THE CHESS GAME (Completed)

25: MIDDLE OF THE GAME (First Attack)

Chapter 25: Middle Of The Game (First Attack)

UMILAG AKO no'ng isasaksak sana ng lalaking kalaban ko ang kanyang Scythe Sword. Kanina ko pa iniinda ang sugat ko sa braso na bunga ng mga atake niyang hindi ko na-depensahan.

He continued slashing his sword towards me at isinangga ko naman ang spear ko. His eyes tell that he is eager to kill me. I gulped many times. Wala akong choice talaga ngayon. I should fight for my life. This life of mine right now is a second chance. Dahil sa mga kasamahan ko, naiwasan ko ang kamatayan.

And this time, I really need to do an offensive, not only defensive. I should attack him even though it kills my conscience.

With full force, itinulak ko ang spear ko na kasalukuyang nakasangga sa sandata niya and I succeed. Nagawa ko siyang maitulak palayo sa akin.

Nagkatitigan kami ng ilang segundo. Nanlilisik ang mga mata niya na para bang gusto-gustong n'ya akong balatan. Mayamaya ay pumorma siya. He bends his knees and extends his left arm in front while his right hand—holding his sword—held backwards.

Nanatili lang akong nakatayo. I keep on touching the part on where my wounds are—but still my gaze was on him.

Suddenly, he ran towards my direction. Nakaramdam ako ng kaba pero mas nanaig na ngayon ang kagustuhang lumaban. No'ng malapit na siya sa kinatayuan ko, I immediately slid myself on the ground. Halatang nagulat siya sa ginawa ko. Gustuhin niya mang huminto sa pagsugod sa akin ay hindi na niya magawa dahil sa malakas niyang momentum na inilabas.

Sliding, I raised my spear. Luckily, the shoes are not rough kaya pwede ka talagang dumausdos sa lupa.

No'ng nagtagpo kami, natamaan ko ang braso n'ya at bigla siyang napasubsob sa lupa dahil tumama ang paa n'ya sa tuhod ko causing him to be out of balance.

I halted from sliding at ilang beses na humihingal. I immediately stood up at napatingin ako sa shirt kong may bahid ng dugo na galing sa lalaki. I also saw a little blood sa matinis na bahagi ng spear ko.

Dali-dali kong hinarap ang lalaking napasubsob pa rin sa lupa. Hindi ko in-entertain ang thoughts na naaawa ako sa kanya. I really try to. Mayamaya ay narinig ko siyang napadaing sa sakit. I bet na may galos ngayon ang mukha niya. Hindi ko makita dahil nakatalikod siya sa akin. I saw him wiping something on his face.

I heaved a deep sigh and took that opportunity to attack him. Biglang sumagi sa isip ko ang itinuro ng avatar noong nasa training room ako. Umatras ako bahagya at pagkatapos ay tumakbo papunta sa direksyon ng lalaki. No'ng natantya ko na ang layo ay itinukod ko ang spear ko sa lupa to lift myself up.

Nakita kong tumingin sa direksyon ko ang lalaki at nakita ko kung paano nanlaki ang kanyang mga mata. No'ng nasa itaas na ako, itinaas ko ang spear at patusok na isinugod sa lalaki.

My heart is pounding so fast. Seems like everything went slow-mo again. I closed my eyes and let my sword guide me towards the direction of the guy.

Shing!

"Urgh!"

Nakarinig ako ng daing. Nararamdaman ko na ang lupa and I also felt hot liquids streaming over my face.

My breath becomes heavy. I slowly open my eyes and the area looks blurry dahil parang may likidong humaharang sa paningin ko. Sinapo ko ang mukha ko gamit ang isa kong palad at doon luminaw ang paligid.

Tiningnan ko ang kamay kong ginamit kong pangsapo and—Sh*t! Doon ko lang napagtanto kung ano ang humarang sa paningin ko! My face is full of blood!

Awtomatiko akong napatingin sa lupa kung nasaan ang lalaki kanina. I almost leaped in shock! Halos manginig ako sa aking nakita.