Nightmare / VKook

19~ Hediye

Lütfen beğenip yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar!

19. Bölüm

" Bu da nereden çıktı?" dedim şaşkınlıkla. Bay Jeon benim ifademe karşı dudağının kenarını kıvırarak, ufak –cidden fazlasıyla ufak- bir gülümseme ile karşılık verdikten sonra elindeki köpeği bana uzattığında, birkaç saniye yüzüne boş boş baksam da ardından hızlıca köpeği kollarım arasına aldım. Kahverengi gözlerini bana dikmiş köpekle bakıştığımız romantik saniyeleri Bay Jeon'un sesi böldüğünde tekrar ona döndüm.

" Adı Yeontan," dedi köpek yüzümü yalarken. Köpeğin beni yalamasına herhangi bir tepki vermedim. Bay Jeon'un gözleri köpeğin yaladığı yanağımda dolaşırken dudaklarını sanki gülmemeye çalışır gibi birbirine bastırdı. Bugün garip bir şekilde çok mutlu görünüyordu ve onun duygusuz yüzüne o kadar alışmıştım ki bu halinden fazlasıyla kıllanıyordum. Her an benden istemediğim bir şeyi yapmamı isteyebilirdi çünkü Bay Jeon gülümsediği zaman hiç de güzel şeyler olmuyordu.

" Peki," dedim Yeontan'ın kafasını hafifçe okşarken. Yeontan kafasını elime bastırdığında gözlerimi ona çevirip kafasının üzerine ufak bir öpücük kondurdum. Neşeyle havladı. " Yeontan neden burada?"

" Aslında onu sana aldım." Odağım büyük bir hızla Bay Jeon'u bulduğunda gerçekten afallamıştım. Bay Jeon'un benim için bir şey yapması çok garipti. Bana sürekli " Bir daha bulamazsın," diyerek bir şeyler yaptıran, fakir olduğum için ezen, sürekli emir veren ve ona karşı en ufak bir karşı çıkışımda bile beni susturan birinden gerçekten beklenmeyen bir hareketti.

" Bana aldınız?" dedim inanmayan bir sesle. Yeontan o sırada havladı ve Bay Jeon gözlerini ona indirdi fakat ben gözlerimi üzerinden çekmedim. " Bunun karşılığında ne yapmamı isteyeceksiniz?"

Bay Jeon'un yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu fakat bu gülümseme buram buram alay kokuyordu. Her zamanki gibi tüm sinirimin gün yüzüne çıkmaya başladığını hissettim. " Ben her şeyden karşılık bekleyen biri miyim Taehyung?"

" Evet," dedim hiç duraksamadan. Bay Jeon yüzümdeki ciddi ifadeye büyük bir alayla baktı.

" O zaman kesinlikle doğru düşünmüşsün." Gözlerimi devirdim. Çok sinir bozucu biriydi fakat bu sefer bir gariplik olduğu kesindi. Bay Jeon'un benden bir şey istemesi için bir şey vermesi gerekmezdi. Zaten onun istekleri için çalışıyorken, direk söylemek yerine bir hediye karşılığında söylemek istemesi bunun altında bir bit yeniği olduğu düşüncemi fazlasıyla destekliyordu. " Fakat bu sefer yaptığın bir şeyin karşılığı olarak veriyorum bunu sana."

" Yani?" dedim devam etmesini vurgulamak için.

" Görevini başarıyla yerine getirdin," dediğinde dudağımı yalayan Yeontan'a ufak bir bakış atıp. Yüzünde tekrar o, gülmemek için zor tuttuğunu belirten ifade belirdi. Ben ise Yeontan'ın beni yalamasını büyük bir serinkanlılıkla karşılıyordum. " Hyuna'yı öldürdün ve gelecekte bana sorun açma ihtimali olan Sungyeon'un da ölmesini sağladın." Sungyeon sanırım Hyuna'nın bebeğini öldürdüğü, Hyuna'nın öldürdüğü adamın adıydı. O görevi tamamlamamın üzerinden neredeyse bir hafta geçiyordu. Bay Jeon'un aklına beni tebrik etmek yeni gelmişti sanırım. Gerçi önceki görevlerde tebrik etmemişken şimdi etmesi de garipti.

" Bu yüzden bana köpek mi aldınız?" Bay Jeon siyah gözlerini ciddiyetle gözlerime diktiğinde ona dikkatle bakmaya devam ettim. Önceden de görevlerimi yapıyordum fakat Bay Jeon böyle bir jest yapma gereği şu ana dek duymamıştı. Ya gerçekten paranoyağın teki olmuştum ya da bunun altında da yatan bir şeyler vardı.

" Evet, bu yüzden sana köpek aldım." Yeontan havladığında irkildim fakat Bay Jeon'a bakmaya devam ettiğimde devam etti. " Sana bir haberim daha var." Biliyordum, Bay Jeon sadece bir görev için bana iyilik yapacak biri değildi. Kesinlikle isteyeceği başka bir şey vardı!