Meleğim

4.5 // Meleğinden Papatyasına (Final 3)

Mart 2010

Lucifer annesinin göğsünde uyuyakalmıştı. Mollie'nin ise gözüne uyku girmiyordu. Lucifer uykuya dalana kadar ağlamıştı sadece. Mollie oğlunun daha rahat uyuyabilmesi için ondan ayrıldı ve yavaşça başını yastığına koydu. Lucifer uyumaya devam ederken Mollie onun saçlarını okşadı ve alnını öpüp odadan çıktı.

Kendi odasına girmeden önce Micheal'ın odasına da girmişti. Oğlu gene babası gibi aklında bir şey olunca uyumak yerine çalışıp masasında uyuyakalmıştı. Mollie yavaşça onu kaldırıp kendine yasladı ve yatağına götürdü. Micheal hala uykulu olsa da yatağına girip ikinci yastığına sarıldı. Mollie onun da alnını öpmek için eğildiğimde oğlunun sayıkladığını fark etti. "Ben de seni seviyorum... Luci... Gitme..." Mollie iç geçirdi ve Micheal'ın da alnını öpüp odadan çıktı.

Saat gece yarısını geçmişti. Bugün, Lucifer ağabeyine olan aşkını itiraf etmiş ve reddedilmişti. Bu durum onları üzdüğü kadar Mollie'yi de parçalamıştı. Mollie kendi odasına vardıpında Chuck'ı hala okuma gözlükleriyle kitap okurken bulmuştu. Chuck kitap ayracını kullanıp kitabı bıraktı ve gözlüğünü çıkardı. "Nasıllar?" Mollie yatağa çıktı ve kendini Chuck'ın üstüne attı. Başını Chuck'ın göğsüne koyup kollarıyla beline sarılırken "İkisi de çok seviyorlar. Ama..." dedi. Chuck ona daha sıkı sarılıp sırtını sıvazladı. "Mollie. Demiştik ama. Cassie de liseye geçer geçmez söyleyeceğiz." Mollie başını kaldırıp kocasına baktı. "Chuck. Dört yıl aşk acısı çekmek için çok uzun bir süre." Chuck başını salladı. "Ama başka şansımız yok ki güzelim."

Nisan 2011

"Anne! Ben geldim!" Mollie mutfakta oğlunun en sevdiği yemeği yaparken "Gabrinks! Hoş geldin bebeğim! Mutfaktayım." dedi. Gabriel asık suratla mutfağa girdiğinde Mollie işini bırakıp "Gabrinks? Sorun ne bebeğim?" dedi. Gabriel omzunu silkti sadece. "Şey... bugün okuldayken bir arkadaşımla oyun oynuyorduk." Mollie başını sallayıp oğlunu teşvik etti. "Sonra ben de onun elini tuttum. Ama sonra öbür çocuklar dalga geçmeye başladılar ve... ve küfür etmeye başladılar bize."

Mollie oğlunun elini tutup "Rıza ile mi oynuyordunuz?" dedi. Gabriel başını salladı. "Evet. Anne sorun neydi? Kız olan bir arkadaşımın elini tutunca kimse bir şey demiyor ama Rıza'nın elini tutunca herkes dalga geçti." Mollie "Annecim. Kesinlikle bir sorun yok. Sadece arkadaşların kötü düşünen insanlar tamam mı? İstediğin kişinin, eğer onun da izni varsa elini tutabilirsin." dedi. Gabriel başını salladı. "Tamam. Yani... sorun onlardaydı değil mi? Bizde değildi." Mollie başını salladı. "Evet bebeğim." Gabriel gülümsüyordu artık. "Tamam. Ben şimdi ödevlerimi yapacağım. Sonra da sana yardım etmemi ister misin?" Mollie başını sallayıp oğlunun saçlarını karıştırdı.

Mayıs 2012

Mollie akşam yemeğine çağırmak için kızının odasına girdiğinde odanın karmaşasına şaşkınlıkla baktı. "Anna? Kızım bu ne hal?" Anna annesinin varlığını yeni fark edince yerden kalktı ve üstünü düzeltip "Şey... Hiçbir şey. Toplayacağım. Söz." dedi. Mollie odaya daha da girip yerdeki kağıtlardan birini aldı. Almasıyla Anna'nın onu elinden çekip alması bir olmuştu.

Mollie tek kaşını kaldırıp kızına bakarken Anna omuzlarını düşürdü. Anna sonunda "Şey... ben... kitap yazmaya çalışıyorum da..." dedi zar zor. Sınav senesinde bunu yapması hiç mantıklı değildi, evet, ama kız kendini tutamıyordu. Eğer yazmazsa derslerde aklına geliyordu sahneler ve dersleri dinleyemiyordu. Anna, annesinin ona sınavla ve dikkatle ilgili bir nutuk atıp bunları kaldırmasını istemesini beklerken Mollie heyecanla "Anna bu çok güzel." dedi.

Anna şaşkınlıkla annesine bakıyordu. "Ge-Gerçekten mi?" Mollie başını salladı. "Evet. Aslında... babanız size hiç anlatmadı ama o da kise zamanında hikayeler yazardı." Anna heyacanla ve şaşkınlıkla "Yok artık." dedi. Mollie başını salladı. "Bence çok güzellerdi. Ama Selvi Teyzeniz asla beğenmezdi onları." Anna kıkırdadı. "Vay canına. Sence babama sorsam bana yardım edebilir mi?" Mollie başını salladı. "Evet. Akşam yemeğinden sonra sor tamam mı?" Anna başını salladı. "Sorarım."