛM

NEHİR

     Hayat tuhaftı işte.

Her şeye rağmen, tüm acılarımıza ve kayıplarımıza rağmen yaşıyorduk. Hayat devam ediyordu ve bizim elimizden hiç bir şey gelmiyordu, ne geçmişe dönüp dûzeltebiliyorduk ne de bizde gidebiliyorduk. Sadece ama sadece bu yazılmış seneryoda rollerimizi oynuyorduk o kadar.

12 Şubat 2020. 20 yıl önce tam bugün hayata tüm acıları çekmek ve gün geçtikçe karanlığın içine gömûlmek için bir bebek dünyaya geldi ama nereden bilebilirdi ki hayatın bu kadar acımasız olduğunu?

Evet bugün benim doğum günüm ve ailemsiz gireceğim ilk yaşım. Yanımda ne annem babam var ne de kardeşlerim ama yine de bir ûmidim var çünkü her ne kadar kendisi de karanlık olsa bile benim umudum ve ışığım olan adam yanımda. Mutlu olmak için bir sebebim var değil mi? Şimdi bu karanlık dûşûnceleri zihnimden atıp güne güzel bir başlangıç yapmam gerekiyor.

Saatlerdir uyanmış olmama rağmen bakışlarımı tavana dikmiş bir şekilde yattığım yatakta saatlerdir haraket etmediğimden tutulan boynum yüzünden huzursuzca kıpırdandığımda artık yataktan kalkmam gerektiğinin farkındaydım.

Sonunda kendimde yataktan kalkabilecek enerjiyi bulabildiğimde yatakta yavaş bir şekilde doğrulduktan sonra ayaklarımı yataktan sarkıtıp soğuk parke ile buluşmasına izin verdim.

Ûzerime bir şey giymeye ûşenerek Burak' a bakmak için alt kata yöneldim.

Evin sessizliği canımı sıkarken doğum gûnûmde evde yalnız oluşuma da ayrı sinir oluyordum ama sorun şu ki bugün doğum günüm olduğunu kimse bilmiyordu.

Sonunda salonun kapalı kapısının kulpunu tutup kapıyı araladığımda karşılaştığım manzara ile şoka girmem bir olmuştu.

Ağzım açık bir şekilde büyük salonun her bir noktasını karış karış incelerken kaşlarım da mûmkûnmûş gibi her gördüğüm yerde daha da çok yukarıya kalkıyordu.

Oda da tavana bırakılmış yüzlerce kırmızı ve kalp şeklinde balonlar varken hava aydınlık olmasına rağmen yine de ortama romantik bir hava katan mumlar yeri dolduruyordu ve en önemlisi de mumlar yerde kalp şeklini oluşturacak şekilde dizilmişti.

Mumların ortasında gördüğüm kağıt ile şaşkın bakışlarımın arasında ağır adımlarla kağıda yöneldim.

Yanan mumların arasından dikkatli bir şekilde geçerek kağıdı elime alıp açtığımda gözlerim notta takılı kalmıştı.

" Günaydın gûneşim, bir tanem. Ne kadar guzel birngûn değil mi? En sevdiğim tarih bu. Saat 14.00' da bir araba senl alacak ve bir kaç yere göt7recek, hazırlıklı ol. "

Şaşkınlık içinde elimdeki kağıdı tekrar eski yerine bırakıp gözlerim duvar saatine kaydığında bûyûk bir şaşkınlık daha tüm bedenlmi esir aldı çünkü dediği arabanın gelmesine 20 dakika vardı ve ben halen daha pijamalarımlaydım.

_____

Kuaförde saçım su dalgası yapılıp sağ omzuma yatırıldıktan sonra makyaja geçllmişti ve şimdi pudra rengi bir oje sûrûlûyordu.

Kapıya bir adam gelmiş ve beni alarak kuaföre getirmişti. Az çok anlamıştım Burak' ın doğum günümü bilip nir sûrprizi olduğunu ama sorun şuydu ki ben ne giyecektim?

Sonunda makyaj işi tamamen bittiğinde görevli genç bir kız yanıma gelerek gûlûmsediğinde bende ona sıcak olduğunu umduğum bir tebessûmle karşılık verdim.