The Bride Of The Gangster Prince [COMPLETED]

Chapter 30: Miracle

Kurt's P.O.V

1 month na ang lumipas hindi parin gising si Lisa, humaba na ang kaniyang buhok pero ganon parin ang katawan niya payatot.

Araw-araw akong pumapasok sa room niya binabalita ko kung ano ang mga kaganapan sa buhay ko, ganun din minsan si Zeyn, kahapon nung monthsary nila may pabili-bili pa siya ng mga chocolates, flowers at stuff toy para kay Lisa si Jin rin naman ang kumain sa mga ibinigay niya.

"Kurt, kumain ka na ba?" Tanong ni Tito sa kin habang nag liligpit siya ng mga damit nila sa kabinet.

"Busog pa po ako, at tiyaka maaga pa naman ho" sagot ko at kaagad umupo sa sofa.

"Sabihan mo lang ako kapag nagugutom ka okay?"

"Sige po, salamat po Tito"

Makalipas ang ilang minuto, dumating galing sa university ata kasi nakanuniform pa rin si Zeyn na may dala-dalang mga pagkain.

"Oh Zeyn" bati sa kaniya ni Tito, ngumiti naman si Zeyn kay Tito tas nagmano sip-sip talaga.

"Magandang hapon po Tito" bati ni Zeyn.

"Ano yang dala-dala mo Zeyn?" Tanong ni Tito sa kaniya habang nag patuloy sa pagligpit sa mga damit sa cabinet.

"Ah ano po Tito, kunting salo-salo lang po para sa haponan natin mamaya"

"Nako nag-abala ka pa ijho pwede naman na kami nalang ni Tita Elisa mo ang bibili sa baba"

"Gusto ko lang po bumawi, hehehe" pakitang tao ka lang Zeyn akala mo naman kung sino kang lalaki ka.

Napag-isipan ko namang umalis dito at pupunta na lang ako sa ICU makikipag-usap lang ako sandili kay Isang baka kung magtatagal ako dito mababadtrip lang ako.

"Ah Tito, dadalaw muna ako kay Lisa sandali lang ho babalik lang din ho ako dito" pahintulot ko sa kaniya.

"Sige, mamaya ako na naman ang dadalaw sa prinsesan ko" nginitian ko lang siya tiyaka umalis.

Kaagad akong nag palit ng green suite, hair cover, at plastic gloves saka pumasok kaagad ako sa ICU.

Napbuntong hininga naman ako ng tuloyan na akong makapasok sa ICU ang bigat parin ng pakiramdam ko sa twing nakikita ko si Lisa na nasa ganitong sitwasyon. Kasalanan ko rin naman lahat simula't simula pa lang nung araw na nakilala niya ko, inilagay ko na sa piligro ang buhay niya.

Hinawakan ko kaagad ang kamay niya at pinagmasdan dan siyang napakasarap ang tulog.

"Wala, kabang balak gumising Lisa? Hindi kaba nangangalay diyan sa kakahiga mo?" Natatawang tanong ko, kahit pilitin kung tumawa nasasaktan parin ako sa sitwasyon ni Lisa ngayun.

"Lisa, isang buwan ka nang tulog oh naghihintay na sayo yung anak natin" I'm preferring to Bruno yung anak namin.

"Miss na miss ka na niya, lalong lalo na ako" sumakit na naman yung lalamunan ko ng pinigilan ko ang sarili ko sa pag iyak. Masakit kasing pagmasdan na makikita mo na ang iyong minamahal ay nasa ganitong sitwasyon na walang kasiguradohan kung gigising paba siya oh tuloyan na talagang hahaba ang tulog niya.

"Please wake up Isang I missed you so much, we promised each other right? that soon we will get married? Please wake up" hawak-hawak ko ang kamay niya habang sinasabi ko ang mga salitang yun.

Napatigil naman ako ng biglang gumalaw si Lisa. S-shit! Her body is shaking to death!

I immediately run outside at naghahanap ng doctor.

"Doc! Nurse! Yung pasyente po namin!" Sigaw ko ng malakas, I could feel my hands were trembling ng dahil sa kaba.

Nilapitan ko naman ang doctor na patakbong papunta sa gawi ko, natataranta na ako kung ano ang gagawin ko hindi pwedeng mawala si Lisa, hindi pwedeng mawala ang mahal ko.