KARANLIĞIN İÇİNDEN ( BİTTİ )

55. BÖLÛM ( FİNAL )

BURAK

Bir haykırış daha dudaklatımdan firar ederken Nehir' i kucağıma almış, sanki kalbi tekrar atmaya başlayacakmış gibi deli gibi sarsıyordum ama benim ki de bir ûmitti işte.

Gök yüzüne bir çığlık daha gönderirken bugün kendimin de öldûğûnû hissettim.

İnsanın sevdiğini kaybetmesi nasıl bir duygudur bilir misiniz? Hani o gûlûnce yaşarsın, o ağlayınca ölürsün ya hah işte o ölûnce bu duyguların hepsinden daha beter bir duyguyu yaşıyormuşsun meğer, hatta kendini bile hissetmezsiz. Ne öldûğûnû anlarsın ne yaşadığını.

Deli gibi akan göz yaşlarımın arasında ambulansın siren sesini duymak beni daha fazla sinirlendirmişti çünkü geç kalmışlardı. Eğer bir beş dakika önce gelseydiler şuan da Nehir' im yaşıyor olacaktı.

Evet ambulansı aramıştım, Nehir' i gördüğüm anda transtan çıkabildiğimde her ne kadar şuan pek hatırlamasamda aramıştım ambulansı.

Omzuma dokunan bir ele kadar sağlık görevlilerinin ne ara yanıma geldiklerini bile anlayamamıştım.

Nehir' i bırakmak istemezcesine daha sıkı sardığımda sağlık görevlisi bizi ayırmaya çalışıyordu ama onu bırakmaya niyetim yoktu.

- Beyfendi, izin verin bir bakalım. Belki yapabileceğimiz bir şeyler vardır.

Sonunda sağlık görevlisine hak vererek Nehir' i bırakıp bir kaç adım geriledim. Onlar ilk yardıma başlarlarken daha fazla dayanamayarak en yakındaki ağcın yanına gidip sırtımı dayayarak yere çöktüm.

Çok yakında demişti o şerefsiz. Onu senden alacağım ve yıkılışını zevkle izleyeceğim Burak Kaya demişti.

Nereden bilebilirdim ki böyle olacağını? Nereden bilebilirdim ki gerçekten sonsuza kadar onu benden alacaklarını?

" Elveda sevgilim. "

Dudaklarımdan dökûlen ikl kelimeydi. Şuan bir mucize olsun isterdim ama ölüm kokusu sarmıştı her yanımı. Bugün bende hiç olmadığı kadar öldûğûmû hissettim. Ayrılıklar zordur bilirdim ama şimdi daha iyi anlıyorum en zor aytılığın ölüm olduğunu. Suan da bir nefes kadar uzağımda olan ölüm beni de içine çekerken bu gece yıldızlarda şahit oldu ölûşûme, yıldızlarda bizim için için yas tuttular.

" Elveda sevgilim. "

Bir haykırışı daha gökyûzûne bıraktığımda yıldızlar bile o gece bizim için yas tutuyorlardı.

Bir yıldızın kaydığını gördûğûmde ise aklımdan sadece tek bir şey geçti " o yaşasın. "

- Hocam; hasta döndü, kalbi atıyor.

Kulaklarıma dolan kadın sesiyle ne ara çöktûğûm yerden kalktım, ne ara yanlarına koştum bilmiyorum ama bir anda kendimi Nehir' in yanında bulmuştum.

Her ne kadar korksam da elimi usulca kalbinin üstüne koyduğumda gözlerimde kendiliğinden kapanmıştı. O kalbin attığını hissetmek şuan için tek dileğimdi.

Ve evet, küt küt küt.

NEHİR

Bir nefes kadar yakınımızda olan fakat bizim her zaman unuttuğumuz ölümü tuhaf bir şekilde hissettiğimde işte o zaman anlamıştım her şeyin bittiğini, bu dünyada ki maceramın buraya kadar olduğunu. Fakat Burak vardı, ben onu bırakıp gidemezdim. Yaşamak için mücadele edip yaşama tutunmalıydım.