KARANFIL

buraya kadarmış🍃

[...] "Ben onun beni sevmesini sevdim... ben onu sevdim... seviyorum"

Vedat duyduğu itiraf karşısında büyük hayal kırıklığına uğrar ve omuzları bedenine ağır gelme sebebiyle dizlerine çöker ve yüzünü ellerine gömer.
"Hayır. Hayır bu olamaz. Sen o adamı seviyor olamazsın. Bunu bana yapamazsın"
Nefes karşısında kendi kendine sayıklayan vedata bakar ve bir iki adım geriye gider. Ona uzaktan bir kaç saniye bakar. Herzaman karşısında dik duran o canavar bir an küçücük kalır...
"Ben sana hiçbir zaman birşey yapmadım vedat. Ne yaptıysan kendine sen yaptın"
O da şimdi yorgunlukla çöker dizlerine ve oturur.
"Niye yaptın? Okadar 'seni seviyorum' dedin. Peki neden canımı bukadar yaktın? Seven senin yaptığını yapar mi ha vedat?"
Vedat burnunu çeker ve elleriyle sakladığı gözyaşlarını siler. Dizlerini sürte sürte emekler nefesin yanına. Ellerine uzanmak ister, nefes izin verir.
"Tut. Bir önemi yok. Asla senin hissettiklerini hissetmicek vedat, o yüzden istiyorsan tut ellerimi"
Vedat aniden bırakır nefesin ellerini ve kollarını küçük bir çocuk gibi kendi bedenine dolar.
"Herşey senin yüzünden işte. Sen beni sevmedin diye oldu herşey. Seni sevmeme izin vermedin diye"
"Beni zorla aldın babamın evinden! Ablam senin yüzünden canına kıydı, astı kendini! Sen daha bana acımı yaşatmadan yatağına girmemi istedin!!"
Geçmişin yaraları yeniden kanamaya başlar ve nefes vedatın göğüsüne vurarak haykırır.
"Sen beni sevmek değil, bana sahip olmak istedin! Senin kölen olmamı istedin! Ama unuttun!! Ben de bir insanım. Benim de bir hayatım, hayallerim vardı... sen benim ne kocam ne de sahibimsin. Sen benim katilimsin!"
Bir hışımla ayaklanır ve vedatı yere itereken belinde ki sılaha sarılır.

**************

Tahir kardeşleri ile görüşüp yola çıkar artık. Gözü arka koltuğa attığı sırt çantasına takılır. Biliyordur içinde bulundurduğu silahı eline alırsa, birinu vurmadan geri indirmeyeceğini.
"Inşallah gerek kalmaz" diye fısıldar keni kendine ve motoru çalıştırır.

**************

Nefesle vedat karşı karşiya dururlar salonun ortasında. Nefes titreyen ellerini aldırmadan doğrultur silahı vedata.
"Oğlumun velayetini bana vereceksin"
"Bunu yapamam nefes. Ikimiz de biliyoruz ki, sen ona bakamazsın"
"Konuşma! Velayeti vereceksin dedim yoksa seni vururum. Sen ölünce de ortada bir velayet tartışması kalmaz"
"Peki çek vur ozaman. Madem bu kadar kolay, çek vur beni"
Inatla yaklaşır nefese. Daha bir kaç dakika önce ki halinden eser yoktur şimdi.
"Blöf yapmıyorum, vururum!!"

Bir an merdiven de koşma sesleri duyulur ve ikisi de sağ'a bakar.

"Nefes o elindeki de ne?! Ne yapıyorsun. Abi?"
"Mercan yaklaşma vururum vedatı"
"Nefes yapma, saçmalama"
Mercan panikle korumalara seslenir.
"Sus! Susun ikinizde!"
Nefes bağırarak ellerini şakaklarına getirir ve gözlerini yumar kafasını toplamak için. Korumalar salona ayak basınca silahı tekrar vedata doğrultur ve herkesi görebileceği bir şekilde döner.
"Tek bir adım bile atmayın"
Vedat elini kaldırır korumaları durdurmak için. Nefesin gözü dönmüştür ve teker teker herkese doğrultur silahı. Sonunda yine vedata tutar ve bir adım yaklaşır.
"Yolun sonuna geldik.. ben böyle olsun istemedim, katil olmak istemedim. Ama bana başka şans tanımadınız"
"Nefes lütfen indir o silahı"
"Mercan sus. Git odana!"
Vedatın kükremesiyle yerinde sıçrar kardeşi ve geri adımlarla kaybolur koridor da.
"Korumalar da gidecek" der nefes gözünü bir an bile vedat'tan ayırmayarak.
"Tamam! Tamam onlar da gidecek, sakin ol"
Vedat eli ile onay verir ve korumalar silahlarını indirip yavaşca çıkarlar salondan. Biri hariç..

Nefes bir korumayı kadrajına alamamıştır ve varlığından bir haberdir.

"Tamam. Bak herkes gitti. Sadece sen ve ben varız. Velayet mi istediğin? Tamam al, istediğini al ama önce indir o silahı"
Nefes vedatın birden bire geri basmasına anlam veremez.
"Sana inanmıyorum. Önce gereken delekçeleri çıkar ortaya. Velayeti bana devir ettiğini yaz, imzala. Ondan önce ne sen ne de ben bu odadan çıkmicaz"
"Peki tamam" sakinleştirmek adına ellerini havaya kaldırır vedat
"Tamam bak, şu çekmece de hepsi. Oraya gidecem şimdi"
Nefesin onayı ile küçük adımlarla gösterdiği çekmeceye yaklaşır vedat, korumayı da gözünün ucuyla takip ederek.
Koruma gittikce nefese yaklaşır arkadan ve vedat ani bir hareketle çekmeceye koşar ve içinden silahını alır. Aynı anda koruma da nefesin üzerine atlar ve kollarını tutar. Nefes neye uğradığını şaşırır ve silah elinden düşer. Tam yere düşen silahı ayağı ile itecekken koruma, nefes bir hışımla döner ve ayağına dolar bacağını. Koruma yere yığılırken, nefes se düşer ve hızlıca silahı alır eline. Kendisine de doğrulmuş silahı umursamadan rast gele iki kere ateş eder. Birini vedata, diğerini de yerden kalkmaya çalışan korumaya..

Koruma bir ınıltıyla omzunu tutar ve sürünerek uuaklaşmaya çalışır nefesden. Vedat ise sapa sağlam, nefesin üzerine koşmaya başlar, hala elindeki silahı ona doğru tutarak.
Hiç vakiz kaybetmeden bir kere daha sıkar nefes ve koşan vedatın kafasına isabet eder. Vedat bir an kenara savrulur ve aynı şekilde kafasını koltuğa vurur. Oraya yığılır..