Meleğim

2.0.1 // Gerçek Değil

Sam ağabeyine şaşkınlıkla baktı. "Sen, sen Dean Winchester, Meg Masters'la..?" Dean kendinden uzun çocuğun kafasına vurup "İki dakika daha bekle, içeri girince zaten anlatacağım." dedi. Sam başını salladı ama yerinde duramıyordu.

Kapı açılınca Rowena gülümseyip "Hoş geldiniz beyler. Geçin." dedi. Sam gülümseyip hemen Rowena'ya sarıldı. İkisi hasret gidermeleri bitince Dean'i de içeri almayı akıl edebilmemişlerdi.

Üçü de içeri geçince Rowena onları koltuğa oturttu ve önceden hazırladığı iki kase patlamış mısırın birini aldı. Sam de öbürünü alınca ikisi dik dik merakla Dean'e bakmaya başladılar.

Dean gözlerini devirip "En son nerede kalmıştık?" dedi. Rowena heyecanla "En son işte arkadaş kalmaya karar vermiştiniz. Salaklar." dedi. Dean başını salladı. "Evet. Ve o günden beri de arkadaş gibi takılıyoruz işte."

Sam gözlerini devirip "Ay tamam o kadarını anladık. Meg'li kısımları anlat." dedi. Rowena da başını salladı. Dean oflası ve ensesindeki saçları kaşıyıp "Geçen gün Meg'e gittim." diye başladı. Rowena araya girip "Lütfen. Tanrı aşkına hikayenin devamının polyamory'ye dönmediğini söyle." dedi. Dean "Ne?! Öğk. Hayır! Hayır. Meg'le ben... hayır." dedi iğrenerek. "Bırakın da anlatayım."

"Geçen gün Meg'e gittim çünkü Cas hastaymış. Sam'e bulaştırmamak için Meg'de kalıyormuş." Rowena yine araya girip "E Meg'e bulaşamaz mı?" diyince Dean omzunu silkti. "Ne bileyim ben? Kızın doğa üstü güçleri vardır belki."

"Neyse ne işte. Meg'de kalıyormuş. Ben de gittim. İlk başta bana çıkıştı. Son görüşmemizde kavga ermiştik çünkü." Bu sefer Sam araya girerek "Evet kıza yok yere sevgili hırsızı demiştin." dedi. Dean bu sefer sinirlenerek "Artık çenenizi kapatır mısınız? Yaşadığım her şeyi size anlatmak zorunda değilim. Açın kitabı okuyun, bana ne." dedi. Rowena hemen "Tamam tamam. Susuyoruz." dedi.

Dean sinirle ikisine bir süre baktı ve elini Sam'in patlamış mısırlarına daldırıp büyük bir avuç mısırı bir anda yedi. Sam gözlerini kısıp Dean'e bakarken Dean ona ukala bir şekilde gülümseyip mısırları yuttu.

"Devam ediyorum. Neyse sonra bir şey oldu da bu beni içeri aldı." Sam dayanamayıp "Acımıştır ha- tamam sustum." derken ağabeyinin bakışıyla kesin bir u dönüşü yaptı. Dean Sam'in patlamış mısırlarından biraz daha yiyip "Bu beni içeriye aldı. Meleğim de kıyamam orada kedisine sarılmış uyuyor. Ama nasıl tatlıydı. Böyle alıp içime sokasım geldi sarılarak. Böyle öpe öpe yanakları kızarta-" derken Sam ve Rowena'nın bakışlarını fark edip kendini toparladı ve "Neyse işte hasta yatıyordu. Meg bana kahve kendine de çay yapmaya gitti. Ben de peşinden gittim. Çünkü onunla konuşmam gereken bir konu vardı." dedi.

"Ben... Ben Meg'e Cas'le birlikte olmasını söyledim." Sam bir iki saniye ağabeyine baktı anlamayarak. Anladığındaysa kaseyi yere koyup ağabeyine sarıldı. Dean hala yaptığı şey yüzünden titriyordu. Rowena "Canım benim. Neden bunu yaptın ki? Neden ondan vazgeçtin?" dedi.

Dean omzunu silkip "Va-Vazgeçmedim ki. Ben sadece... onun mutlu olmasını istiyorum tamam mı? Meg onu mutlu ediyor." dedi. Sam "Ama Dean, diyelim ki onlar çıkmaya başladı. Ne olacak? Meg'in yaptığını yapıp sadece bir arkadaş olabilecek misin?" dedi. Dean dudaklarını büzüp "Sorun da bu ya kendimi bok gibi hissediyorum. Meg'e çok kötü davrandım. Haksız yere... Hem o ikisi çok harika olmazlar mı? Birbirlerini sevmeleri için milyon tane sebep var." dedi ağlamamak için kendini tutarken. Rowena Dean'in öbür yanına oturup "Ama kalp istediğini ister Dean." dedi. Dean hıçkırık gözünden düşen yaşlarla "Biliyorum! Ben tam bir salağım! Oraya hiç gitmemeliydim. Ben o medeni angutlardan değilim ki. Onu seviyorsam, o da beni seviyorsa o benimdir. Nokta. Başkaları giremez araya. Bakamaz bile. Ama... ne bileyim... hepsi Meg yüzünden! Bu kadar anlayışlı olması çok saçma! Bir insan buna nasıl katlanabilir ki? Sevdiği insanı başkasıyla görmek ve hiçbir şey yapmamak?" dedi sinirle.