I'll Give You the Universe

Chapter 28: Glimpse

Gale's POV

"Are you sure about your decision?" Tanong sa sa akin ni Ethan sa kabila ng telepono.

"Yeah." Determinado kong sabi sakaniya. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya

"You're a big loss to the company, Gale." He said sadly. Bigla akong nalungkot.

Nandito ako ngayon sa airport habang hinihintay yung flight ko pabalik sa Pinas. I can't believe na napapayag ko kaagad si mom na bumalik na ako. Although I'm a bit sad because she didn't come with me. Masaya parin ako dahil pinabayaan niya akong gawin ang gusto ko, kahit na ang magiging kapalit nito ang paglayo ko sakaniya.

"I'm sorry I wasn't able to tell you in person." Mahina kong sabi kay Ethan habang nakatingin  sa orasan ko.

"It's fine."  Rinig kong sabi niya. Maliit akong napangiti ako, iya na ata ang pinaka maintindihin na tao na nakilala ko. Hindi na siya muling nagsalita pa pagkatapos nito. Akmang papatayin ko na sana yung phone ko nang bigla ulit siyang nagsalita.

"Is it because of the guy?" He asked quietly. Napatigil ako at napalunok.

"Yes, it's because of him." Diretso kong sabi sakaniya habang mariin na nakapikit ang mga mata ko. 

Ethan is my friend kaya naman ayoko siyang masaktan. Kung pwede ko lang sanang kontrolin yung damdamin ko ay mas gugustuhin ko pang maibalik ang nararamdaman niya sa akin imbes na habulin yung isang taong iniwan lang naman ako. Pero wala e, kahit anong gawin ko, siya parin ang laman ng puso ko. You cannot choose the person to love, and you cannot win against what your heart wants. Ayoko namang gamitin si Ethan para makalimot, because I know that he deserves better than that.

"You really do love this guy, huh?" He said casually. Napabuntong hininga ako at napatingin sa kawalan. Hindi ko na kailangang magsalita pa para malaman niya ang sagot ko. Nung naramdaman niya na hindi na ako sasagot ay narinig ko ang paghinga niya ng malalim bago muling magsalita.

"Goodbye, Gale. I hope that you'll be happy." He said before dropping the call without even giving me a chance to reply.

Huminga ako ng malalim bago ko tinaggal yung cellphone ko sa tenga at tinitigan ito. Maya maya pa lamang ay dumating na yung airplane na hinihintay ko kaya naman tumayo na ako at nagsimulang maglakad papunta doon.

I sighed heavily before looking back one last time. Pagkatapos ko lumingon ay mariin kong ipinikit ang mata ko bago ako tuluyang nakapasok sa eroplano.

I hope that I will not regret this.

~~

Nang dumating na ang araw ng nakarating na ako sa Pinas, agad akong pumunta sa bahay namin para ibaba ang ilang bagahe na dala ko.

Sakto yung araw na pagdating ko sa birthday ni Candice. Hindi ko sinabi sakaniya na ngayon ang balik ko kaya naman mag s-surprise ako ngayon sakanila. I'm pretty sure na merong handaan na magaganap dun kaya nandun rin sila Shiela.

A perfect day to surprise them!

Nasa bahay nila Candice yung kotse ko dahil pinasuyo ko sakaniya na bantayan niya iyon. Kaya naman pagkalabas ko ng bahay namin ay nag para nalang muna ako ng taxi para makapunta sa bahay nila Candice.

Excited na excited na ako na pumunta sa bahay nila. I wonder what would be their reaction.

Habang nasa loob ng taxi, hindi ko maiwasang pagmasdan ko ang paligid ko mula sa bintana sa loob. Kabisadong kabisado ko na ang lugar na ito and I feel both happy and sad to be back. Habang pinagmamasdan ko ang paligid ko, hindi ko maiwasang maalala ang taong lagi kong kasama tuwing nililibot ko ang lugar na ito.