Kung meron man pong nagbabasa sa story ko, don't be shy to leave comment po. Gusto ko lang po ng motivation. Hehe and I just want y'all to know this chapter is unedited. Typos and errors ahead. 😁
I sighed heavily when I saw a familiar car outside the gate.
I checked my phone first if Cyx has a message to me. Mayroon doon.
Cyx:
I don't know what's happening to us. I really wanna see you and talk to you. You're ignoring me for about a decade already. I fucking missed you so bad my baby. Kung mayroon man akong nagawang mali please tell me. And I'm sorry. Really. Text me back please. I missed your kisses, love.
He sent that message to me kagabi. At kaninang madaling araw naman ay;
: Morning baby, kakauwi ko lang galing sa inyo. When I got here deretso ako sa bahay niyo with my luggage. hehe but I'm okay don't worry, I'm just little bit tired. I think I need some rest..
Mayroon din siyang mensahe nitong tanghali.
:Hello baby, Kagigising ko lang. Hindi ko nasabi sa'yo kanina na aantayin kita mayang hapon sa uwi-an niyo. I wanna talk to you really. I missed you so bad. I wanna hug you tight. And again I'm sorry for the mistakes... I don't know I've done.
He doesn't know his own mistakes huh? Ano to bobohan? Linis kamay? Katapos makipag landian at makipag halikan sa bestfriend ko, hindi alam?
Ano nananaginip lang ba siya noong naghalikan sila? Nanaginip ng gising tsk!
Hindi na ako nag atubiling maglakad sa pinaroroonan ng kotse ni Cyx.
I composed myself. Nasa tamang kondesyon ang pag-iisip ko ngayon at alam ko kung anong dapat gawin.
Yes. Mag-uusap kami. Gusto niya akong makausap. Oo at pagkatapos nito ay klaro na ang lahat. Malinis at wala nang ingay.
Ngunit ng nakalapit na ako sa bintana ng sasakyan niya ay ibang mukha ang naroon. Natigilan ako at nagulat.
"How are you, darling?" may ngiti sa labing wika ng taong nasa loob ng sasakyan.
Nangunot ang noo ko habang titig natitig sa kanya.
"Sorry kung hindi kita nasabihan ng maaga but matagal ko ng gustong makausap ka. Regarding to my grandchild's behavior these past weeks. But anyways sakay ka muna. Mas mabuting nasa komportableng lugar tayo mag-usap." Cyx's grandma smile's at me sophisticatedly.
Nakataas ang kilay niya habang sinusuyod ako ng tingin. Hindi ko alam kung matatakot ba ako sa kanya o mainis dahil sa titig niyang mapang mata.
Nasa loob na ako ng sasakyan niya at patungo kami sa sinabi niyang sikat na restaurant dito sa San Vicente. Sabi pa niya'y ito'y mamahalin at mayayaman lamang ang kayang kumain doon. As if I cared to it. Medyo naamoy ko ang kahambogan ng matandang 'to. Malayong malayo sa ugali ng apo niya. Tsk!
"Uhm... I.. I just wanna ask where is Cyx? May.. Uhm.. Usapan po kasi kaming magkita ngayon.. Uhm.." tinatalo ng kabado kong dibdib ang pag-iisip ko. Fuck! Why am I stuttering?!
Lakas loob akong tumingin sa mga mata ng matandang 'to at nakita kong ngumisi lamang siya."He went back to work.kaninang tanghali, His daddy needs him there. Kaya nga andito ako para mapag-usapan natin ang mga bagay tungkol sa apo ko. Naiinip kana ba? Don't worry.. Malapit na tayo sa venue, makakapag-antay ka naman siguro hija?" Sarkastikong tanong niya sa huling pangungusap.
Tumikhim ako at napatungo ang noo. I don't know if I can handle her attitude. I know how to respect people but when person bitching me out I can bitching them too. Ngunit gagawin ko parin ang lahat upang mapanatiling maayos ang aking pag-iisip. Ayokong patulan ang tulad niya.
